«Έτσι τελειώνει η ανακοίνωση των, από τα γενοφάσκια τους, κατοίκων της πιο παραδοσιακής συνοικίας της πόλης, των Παλαιών του Βόλου. “Για να τηρηθούν λοιπόν οι κανόνες και να πάψει η περιοχή να είναι αμέρικαν μπαρ οφείλουν όλες οι αρχές να πάψουν να είναι ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ και να κάνουν τη δουλειά τους”. Μα, όσα καταγγέλλουν γίνονται ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Γιατί οι αρχές κάνουν την “δουλειά” τους. Όπως όλες οι “αρχές” στην Ελλάδα. Και σε αντιπαραβολή όλων όσων συμβαίνουν σήμερα στην περιοχή, παραθέτω μια μικρή προσωπική ιστορία που όμως δίνει την εικόνα της ζωντανής εκείνης περιοχής που μπορεί να ήταν το κέντρο συγκεκριμένων εμπορικών δραστηριοτήτων αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν και μια συνοικία της πόλης με μόνιμους κατοίκους.
Θυμάμαι λοιπόν πολύ μικρό παιδί να μεταφέρω τα μαχαίρια του πατέρα μας (κρεοπώλης γαρ) για τρόχισμα στο σιδεροτροχείο του Χιώτη στην οδό Γ. Λαμπράκη, οδηγώντας το τεράστιο ποδήλατο του το Bismark.
Μέχρι να τελειώσει όμως το τρόχισμα, αφήνοντας την φοβερή ζέστη που έβγαζε το καμίνι και μακριά από εκείνον τον δυνατό μεταλλικό ήχο του αμονιού, έκανα και μια βόλτα σ’ εκείνο το υπέροχο σιντριβάνι της Πλατείας των Παλαιών. Κι εκεί άφηνα το βλέμμα μου να περιπλανιέται ανάμεσα στα παραδοσιακά μαγαζάκια της Πλατείας, στα σαμάρια του Δουλαδίρη, στα δένδρα και στα καφενεία της Πλατείας , που πλέον προς το μεσημεράκι γινόταν Ναοί, χώροι προσευχής των αποκαμωμένων της καθημερινής εργασίας.
Κι εκεί, ανάμεσα στους “προσκυνητές”, μπορεί να ήταν άνθρωποι , καρύδια κάθε καρυδιάς , αλλά είχαν μια καθαρότητα στο βλέμμα τους και μια συνειδητή εντιμότητα. Πάνω απ’ όλα όμως έδειχναν έναν μεγάλο σεβασμό προς τον μόνιμο κάτοικο της περιοχής και ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα παιδιά ,που κατοικούσαν λίγα μέτρα πιο δίπλα από τον χώρο εμπορικής δραστηριότητας, τέτοιον που δεν άφηνε κανένα περιθώριο και σε καμιά “Αρχή” για να “επέμβει”. Πολύ δε περισσότερο να κάνει τα στραβά μάτια. Τουλάχιστον ως προς αυτό. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ’ ό,τι σήμερα συμβαίνει, σύμφωνα με τις καταγγελίες των κατοίκων. Και τις καταγγελίες των εμπόρων της ημέρας. Και τις καταγγελίες εκείνων των καταστηματαρχών της “νύχτας” που όμως δεν έχουν γίνει και άνθρωποι της “κακιάς νύχτας”. Σαν αυτούς τους λίγους που αλώνουν εσχάτως την περιοχή και αλλοιώνουν τον πανάρχαιο χαρακτήρα της» έλεγε ο κ. Κώστας Γαργάλας.
