Την άποψη ότι απομονώνονται αρνητικά κομμάτια στη φετινή πορεία της Νίκης και δεν προβάλλεται η μεγάλη εικόνα, που δείχνει ότι η ομάδα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά βγήκε τρίτη στο πρωτάθλημα και έκανε «ωραία πράγματα», όπως ανέφερε, και στο Κύπελλο, εξέφρασε ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος μετά το ματς με την ΑΕΛ.
Με βάση τα παραπάνω ο προπονητής της Νίκης τόνισε ότι η ομάδα του έχει καθιερωθεί στα ψηλά σκαλοπάτια της Σούπερ Λιγκ 2, ενώ ισχυρίστηκε ότι κακώς υπάρχει μία αίσθηση ότι η χρονιά είναι αποτυχημένη, κάνοντας λόγο για πολύ προσβλητικά λόγια που ακούγονται για τους παίκτες, που δεν αξίζουν αυτήν την απαξίωση.
Αναλυτικά η τοποθέτησή του: «Στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερη η Λάρισα. Εμείς έχουμε συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού και δεν ήταν η μέρα που θα μπορούσαμε να βασιστούμε πάνω σ’ αυτό.
Στο ημίχρονο είπαμε με τα παιδιά ότι οι απαιτήσεις του παιχνιδιού μας δείχνουν κάτι άλλο και ότι πρέπει να πάμε πιο πολύ στη μονομαχία και στις δεύτερες μπάλες και να εκμεταλλευτούμε την επιθετική μετάβαση, όπου εκεί φαινόταν ότι θα μπορούσαμε να βρούμε πραγματικά προϋποθέσεις για γκολ. Έτσι κι έγινε. Αν εξαιρέσουμε το δοκάρι που έχει η Λάρισα στο δεύτερο ημίχρονο με τον Νίνο, είχαμε εμείς πέντε-έξι προϋποθέσεις για να πάρουμε το παιχνίδι. Δεν πάμε εμμονικά σ’ ένα στυλ κατοχής, είμαστε ευέλικτοι.
Κάναμε καλύτερη εμφάνιση στην ήττα μας στο τελευταίο λεπτό πριν 20 μέρες, αλλά επειδή το αποτέλεσμα μετρά, δεν είναι ένα αποτέλεσμα που μας ενθουσιάζει αλλά ούτε ένα αποτέλεσμα που μας στενοχωρεί.
Τελείωσε η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και σήμερα ήταν η πρώτη αγωνιστική των πλέι οφ και δεν έχω μιλήσει όλο αυτό το διάστημα.
Διαπιστώνω ότι υπάρχει μία αίσθηση συνολικότερα ότι είναι μία χρονιά κακή και αποτυχημένη κι αυτό μου κάνει τρομερή εντύπωση, γιατί επιμέρους κομμάτια της εικόνας μπορείς να βρεις αρκετά. υπάρχουν κάποιες ήττες που δεν ήμασταν έτσι όπως έπρεπε, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλά καλά επιμέρους κομμάτια αυτής της εικόνας.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η ομάδα έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, πήρε πάρα πολλά δίπλα με αρκετά γκολ και είναι πολλά περισσότερα τα θετικά βέβαια. Αν αφήσουμε το επιμέρους και δούμε τη συνολική εικόνα και εκεί μου κάνει μεγάλη εντύπωση, γιατί έχουν ειπωθεί κατά παιδιά πράγματα τις τελευταίες δύο-τρεις τελευταίες εβδομάδες πολύ άσχημα και πολύ προσβλητικά.
Το μεγαλύτερο ψέμα είναι να απομονώσεις κομμάτια της αλήθειας. Εγώ λέω ότι τα επιμέρους κομμάτια της αλήθειας είναι ότι υπήρχαν άσχημα πράγματα σε κάποια παιχνίδια υπήρχαν και πολύ ωραία πράγματα και στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο, αλλά η συνολική εικόνα είναι ότι η ομάδα βγήκε τρίτη στο πρωτάθλημα και ότι η ομάδα μ’ αυτή τη διοίκηση τα τελευταία τρία χρόνια, μία χρονιά με τον Αλέκο Βοσνιάδη βγήκε τέταρτη και δύο χρονιές μαζί μου βγήκε τρίτη.
Άρα η ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια έχει καθιερωθεί στα ψηλά σκαλοπάτια της Super League 2. Στα 100 χρόνια ιστορία της Νίκης δεν είμαι σίγουρος ότι συνεχόμενες χρονιές η ομάδα έχει καθιερωθεί στα ψηλά στη Super League 2.
Εμένα αυτό μου δείχνει ότι αυτός είναι ο δρόμος ο σωστός και πάμε να δούμε γιατί δεν κάναμε την υπέρβαση και στο δικό μου το κομμάτι πάμε να δούμε γιατί δεν έγινε η υπέρβαση αγωνιστικά, γιατί το πρωτάθλημα θέλει υπέρβαση αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Όποιος βγαίνει θέλει όλο το πακέτο, οπότε δεν είναι μόνο το αγωνιστικό.
Μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κι αυτό που έχει επικρατήσει. Ώρες-ώρες νιώθω ότι αναφέρονται σε άλλη ομάδα και σε άλλα παιδιά. Η ξεκάθαρη μεγάλη εικόνα κι όχι η δική μου οπτική είναι ότι για τρία συνεχόμενα χρόνια η ομάδα είναι στα ψηλά.
Και με άλλες διοικήσεις δεν ήθελα να ασχοληθώ και να τους φτιάξω το προφίλ ούτε κατά διάνοια, αλλά να έχουν υπόψη τους όλοι αυτοί που κάνουν κριτική -και δεν είναι κακό να κάνεις κριτική, αλλά ο λόγος της κριτικής αλλάζει- ότι πολλές ομάδες, όταν έφυγαν κάποιες διοικήσεις που είχαν μία σταθερότητα και μία συγκεκριμένη νοοτροπία, ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ και υπάρχουν και παραδείγματα στην πόλη μας. Αυτή τη στιγμή η ομάδα παίζει στη γιορτή των πλέι οφ και ιστορικές ομάδες, όπως είναι ο Ηρακλής και η Αναγέννηση Καρδίτσας, ζουν τον εφιάλτη των πλέι άουτ. Μπήκαμε στα πλέι οφ αρκετές αγωνιστικές, πριν τελειώσει η κανονική διάρκεια και δεν λέω ότι αυτό ήταν το όνειρό μας. Το όνειρό μας ήταν να κάνουμε την υπέρβαση. Δεν την κάναμε και όλοι οι υπόλοιποι στόχοι έχουν επιτευχθεί και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο.
Τα παιδιά έχουν δώσει και την ψυχή τους. Έπαιζαν για 48 μέρες ανά 3,8 μέρες 13-14 άτομα. Και δεν είπαμε ποτέ για άλλοθι, για τραυματισμούς και τιμωρίες. Τα παιδιά πήγαν την ομάδα στα πλέι οφ από πολύ νωρίς.
Υπήρξε απόλυτη απαξίωση. Εννοώ από τον κόσμο, από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα έξω. Δεν αξίζει σ’ αυτά τα παιδιά. Αυτό πιστεύω εγώ ως προπονητής. Εχουμε δείξει ότι αυτός είναι ο δρόμος ενάμιση χρόνο. Πρέπει να τον βελτιώσουμε σαφέστατα, αν θέλουμε να ανέβουμε. Αλλά όταν είσαι τρία χρόνια στα ψηλά πατώματα, αυτός είναι ο δρόμος».
Χρήστος Θανασούλης
