Με δεκαετίες στην πλάτη του στο αστυνομικό ρεπορτάζ και έχοντας βρεθεί σε σημεία δολοφονιών και στυγερών εγκλημάτων, ο γνωστός και πολύπειρος δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για τις ανθρωποκτονίες, με αφορμή το στυγερό έγκλημα στη Μακρινίτσα, που έχει συνταράξει όχι μόνο τη Μαγνησία, αλλά όλη την Ελλάδα. Ο κ. Σόμπολος τόνισε πως πολλές ανθρωποκτονίες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν μιλούσαν νωρίς τα θύματα ή είχαν εξομολογηθεί τι συνέβαινε στη ζωή τους στην αστυνομία, σε ένα φίλο ή συγγενή ή ακόμη αν μιλούσαν κάποιοι που ξέρουν αλλά έχουν το στόμα τους κλειστό… Ο ίδιος προτρέπει να μην μένουν άλλο τα στόματα κλειστά και τα θύματα βίας να απευθύνονται στους ειδικούς για βοήθεια.
Έχετε δει τόσα δυσάρεστα γεγονότα κι έχετε χαράξει έναν ξεχωριστό δρόμο στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Με αφορμή το έγκλημα που σημειώθηκε στην Μακρινίτσα, από την εμπειρία σας, έχουν σκοτωθεί ξανά αδέλφια με αυτό τον τροπο; Είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα;
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα φρικιαστικό έγκλημα, που συγκλονίζει την τοπική κοινωνία της Μαγνησίας και όχι μόνο, όλης της Ελλάδας. Κατά τη μακροχρόνια δημοσιογραφική μου πορεία έχω ασχοληθεί κι άλλες φορές με παρόμοια εγκλήματα και στην Αθήνα και σε διάφορες άλλες περιοχές της χώρας, Πάντοτε όμως σε αυτές τις περιπτώσεις οι ειδικοί μας έλεγαν ότι θα πρέπει να προλαβαίνουμε τα αποτελέσματα τα ολέθρια που πρόκειται να ακολουθήσουν και όχι να τρέχουμε μετά, αφού γίνει το κακό. Δηλαδή όταν υπάρχει για παράδειγμα σε μια οικογένεια, ο σύζυγος-αφέντης- τύραννος, η γυναίκα που υφίσταται τα πάνδεινα δεν θα πρέπει να κρατά κλειστό το στόμα της.
Εδώ και δύο χρόνια έχουν συσταθεί στις Αστυνομικές Διευθύνσεις της χώρας ειδικές υπηρεσίες που ασχολούνται με αυτού του είδους τις υποθέσεις. Δηλαδή βία στην οικογένεια, βία στη σύζυγο, βια στα παιδιά Μπορούν λοιπόν όποιοι υφίστανται την όποιας μορφης βίας να καταφεύγουν στην ειδική αυτή υπηρεσία της Αστυνομίας. Μπορούν επίσης να καταφεύγουν σε ψυχολόγους, σε ψυχιάτρους, υπάρχουν διάφορες δομές που ασχολούνται με αυτά τα θέματα και εκεί πρέπει να πάνε και ποτέ δεν θα πρέπει να κρατάμε κλειστό το στόμα μας. Αυτό είναι πάρα πολύ κακό. Βλάπτει και εμάς και κυρίως τη γυναίκα που υφίσταται βία, τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα να μεγαλώνουν σε ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον. Όταν έχουμε αυτού του είδους καταπίεση και βία, αν η γυναίκα δεν πάρει το θάρρος να μιλήσει σε μια φίλη εάν ντρέπεται να πάει στην αστυνομία να μιλήσει σε ένα στενό συγγενικό της πρόσωπο και να πει γι’ αυτό που υφίσταται Εάν έχουμε περίπτωση με ψυχιατρικά και ψυχολογικής φύσης θέματα, τα πράγματα αλλάζουν, αλλά κι εδώ μπορούμε να προλάβουμε το όποιο ολέθριο αποτέλεσμα ακολουθεί. Μπορούμε να πείσουμε σιγά σιγά με κάθε τρόπο αν όχι εμείς κάποιοι άλλοι που έχουν τη δυνατότητα, τον άνθρωπο που έχει προβλήματα ψυχιατρικής φύσεως να πάει στους ειδικούς γιατρούς και να ακολουθήσει την αγωγή που θα του ορίσουν, ώστε να προλάβουμε και να μην φτάσουμε στο κακό.
Δυστυχώς αυτά τα πράγματα πολλές φορές δεν παλεύονται. Πολλές φορές έχουμε περιπτώσεις που φτάνουμε στα άκρα και μετά λέμε εγώ δεν ήξερα, δεν έκανα. Πόσους γείτονες και συγγενικά πρόσωπα έχω ακούσει να λένε, μετά από τι έχει γίνει, γιατί δεν έπαιρνα ένα τηλέφωνο, έχω τύψεις τώρα, γιατί δεν τον πλησίασα να του πω να πάμε σε ένα γιατρό να μας βοηθήσει.
