Μετρά πολλά χρόνια πάνω στις θεατρικές και μουσικές σκηνές. Ο λόγος του, η στάση του απέναντι στα πράγματα, τον έχει καταξιώσει στα μάτια του κοινού αλλά και των συναδέλφων του. Σε μια χώρα που όλα αλλάζουν ξαφνικά, ο Γιάννης Ζουγανέλης «πρωταγωνιστεί» σε μια καθημερινή μάχη για την ανάδειξη των προβλημάτων του πολιτισμού αλλά και όλης της κοινωνίας. Δεν μασά τα λόγια του και μιλώντας στο «Ράδιο ΕΝΑ» και τον Ηλία Κουτσερή, θέτει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της για την περιφρόνηση απέναντι στους καλλιτέχνες και τον πολιτισμό.
«Η κοινωνία παλεύει ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Οι Έλληνες απέδειξαν ότι και αξιοπρέπεια έχουν και μπορούν να εφαρμόσουν πράγματα όταν αυτά έχουν ένα επίπεδο. Επίσης ευτυχώς δεν πέσανε στην υποταγή. Μπορεί να υπάκουσαν, αλλά άλλο η υπακοή κι άλλο η υποταγή», λέει χαρακτηριστικά σχολιάζοντας τη στάση των Ελλήνων το προηγούμενο αλλά και το παρόν διάστημα με την κρίση του κορωνοϊού. Ο γνωστός κι αγαπητός καλλιτέχνης θεωρεί πως ο Έλληνας, είναι πολύ ανώτερος από τον οποιοδήποτε «προηγμένο» της Ευρώπης και αυτό το έδειξε έμπρακτα. «Και πνεύμα έχουμε και πιο πολύ καλλιεργημένοι είμαστε. Εμείς τα χαλάμε μόνοι μας. Πρέπει να μπαίνουμε περισσότερο στη διαδικασία της πολιτείας, να ασχολούμαστε περισσότερο με την πολιτεία», σημειώνει.
Δεν σεβάστηκαν τον πολιτισμό, δεν… έχουν πολιτισμό
Τις τελευταίες ημέρες είδαμε την έντονη αντίδραση των καλλιτεχνών της χώρας, καθώς η κυβέρνηση δεν μερίμνησε για εκείνους. Ο Γιάννης Ζουγανέλης δεν κρύβεται και μιλά ανοιχτά για το θέμα, για την στάση της πολιτείας στο σήμερα, αλλά και στο χθες ,αλλά και για τη στάση πολλών καλλιτεχνών, που δεν στάθηκαν όταν έπρεπε δίπλα σε εκείνους που είχαν ανάγκη. Γνωστός βέβαια για την ειλικρίνεια του δεν εξαιρεί τον εαυτό του και σημειώνει πως κι εκείνος δεν πάλεψε, δεν μπήκε μπροστά για να στηρίξει νεότερους συναδέλφους του.
«Το δικό μας πρόβλημα είναι πολύπλοκο, υπάρχει πολυμορφία, υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες. Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο, το πρόβλημα άγγιξε το θέατρο, μουσική και όλες τις τέχνες, αν και το θέατρο περιλαμβάνει όλες τις τέχνες. Εμείς έχουμε σοβαρή ευθύνη για τον τρόπο που αντιμετωπιζόμαστε. Δεν κάναμε τίποτα όλο αυτό τον καιρό για να δώσουμε να καταλάβει ο κόσμος και μετά οι κυβερνώντες τον τεράστιο κύκλο εργασιών. Δεν υπάρχει ισότητα στην κοινωνία και το ίδιο σε μας.
«Δεν μεριμνήσαμε, δεν αγκαλιάσαμε όλο αυτό
τον κλάδο των μουσικών και των ηθοποιών»
Τα νέα παιδιά δεν ισορροπούν ούτε καν στον βιοπορισμό. Αυτοί που καταφέρνουν και γίνονται δημοφιλέστεροι μέσω της τηλεόρασης, δεν παίρνουν πια ούτε κασέ. Εμείς δε που «πρωταγωνιστήσαμε», γιατί πρωταγωνιστής σημαίνει πρώτος στον αγώνα, αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες και ρίσκα, δεν μεριμνήσαμε, δεν αγκαλιάσαμε όλο αυτό τον κλάδο των μουσικών και των ηθοποιών. Δεν κοιτάξαμε και δεν κοίταξε η πολιτεία σοβαρά τους αφανέστερους από μας. Και τώρα η υποχρέωση των κυβερνώντων να σταθούν δίπλα στους ανθρώπους που αποτελούν τον μεγάλο κύκλο εργασιών.
