Επιχειρηματίας του Βόλου, μετά από 18 ώρες εργασίας στην επιχείρηση του, αποφασίζει να φύγει, αφήνοντας τους υπαλλήλους στο πόδι του, ώστε να ξεκουραστεί. Ήταν αργά το βράδυ, όταν ο ήχος του κινητού του τηλεφώνου τον ξύπνησε και άκουσε την γνώριμη φωνή της Βάνας, της υπαλλήλου του, που τον καλούσε να κατέβει πάλι στην επιχείρηση του. Έκπληκτος, άκουσε ότι τον αναζητούσε ένα πολύ γνωστό πρόσωπο, με πολύ δύναμη στο Βόλο και δεν μπορούσε, όπως ήταν φυσικό, να πει όχι. Σε 10’ της ώρας, ήταν στην επιχείρηση του και συνάντησε τον γνωστό του, νιώθοντας παράξενα όμως διότι άλλοι δέκα που τον περικύκλωσαν. Για πρώτη φορά, ένιωσε αυτός την απειλή, ιδιαίτερα όταν άκουσε ότι αυτός κάνει κουμάντο στην πόλη και δεν κάνει όσα αυτός του πει, το μαγαζί του θα και θα το κάψει.
Την επόμενη ημέρα, τον κάλεσε στο γραφείο του το ίδιο πρόσωπο. Εκεί, μπαινόβγαιναν πολλά σημαντικά πρόσωπα της πόλης. Όταν ήρθε η ώρα να μπει στο γραφείο του, άκουσε ο επιχειρηματίας να του λέει ότι «Τελειώσαμε, κάνε αυτό που σου λέω, τελειώσαμε» και τον έδιωξε κακήν κακώς.
Ο Βολιώτης επιχειρηματίας θορυβήθηκε και σκέφτηκε πως αν οι απειλές του γνωστού του, που του δήλωσε ότι αυτός κάνει κουμάντο στην πόλη, γίνουν πράξη και όντως του κάψει το μαγαζί, τι θα κάνει;
Η πρώτη σκέψη, τρέμοντας κυριολεκτικά, ήταν να ασφαλίσει το κατάστημα του και στη συνέχεια να συζητήσει το περιστατικό με δυο δικούς του ανθρώπους. Είναι δυνατόν, τους είπε, να πάθω καμιά ζημιά; Δεν θα το αντέξω, μέσα σε μια τέτοια οικονομική κρίση να με καταστρέψει, έλεγε. Πήρε τις συμβουλές από τους φίλους του και συμφώνησε να επισκεφθεί κάποιους παράγοντες της πόλης και να τους εξιστορήσει αυτό που του συνέβη.
Είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα στην πόλη μας, ήταν η απορία του πρώτου που δέχθηκε να τον ακούσει. Τι έγινε ο Βόλος, «Καμόρα»; Για να πάρει την απάντηση, ότι δρα στην πόλη εγκληματική οργάνωση με αρχηγό, υπαρχηγό και μέλη και συγκεκριμένους και διακριτούς ρόλους, οι οποίοι αρχίζουν να απειλούν και να εκβιάζουν.
Δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι, του αντέτεινε ο παράγοντας. Πρέπει να τους καταγγείλεις. Να πας στο Λιμενικό, στην Αστυνομία, στην Εισαγγελία. Δεν είναι δυνατόν να γίνει ο Βόλος, από μια φιλήσυχη πόλη, Παλέρμο και δεν πρέπει να αφήσουμε, με τίποτα, να δρουν στο Βόλο συμμορίες, τύπου Πάμπλο Εσκομπαρ.
Καλά τα λες εσύ, αλλά εγώ φοβάμαι. Πώς να πω τέτοια πράγματα; Θα το μάθει. Καταλαβαίνεις; Τρέμω μην κάνει κακό στην επιχείρηση μου, στα παιδιά μου, σε μένα, έλεγε ο επιχειρηματίας.
Ο επιχειρηματίας, έφυγε φοβισμένος από το γραφείο του παράγοντα. Σε όλο το μήκος της παραλίας, προσπαθούσε να πάρει βαθιές ανάσας για να συνέλθει. Η πίεση του καταλάβαινε ότι ήταν ανεβασμένη. Προσπαθούσε από το μυαλό του να διώξει τις κακές σκέψεις και να ηρεμήσει για να δει τι θα κάνει. Την άλλη μέρα το πρωί, ύστερα από λίγες ώρες ύπνου, είχε πάρει τις αποφάσεις του. Οι φίλοι, ο παράγοντας, τον έπεισαν ότι δεν πρέπει να το αφήσει έτσι αυτό που του συμβαίνει. Κατέβηκε στην επιχείρηση του, αλλά εκεί δέχθηκε ακόμη μια επίσκεψη, αυτή τη φορά από τον υπαρχηγό της οργάνωσης.
Πρέπει να τελειώνουμε, του είπε. Ο «μεγάλος» το έχει αποφασίσει και θα κάνεις ότι σου λέει, αλλιώς θα έχουμε άσχημα πράγματα και δεν το θέλουμε. Αφού έφυγε ο υπαρχηγός, ο Βολιώτης επιχειρηματίας τηλεφώνησε σε παράγοντα του Δήμου για να δει πότε θα στείλει τους υπαλλήλους για να τελειώσουν μια δουλειά στην επιχείρηση του, αλλά αυτό που άκουσε ήταν ότι δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, διότι το αποφάσισε ο «μεγάλος» και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα αντίθετο με ότι του είχε πει.
Φοβισμένος ο Βολιώτης επιχειρηματίας, αποφάσισε να πάει να καταγγείλει το γεγονός πλέον. Δεν άντεχε αυτό που περνάει. Κατήγγειλε το γεγονός στη Λιμενική Αστυνομία, διότι το περιστατικό έγινε στην παραλία και στην συνέχεια, ανέβηκε την Ιωλκού, για να ζητήσει ακρόαση από τον Εισαγγελέα. Τον είδε και του τα κατήγγειλε όλα, αλλά και τους φόβους του. Από τότε περιμένει.
