«Μα είναι προφανέστερο των προφανών πως η απόφαση αυτή της Δημοτικής Αρχής Μπέου & partners, για τον διαχωρισμό των λαϊκών αγορών σε κατηγορίες και τεμαχισμένες, έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την εμμονική διάθεση και επιλογή του “αφεντικού” που δεν κατάφερε να κάνει τους συγκροτούντες τις λαϊκές των άλλων πλην τροφίμων προϊόντων, να τον προσκυνήσουν.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμπεριφέρεται η “Αρχή” με τέτοιον τρόπο. Έχουμε δει το ίδιο έργο να παίζεται στην υπόθεση καθορισμού των οδών φιλοξενίας των λαϊκών αγορών γενικώς, στην υπόθεση διαμόρφωσης των οδών Ζάχου-Καραμπατζάκη, στο κλάδεμα των δένδρων, στην συμπεριφορά απέναντι σε Ιδρύματα που αρνούνται να λυγίσουν βαθιά την μέση, στην συμπεριφορά απέναντι σε αθλητικούς συλλόγους όπως η ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ κλπ. Όμως το δικαίωμα το έδωσαν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο αυτό με την αμέριστη στήριξη που έδωσαν με την ψήφο και το χειροκρότημα σ’ αυτή την δημοτική Αρχή που σήμερα τους καταδιώκει , και δυο μάλιστα φορές. Μια το 2014 και μια το 2019. Και με πάθος μάλιστα ορισμένοι.
Και μην νομίσει ή ισχυριστεί κανείς πως αυτά που αποφασίζει η Αρχή Μπέου είναι μελετημένα και σοβαρά γιατί το μόνο που θα κάνει είναι να κοροϊδεύει τον εαυτό του! Αυτή η Δημοτική Αρχή Μπέου κάνει τα πάντα στο πόδι, με ανύπαρκτο σχεδιασμό, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του “αφεντικού” της πόλης. Όπως έγινε, συμβαίνει σήμερα και θα εξακολουθήσει να συμβαίνει και στην άλλη υπόθεση καταστροφής μιας ολόκληρης περιοχής όπως η Νεάπολη και με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σ’ αυτή σε νευρική κρίση και υπό εξαφάνιση. Η αμελέτητη εφαρμογή κανόνων, “σχεδιασμών” κυκλοφορίας και οδηγιών κίνησης οδηγεί σε παρακμή και μαράζωμα επιχειρήσεις και καταστήματα της περιοχής ,σε βέβαιη καταστροφή αλλά και τους οδηγούς που έρχονται από ή κατευθύνονται προς την περιοχή και από όλες τις κατευθύνσεις να βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος του κάθε άσχετου, διακινδυνεύοντας φυσικά κάθε λεπτό και σε κάθε μέτρο που διανύουν, την ίδια τους την ζωή. Δεν μιλάμε φυσικά για πεζούς και ποδηλάτες γιατί αυτοί πρέπει να έχουν στην κατοχή τους ισχυρά ασφαλιστήρια συμβόλαια ατυχήματος και ζωής. Αυτά είναι όμως τ’ αποτελέσματα των εμμονικών αποφάσεων αυτής της Δημοτικής Αρχής. Και των αμελέτητων. Και για να μην πάει το μυαλό σας αλλού, των αμελέτητων αποφάσεων εννοώ.
Κι όχι άλλων που ενδεχομένως ένα απολύτως διεστραμμένο μυαλό να σκέφτεται» παρατηρεί ο κ. Κώστας Γαργάλας.
