Στον Βόλο έρχεται σήμερα ο αγαπημένος σε όλους Μιχάλης Χατζηγιάννης και για πρώτη φορά εμφανίζεται σε κλειστό χώρο*, δίνοντας μία σίγουρη υπόσχεση για ωραία τραγούδια, κέφι, χορό και μια πολύ δυνατή εμπειρία.
Λίγες ώρες πριν την έλευσή του στην πόλη, «άνοιξε την καρδιά του», μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για την πορεία του, τις συνεργασίες, την αποψινή του εμφάνιση αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια. Βέβαια, δεν έκρυψε και την μεγάλη του αγάπη για τον Βόλο, επισημαίνοντας πως την πόλη την γνωρίζει σπιθαμή προς σπιθαμή!
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν εξάλλου η στιγμή, του ραδιοφωνικού διαλόγου, μεταξύ του Μιχάλη Χατζηγιάννη και του Ηλία Κουτσερή, που αφορούσε στην περίοδο του 1996, όταν και οι δύο ενθυμούμενοι τη στρατιωτική τους θητεία στην Κύπρο, έκαναν αναφορές σε γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την περίοδο, όσο και σε πολιτιστικά δρώμενα, που έχουν καταγραφεί και χαραχθεί στη μνήμη τους…
Τι είχατε κατά νου όταν ξεκινήσατε αυτό το όμορφο μουσικό ταξίδι; Βλέπατε μπροστά πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μουσικά για εσάς;
Όχι, γιατί ποιος θα φανταζόταν μία τέτοια συνέχεια. Ποιος θα προέβλεπε ως παιδί και ως νεαρός … κανείς δεν ξέρει να προβλέψει το μέγεθος αυτού του πράγματος. Το μόνο που γνώριζα και ήταν αυτονόητο, ήταν η αγάπη μου για τη μουσική, ότι θα εργαστώ επαγγελματικά για τη μουσική κι… όπου βγει. Ένιωθα ότι έχω μία κλίση κι ένα πιθανό ταλέντο στη μουσική, στο τραγούδι και στην οργανοπαιξία, γιατί ξεκίνησα από μουσικός και μετά προέκυψε το τραγούδι κατά σειρά, αλλά βέβαια το τι επακολούθησε σε καμία περίπτωση δεν μπορούσα να το φανταστώ και είμαι σε θέση σήμερα, που είμαι σχεδόν 45 ετών, να πω ότι εκπλήρωσα πολλά περισσότερα όνειρα από αυτά που πιθανώς να προσδοκούσα στα πρώτα μου βήματα.
Πάνε αρκετά χρόνια πλέον, με πάρα πολλές επιτυχίες, συναυλίες, δίσκους, συνεργασίες… Αναρωτιέμαι εάν υπάρχουν στιγμές που ξεχωρίζουν για εσάς τους ίδιους τους συμμετέχοντες σε μια πορεία επιτυχίας;
Υπάρχουν βεβαίως, δεν έχουν όλα την ίδια βαρύτητα, βέβαια κανένα δεν υποβαθμίζεται, αλλά κάποιες στιγμές έχουν ιδιαίτερη φόρτιση και συγκίνηση και μπορώ να πω ότι τον τελευταίο χρόνο μια στιγμή πολύ συγκινητική για μένα, ήταν η συμμετοχή μου στα καλλιτεχνικά γενέθλια του αγαπημένου μου, του δάσκαλου μου Γιώργου Χατζηνάσιου στο Ηρώδειο, όπου τραγούδησα μαζί του με το πιάνο, έτσι όπως ξεκινήσαμε, έτσι όπως με πήρε κυριολεκτικά στην αγκαλιά του και με φρόντιζε στα πρώτα χρόνια της πορείας μου. Ήταν πολύ συγκινητικό. Κι αν πάω λίγο πιο πίσω, στα 50 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας του μεγάλου Γιώργου Νταλάρα, που είχα την ευκαιρία και την χαρά να συνεργαστώ μαζί του πολλές φορές, όπου πολλοί καλλιτέχνες συμμετείχαν, ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς, επίσης στο Ηρώδειο και ήταν κάτι ανεπανάληπτο, ήταν από αυτά που μένουν, έχουν μία ομορφιά λεπτεπίλεπτη.
