Το άγχος της καθημερινότητας οδηγεί στην εξάρτηση παιδιών και εφήβων από μια οθόνη, όπου βρίσκουν παρηγοριά σε διαδικτυακά παιχνίδια. Η Ιωάννα Γεωργιάδου, κλινική ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια και εκπαιδεύτρια ενηλίκων, ειδική παιδαγωγός στο Κέντρο Πορεία Υγείας, μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ 102.5 και τον Ηλία Κουτσερή, για το πρόβλημα της εξάρτησης των παιδιών από τις διάφορες οθόνες, λέγοντας πως σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη βίαιων και αντικοινωνικών συμπεριφορών. Παράλληλα η τάση τους αυτή, έχει να κάνει και με την ανάγκη τους να ελέγξουν το άγχος τους, καθώς η οθόνη είναι ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του άγχους σε περίπτωση που δεν υπάρχουν άλλοι.
Τι δείχνουν οι έρευνες
Οι έρευνες δείχνουν ότι το 14% των παιδιών και των εφήβων στην Ελλάδα κάτω των 16 ετών, μοιράζονται προσωπικό περιεχόμενο μέσω διαδικτύου, ενώ το 70% διατηρεί προφίλ σε ψηφιακές πλατφόρμες και σε κοινωνικά δίκτυα, εκ των οποίων το 40% δέχεται αιτήματα φιλίας, τη στιγμή που ένα 20% δέχεται να συναντήσει από κοντά κάποιον ξένο που γνώρισε στα κοινωνικά δίκτυα. Τα παιδιά και οι έφηβοι οι οποίοι δεν έχουν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες το θεωρούν ευκολότερο να αναπτύξουν φιλίες στο διαδίκτυο, παρά διά ζώσης, αλλά και επειδή στα κοινωνικά δίκτυα μέσω της αυτοθεματοποίησης, ο καθένας μπορεί να προβάλει και την εικόνα που επιθυμεί.
«Μπορεί να είναι κάποιος, ένα εξαιρετικά συνεσταλμένο και ντροπαλό άτομο και να προβάλει κάτι εντελώς διαφορετικό προς τα έξω, σε βαθμό που ο ψηφιακός εαυτός να μην συμπίπτει καθόλου με τον πραγματικό. Έτσι καταλήγει να αισθάνεται όλο και πιο άσχημα για τον πραγματικό εαυτό με όλο και χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, ενώ ο διαδικτυακός προστατεύεται» ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Γεωργιάδου.
Κοινωνικά δίκτυα και διαδικτυακά παιχνίδια
Ωστόσο η συζήτηση δεν αφορά μόνο τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και για τα διαδικτυακά παιχνίδια, που οδηγούν πολλά παιδιά στον κίνδυνο της ψηφιακής εξάρτησης. Πλέον η επιστημονική κοινότητα παρατηρεί ότι το διαδικτυακό παιχνίδι λειτουργεί ως χειριστής του άγχους των παιδιών. «Γι’ αυτό όταν μιλάμε σε γονείς για το πώς θα αντιμετωπίσουν τη χρήση οθονών από τα παιδιά τους δεν εστιάζουμε τόσο πολύ στην οριοθέτηση, αλλά στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά και δεξιοτήτων στον έλεγχο του άγχους, ώστε η χρήση των οθονών να μην είναι απαραίτητη πια», τόνισε η ψυχολόγος που πρόσθεσε πως είναι διαφορετικό ένας γονιός να τιμωρήσει το παιδί για κάτι που έχει κάνει, αντιλαμβανόμενος πρόκειται για ένα αγχωμένο πλάσμα.
«Προτείνουμε μια διαφορετική στάση από τον γονιό»
«Προτείνουμε μια διαφορετική στάση από τον γονιό απέναντι στα παιδιά στη χρήση της οθόνης, καθώς μιλάμε για ψηφιακό εθισμό. Αυτός εμφανίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες και επιδεινώθηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας με αύξηση γύρω στο 35% παγκοσμίως. Το διαδίκτυο μεταβλήθηκε σε τρόπο προσέγγισης, γιατί λόγω των μέτρων που ίσχυαν αποτελούσε τον μοναδικό. Όμως, όταν έχουμε λιγότερο άγχος στην καθημερινότητα, εμφανίζουμε και μικρότερη ανάγκη να κάνουμε χρήση της οθόνης» σημείωσε η κ. Γεωργιάδου. Καταλήγοντας προτείνει ως λύση στη διαχείριση του άγχους των παιδιών και των εφήβων την έναρξη αθλητικών δραστηριοτήτων, που βοηθά και στο ορμονολογικό σύστημα, η καλύτερη σχέση με τους γονείς, λειτουργούν καταλυτικότερα στην αντιμετώπιση και την εξάλειψη του διαδικτυακού εθισμού, παρά η αυστηρή οριοθέτηση από πλευράς γονέων.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Γιώργος Στεργίου
