Ως τον μεγάλο «ασθενή» περιγράφουν τον πολιτισμό, αρκετοί συμπολίτες. Το πολιτιστικό έργο την περίοδο της δημαρχίας Μπέου περιορίστηκε στο ελάχιστο, σε σχέση με το παρελθόν, προς όφελος άλλων ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που είναι και του γούστου της πλειοψηφίας της δημοτικής αρχής. Η πόλη που φιλοξένησε ιερά τέρατα των εικαστικών και παραστατικών τεχνών, σήμερα έχει μετατρέψει έναν μαζικό χώρο αθλητισμού στην μεγαλύτερη μπουζουκλερί της πόλης. Η Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου επίσης, που μεσουρανούσε επί εποχής Συμεών Κόγκαν, ενθουσιάζοντας ακόμη και το φιλόμουσο κοινό του Μεγάρου Μουσικής, υπάρχει μόνο για να συνοδεύει, υπό ακατάλληλες μάλιστα συνθήκες, λαϊκοποπ τραγουδιστές που έρχονται για «αρπαχτές» στην περιφέρεια.
Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Βόλου, που εντυπωσίαζε επί ημερών Γιώργου Καρυδάκη, με τις οπερέτες, τα λάτιν και τα αφιερώματα σε μεγάλους συνθέτες, προσεγγίζοντας ακόμη και τις λαϊκές γειτονίες τα καλοκαίρια με ειδικό μουσικό πρόγραμμα, αρκείται σήμερα, να παιανίζει εμβατήρια στις εθνικές εορτές και στην περιφορά του επιταφίου τη Μ.Παρασκευή. Το θέατρο επίσης, έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα, αφού παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μεμονωμένων προσώπων, όπως ο σκηνοθέτης – ηθοποιός Γρηγόρης Γαλάτης, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν πολύ καλά.
Συνέπεια της απαξίωσης του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, είναι να συμμετέχει σε συμπαραγωγές, φιλοξενώντας παραστάσεις θεατρικών σχημάτων από άλλες πόλεις, ώστε να παρουσιάσει κάποιο υποτυπώδες έργο και να δικαιολογήσει την χρηματοδότηση που λαμβάνει από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η αναζωογόνηση του πολιτισμού στην πόλη όμως περνά από την αξιοποίηση του καλλιτεχνικού ανθρώπινου δυναμικού, το οποίο πένεται, ευελπιστώντας σε αλλαγή των αυτοδιοικητικών πραγμάτων, αναζητώντας άλλες δουλειές, σε άλλες πόλεις και ίσως με άλλο αντικείμενο. Αυτοί είναι και οι λόγοι που φαίνεται να έχουν απογοητεύσει τον μέχρι σήμερα καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου Γρηγόρη Γαλάτη, του οποίου η σύμβαση λήγει το προσεχές διάστημα. Ήδη το δ.σ. του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ αποφάσισε την προκήρυξη της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή και περιμένουμε να δούμε ποιος θα αναλάβει να αποκαταστήσει τη χαμένη αίγλη του. Την ίδια ώρα στη Λάρισα, συμπράξεις του «Θεσσαλικού Θεάτρου» με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με αφορμή την πρόσφατη ημέρα κατά της φυματίωσης, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Μόνο που εδώ το μοντέλο της ψυχαγωγίας, δυστυχώς είναι «πίτσα, μπάλα και καράτε».
