«Ρεντίκολα, ε ρεντίκολα»

«Πριν δέκα μέρες είδα μια εκπομπή που έκανε ο Καπουτζίδης για τους Έλληνες αθλητές του Τόκιο. Πήγε να δει τον Τσιάμη τον τριπλουνίστα στην Καρδίτσα, έκανε προετοιμασία το παιδί, τι παιδί δηλαδή, 38-39 ο Μήτσος πια, και μετά από χρόνια απραξίας πήρε το χάλκινο στο Βερολίνο το 2018. Άμα βλέπατε που προετοιμαζόταν ο άνθρωπος θα σας έπιανε απελπισία. Ένα πεταμένο γυμναστήριο, με τους μισούς τοίχους να έχουν φύγει οι σοβάδες και τους άλλους μισούς με κάτι ξύλα σάπια. Ένα κολοσκάμμα και μια τσουγκράνα δίπλα. That’s all. Κουβέντα δεν έβγαλε ο άνθρωπος, κύριος με όλα κεφαλαία, το κεφάλι κάτω και πάμε στο Τόκιο για «το καλύτερο». Είδαμε τον αρσιβαρίστα τον Θοδωρή τον Ιακωβίδη. Δεν έχω δει πιο γνήσιο άντρα να κλαίει. Κι αυτά που είπε, δέκα χρυσά να έφερνε, λιγότερο επιδραστικός θα ήταν.

Με τον Τεντόγλου τα ίδια. Ξαναείδες εσύ αλάνι σαν τον παρκουρίστα από τα Γρεβενά; Δεν είναι το χρυσό. Είναι η ψυχάρα, είναι η αναγνώριση στον αντίπαλό του, είναι τα λόγια του Πομάσκι για τα βερεσέδια στα μαγειρεία και τους τζάμπα επιδέσμους που γύρευαν σαν τους διακονιάρηδες. Κι αυτά όλα, να ξέρεις ε, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Οι Ολυμπιονίκες μας. Άμα πέσουμε στους χιλιάδες «ανώνυμους αθλητές» και στα νέα παιδιά, σαν τι νομίζετε ότι θα βρούμε; Έρεβος. Από αυτούς τους αθλητές, σαν τι ζητά αυτός ο γιδόποτος; Διακρίσεις; Μετάλλια; Απέναντι σε υπαραθλητές, σε Αμερικάνους και Σοβιετικούς που έχει πέσει ένα ολόκληρο κράτος από πάνω τους σε προπονητήρια, τεχνικά τιμ και γιατρούς. Κι ο άλλος πάει στο μαγεριό για μια μερίδα φασολάκια βερεσέ και παίρνει το χρυσό; Ρε, πάτε καλά; Τα τείχη να ρίξετε βρε ρεντίκολα γι αυτά τα παιδιά. Κι αν έχετε λίγη τσίπα, ΣΗΜΕΡΑ, καινούργιο γυμναστήριο (όχι δωμάτιο) «Μίλτος Τεντόγλου» στα Γρεβενά και τρεις προπονητές να μαζέψουν τα παιδιάκια να αθλούνται. Και για κάθε Τεντόγλου, για κάθε Πετρούνια, για κάθε Ντούσκο. Για κάθε έναν που ξεπέρασε την κοινή λογική και το κράτος σας και μας έκανε να κλαίμε και να απορούμε πως αυτή η ασήμαντη κουτσουλιά χώρας βγάζει αυτούς τους χαρακτήρες.

20 χρόνια κυβερνήσεις, διαχρονικά απούσες. Και εσείς ο γονείς. Γι αυτά τα άτομα να μιλάτε στα παιδιά σας. Καλύτερα δεν έχει. Και για κάτι μαυρέλια από τα Σεπόλια που έμαθα ανώνυμα ότι πήγανε στο σούπερ μάρκετ και το έβαλαν λουκέτο. Όλα τα ράφια, όλες τις αποθήκες να ταίσουν τους φτωχούς στην γειτονιά. «Τι έχετε να μας πείτε για τις βολές, όμως;». «Άμα δεν έχεις να φας, λες και για την βολή δεν πειράζει θα την βάλω αύριο…». Υποστήριξη θέλουν αυτά τα παιδιά λοιπόν. Όχι χειροκροτήματα απλά. Όταν γυρίσουν πίσω τα παιδιά αυτά να στρώσετε χαλί και μια συγνώμη. Και μην τρέξετε σαν τις μοντέλες για μια σέλφι δίπλα. Όχι, γελοίοι. Πρώτα την συγνώμη, μετά επανόρθωση υλική και όσα τους πρέπουν και στο τέλος σέλφι. Εντάξει;

Ρεντίκολα, ε ρεντίκολα. Ψυχάρες, σας ευχαριστώ. Έχω ήρωες να λέω στα παιδιά μου» επισημαίνει ο συμπολίτης γιατρός, κ. Γιώργος Χαρίτος.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.