Αν έρθουμε στα δικά μας, ποιος καλός άνεμος σας φέρνει στον Βόλο, που απ’ ότι γνωρίζω συνεχίζει να είναι μια από τις αγαπημένες σας πόλεις;
Η εμφάνισή μου είναι ίσως η πρώτη σε κλειστό χώρο στον Βόλο, αλλά τον Βόλο δεν τον γνώρισα μέσα από τα επαγγελματικά μου και μέσα από τις εμφανίσεις, τον γνώρισα σπιθαμή- σπιθαμή ως επισκέπτης και γνωρίζω και την κουλτούρα και την ποιότητα και την καλλιέργεια των ανθρώπων και μπορώ να πω ότι είναι ένα αυστηρό, αλλά πολύ ευγενές κοινό. Με φέρνει ο άνεμος της αγάπης για τον Βόλο!
Μουσικά, με τι υλικό έρχεστε, γιατί δεν ξέρω πραγματικά, τι μπορεί να χωρέσει σε μια βραδιά;
Θα … χωρέσουμε όσα πιο πολλά μπορούμε. Θα κάνουμε, όπως κάνουμε πάντα, μια αναδρομή . Επιλέγουμε διαφορετικά κάθε φορά τραγούδια, βέβαια είναι κάποια σταθερά δεν μπορούν να αλλάξουν, 2-3 τραγούδια από κάθε δίσκο, έτσι ώστε να υπενθυμίζουμε και να είμαι κι εγώ σε επαφή με την πορεία μου. Δεν μας ενδιαφέρουν μόνο τα καινούργια και το τώρα, το παρελθόν μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι και φαντάζομαι ότι πολλοί είναι και ίσως πιο «δεμένοι» με το παλαιότερο ρεπερτόριο.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια; Υπάρχει ενδεχομένως και κάποια δημιουργική σχέση που μπορεί να την έχετε αναβάλει για κάποιους λόγους κατά το παρελθόν, αλλά τώρα να θέλετε να την προχωρήσετε;
Μετά τα τρία χρόνια που περάσαμε ως ανθρωπότητα και με αυτές τις τεκτονικές αλλαγές που έχουμε ζήσει, ελπίζω να έχουμε γίνει πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι απέναντι σε πολλά πράγματα, δεν κάνω μεγαλόπνοα σχέδια. Αυτό που μπορώ να πω και είναι αυτό που ξέρω, γιατί είναι οριστικό, είναι ότι τον Μάρτιο θα ξαναγυρίσουμε στο Gazarte για κάποιες επιπλέον εμφανίσεις. Είχαμε τον Γενάρη τον πρώτο κύκλο και τον Μάρτιο θα συνεχίσουμε για 2-3 Σάββατα ακόμη.
Για το άλλο θέμα, υπήρξαν πολλές αναβολές στον χώρο του πολιτισμού, για ένα διάστημα ήταν παντελώς αδρανής ο τομέας του πολιτισμού. Στις 28 &29 Ιανουαρίου στην Κύπρο θα γίνει ένα πολύ ενδιαφέρον μουσικό γεγονός παρέα με τον αγαπημένο, τον θρύλο της μουσικής ιστορίας μας , τον Κώστα Χατζή, ένα κονσέρτο με 200 κλασσικές κιθάρες. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τον αγαπημένο κ. Χατζή αλλά με 200 κιθάρες, επειδή είναι και το όργανό μας, θα είναι η πρώτη.
Αυτό το μουσικό γεγονός, είχε ανασταλεί και πραγματοποιείται τώρα σε δύο εκδηλώσεις και ανυπομονώ γιατί σπούδαζα κλασσική κιθάρα και αγαπώ τον ήχο της. Ο ήχος της με κεντρίζει και μου φέρνει μια γαλήνη και τη χαρά.
*Απόψε Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023, στο Lab Art , στον πολυχώρο Τσαλαπάτα, Βόλος