Φταίμε όλοι μας. Κι εγώ. Πολλές φορές υποτίμησα συναδέρφους και δεν μπήκα μπροστά για να διεκδικήσω το κάτι παραπάνω. Απολογούμαι και δεν μπήκα μπροστά για να απαιτήσω την ασφάλισή τους, γιατί πολλοί ούτε το επίδομα σήμερα δεν δικαιούνται. Γιατί όταν πας κι εργάζεσαι κι ασφαλίζεσαι ωρομίσθιος δεν τηρείς τις προϋποθέσεις για να το λάβεις. Όμως θα σταθώ στις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το πως θα επανέλθουν τα πράγματα. Αρχικά δεν μας σκέφτηκε καν. Δεν σκέφτηκε τον πολιτισμό , αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πολιτισμός. Δεν έχουν πολιτισμό», είπε με όλο το θάρρος της γνώμης του.
Καμία στήριξη και ποτέ για τον πολιτισμό
Μπορεί η παρούσα οικονομική και κοινωνική κρίση να έχει οξύνει τις ανάγκες και το μέλλον να είναι αβέβαιο, όμως ο Γιάννης Ζουγανέλης δεν στέκεται μόνο εκεί. Μιλά για τα λάθη του παρελθόντος, για τη στήριξη που ποτέ και ουσιαστικά δεν παρείχε το κράτος στον πολιτισμό.
«Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, είναι ημίμετρα και δεν τα βάζω μόνο με τους νυν. Τι να πεις για όλους που κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση και μετά; Αυτή τη χώρα που γέννησε το θέατρο, τη μουσική, τη γλυπτική, τις τέχνες, που είναι γεννήτωρ των τεχνών, των μαθηματικών και τόσο άλλων και δεν μερίμνησε κανείς «κερ….ς» να δημιουργηθεί Ακαδημία Τεχνών.
Όταν αυτή η χώρα δεν έχει Ακαδημία Τεχνών, Πανεπιστήμιο για τις Τέχνες, όταν οι καλλιτέχνες είναι έρμαια στις όποιες άλλες σχολές, ευτυχώς υπάρχουν και καλές δραματικές και καλά ωδεία. Η Ελλάδα δεν έχει τη μουσική παιδεία σαν τη Γερμανία, αλλά η Ελλάδα έβγαλε τη μεγαλύτερη τραγουδίστρια όλων των εποχών, τη Μαρία Κάλλας. Η Ελλάδα έβγαλε τον μεγαλύτερο μαέστρο τον Δημήτρη Μητρόπουλο, η Ελλάδα έβγαλε τον μεγαλύτερο επιστήμονα που έσωσε τις γυναίκες τον Παπανικολάου… Δεν μας αντιμετώπισαν ποτέ σοβαρά. Εμείς αποσπάσαμε από το λαό την αγάπη και την πίστη διότι επικοινωνήσαμε, σκεφτήκαμε, αγωνιστήκαμε. Το ότι μας αγνόησαν και είπαν μετά πράγματα, δεν είναι τιμητικό», σχολίασε.
Μάλιστα, ανέφερε και πρακτικά ζητήματα και τη δυσκολία των μεγαλυτέρων να συμμετάσχουν στη νέα πραγματικότητα, με τις νέες διαδικασίες. «Βάζουν μεγαλύτερους σε ηλικία να βάλουν μητρώο, να δουν αν δικαιούνται το επίδομα. Έχει μπερδευτεί ο κόσμος και αγωνιά και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη αυτά τα 800 και τα 500 ευρώ. Υπάρχουν όμως και πολλοί που στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, είτε από το περίσσευμα είτε και από το υστέρημα όπως διαπίστωσα», ανέφερε.
Η κρίση δημιούργησε ατομιστές
Ο Γιάννης Ζουγανέλης όμως μίλησε και για τη λήθη αλλά και τον ατομισμό που γεννάται από την κρίση. «Όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μνήμη, όταν οι Έλληνες έχασαν 1εκ. ανθρώπους στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αντιστάθηκαν. Εμείς δεν ψηφίσαμε τον Χίτλερ, περάσανε τόσα δεινά οι Έλληνες και υπάρχουν ακόμη γκεμπελιστές και φασίστες , είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Δεν θα περάσει όμως ο φασισμός στην Ελλάδα, διότι δεν το επιτρέπει ούτε το κλίμα, ούτε ο ήλιος, ούτε οι άνθρωποι, ούτε η Ιστορία.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μόνος του, αλλά και στέλνει ένα μήνυμα, αρκεί να μην το ξεχάσει. Η κοινωνία κι αυτή η νέα τάξη πραγμάτων, που δημιουργείται, είναι ό,τι πιο ύποπτο υπάρχει, γι’ αυτό δεν πρέπει να πάμε στην υπακοή αλλά στην κριτική και να αντιδράσουμε.
Η κρίση δημιούργησε ατομιστές κι όχι μοναδικούς. Ο ατομισμός εύκολα μαζικοποιείται. Ο άνθρωπος γεννιέται μοναδικός και μετά γίνεται ατομιστής και συμφεροντολόγος», κατέληξε ο γνωστός καλλιτέχνης, θέτοντας όχι μόνο τα απτά προβλήματα της εποχής αλλά και υπαρξιακά ζητήματα, τα οποία η κοινωνία θα πρέπει να σκεφτεί καθώς παλεύει ανάμεσα στο καλό και το κακό, όπως σχολίασε χαρακτηριστικά.