Οι γυναίκες ή και οι άντρες, αλλά κατά κανόνα οι γυναίκες και τα παιδιά υφίστανται αυτού του είδους τα βασανιστήρια, δεν θα πρέπει να κρατούν κλειστό το στόμα τους. Πρέπει να μιλάνε και να μην αφήνουν να χειροτερεύουν τα πράγματα. Απο την πρώτη στιγμή που διαπιστώνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον άνθρωπο που μου έλαχε η μοίρα να ζήσω μαζί του, πρέπει να προλάβουμε τα χειρότερα. Να το λέμε σε φίλους, σε συγγενείς, στην αστυνομία, να μην κρατάμε κλειστό το στόμα.
Και οι γείτονες και οι στενοί συγγενείς ξέρουν ότι υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα στην οικογένεια. Μην τα κρατάνε μέσα στους. Δεν είναι «καρφιά», έχουμε υποχρέωση να μιλάμε για να προλαβαίνουμε τα χειρότερα.
Η εμπειρία σας τι δείχνει, τι οπλίζει συνήθως το χέρι των δραστών; Είναι παθήσεις, μίσος, κακία, κάτι άλλο;
Είναι πολλών ειδών ανθρωποκτονίες. Οι ανθρωποκτονίες και αυτού του είδους, δηλαδή άντρας να σκοτώνει τη γυναίκα του ή το συγγενικό πρόσωπο της γυναίκας του έχουν κίνητρα διαφορετικά, δεν είναι όλα ψυχιατρικής φύσεως. Υπάρχουν και τα κίνητρα ψυχιατρικής φύσεως, υπάρχει και η ζήλεια, υπάρχει και η εκδίκηση, που είναι φοβερή η εκδίκηση σε αυτές τις περιπτώσεις. Την εκδίκηση τη βλέπουμε και στη γυναίκα πολλές φορές, δηλαδή αντίθετα με αυτό που συνέβη στην περιοχή σας. Έχουμε και πολλές γυναίκες που φτάνουν στο έγκλημα και δεν το κάνουν οι ίδιες, αλλά πολλές φορές βάζουν τον εραστή να βγάλει από τη μέση τον άντρα που δεν τον θέλουν. Αντί να συζητήσουν μεταξύ τους και να πουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν περαιτέρω, βάζει η γυναίκα τον εραστή να κάνει το έγκλημα. Τα κίνητρα είναι πολλών ειδών, για να φτάσει κάποιος στο έγκλημα και μάλιστα διπλό στην προκειμένη περίπτωση. Διπλά και τριπλά εγκλήματα, ανθρωποκτονίες δηλαδή, έχουμε σε πολλές περιοχές της χώρας. Έχω καλύψει ανθρωποκτονίες και σε ένα χωριό στη Θεσσαλία, έξω από τη Λάρισα όπου ένας είχε σκοτώσει 5-6, στην Άρτα, στην Αθήνα αρκετά, σε νησιά. Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά που έχω ασχοληθεί, Το θέμα είναι να προλαβαίνουμε και μπορούμε να τα προλάβουμε εάν ενεργήσουμε με μεθοδικό τρόπο.
Εσείς έχετε καταγράψει και πολλά από τα εγκλήματα στα βιβλία σας, με το τελευταίο να είναι το «Έγκλημα γένους θηλυκού»…
Σ αυτό το βιβλίο, που είναι το πέμπτο στη σειρά, περιλαμβάνονται πολλά εγκλήματα με δράστιδα τη γυναίκα. Αυτο το βιβλίο περιλαμβάνει ανθρωποκτονίες με πρωταγωνίστρια τη γυναίκα είτε ως φυσικό, είτε ως ηθικό αυτουργό.
Έχετε στα σκαριά και κάποιο άλλο βιβλίο;
Είχα αρχίσει πέρυσι το έκτο κατά σειρά βιβλίο, για τα εγκλήματα βεντέτας και η ιστορία βεντέτας στη χώρα μας, το οποίο το έχω στη μέση και δεν το έχω ολοκληρώσει. Δεν το ολοκλήρωσα γιατί είχα συνεννοηθεί να πάω στην Κρήτη όπου δύο χωριά από αυτά που γνωρίζω είχαν ερημώσει εξαιτίας της βεντέτας Είχα συνεννοηθεί να μιλήσω με τον τελευταίο κάτοικο ενός από τα χωριά που έχει απομείνει. Το ίδιο σκόπευα να κάνω και στη Μάνη αλλά με τον κορωνοϊό, δεν μπόρεσα να πάω. Μόλις επιστρέψουμε στην κανονικοτητα θα προσπαθήσω να το ολοκληρώσω κάνοντας αυτά τα ταξίδια. Επειδή ομως δεν μπορώ να κάθομαι στους τέσσερις τοίχους χωρίς να δημιουργώ, βρήκα στο αρχείο μου κάποια περιστατικά που τα λέγαμε ευτράπελα, περίεργα περιστατικά που συνέβαιναν στην Άμεση Δράση και μας τα δίνανε κάθε Σάββατο. Αυτά τα βρήκα τώρα στο αρχειο και τα επεξεργάζομαι. Θα τα κάνω ένα βιβλίο με ευτράπελα, περίεργα αλλά και διδακτικά για να περνάμε μηνύματα ώστε να παραδειγματιζόμαστε και να μην την …πατάμε. Ελπίζω να κυκλοφορήσει μέχρι τον Ιούνιο από τις εκδόσεις Πατάκη.
