Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, με τίτλο “Όπου και να ταξιδέψω” (εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ), ο Νίκος Βατόπουλος μας προσκαλεί σε μια μεγάλη βόλτα σε 24 πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ αυτών και ο Βόλος, όπου μπορούμε να ανακαλύψουμε γωνιές, μνήμες, ιστορίες αλλά αρχιτεκτονικές ρίζες. Ο γνωστός δημοσιογράφος ήρθε χθες στον Βόλο για να παρουσιάσει το νέο του συγγραφικό ταξίδι και με αφορμή την έλευσή του μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ 102.5 και στον Ηλία Κουτσερή για τη σύλληψη της ιδέας του, αλλά και τη γνώμη του για την αθέατη πλευρά του Βόλου.
Είχατε προαναγγείλει την έλευση αυτού του βιβλίου, την τελευταία φορά που είχαμε μιλήσει ραδιοφωνικά.. .
Το θυμάμαι πολύ καλά. Ήταν η περίοδος που ανίχνευα λίγο το πεδίο, να δω την άλλη Ελλάδα, αυτή που δεν προβάλλεται τόσο πολύ από τα κεντρικά μέσα ενημέρωσης, να τη δω με ένα άλλο βλέμμα. Είναι σαφές ότι είναι μία προσωπική ματιά και είναι μία ανάγκη να σταθώ ως ένας άνθρωπος που έχω εκπαιδευτεί να μελετώ το αστικό περιβάλλον, σε μια επιλογή από πόλεις μας σ’ όλη την Ελλάδα, από την Καλαμάτα ως την Κομοτηνή κι από τη Ρόδο ως τη Φλώρινα. Μια επιλογή που βασίστηκε στα πρόσφατα ταξίδια μου. Θέλω να σταθώ σ’ αυτά που έχουν να διηγηθούν αυτές οι πόλεις και με ενδιέφερε κυρίως να ερμηνεύσω την ατμόσφαιρά τους, γιατί αυτό το βιβλίο δεν είναι ούτε τουριστικός οδηγός, ούτε ιστορία. Είναι μια προσωπικό ματιά αλλά κυρίως να προκαλέσω μία συζήτηση πάνω στο παρόν και το μέλλον των πόλεων.
Έχει γίνει και συγκέντρωση συγκεκριμένου υλικού;
Έχω επισκεφθεί αυτές τις πόλεις και τις έχω φωτογραφήσει όσο μπορώ, βέβαια κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο, οπότε αυτή η διαδικασία δεν τελειώνει ποτέ και είμαι βέβαιος ότι στην πόλη σας θα δω πάλι πράγματα που δεν είχα προσέξει. Έχω περπατήσει πολύ σ’ αυτές τις πόλεις και στις μικρές είναι εύκολο, σε μεγάλες όπως ο Βόλος δεν είναι τόσο απλό, αλλά σαφέστατα είναι μία ανοικτή διαδικασία, πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και σαφώς προσωπική. Προσφέρω μία ματιά υποκειμενική, έχω συνομιλήσει με κάποιους ανθρώπους και πολλές φορές αποθησαυρίζω πράγματα που έχω ακούσει σε μια συζήτηση τυχαία, φιλική ή επαγγελματική. Ακούω ιστορίες, πρόσωπα που μου υποδεικνύουν ένα κτήριο ή μια περιοχή να περπατήσω. Είχα περπατήσει στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού στο Βόλο και βρήκα κάτι σπίτια σκόρπια μονώροφα , που τα βρήκα πολύ ενδιαφέροντα και ποιητικά θα έλεγα.
Βεβαίως κι όλη η κλασσική διαδρομή της παραλίας από την Αργοναυτών ως το Αρχαιολογικό Μουσείο που είναι καταπληκτική περιοχή. Νομίζω ότι αυτή είναι μία υποδειγματική αστική βόλτα. Είναι μία από τις ωραιότερες περιοχές που έχω περπατήσει μέσα στον αστικό πυρήνα μίας μεγάλης πόλης και νομίζω πραγματικά ο Βόλος θα μπορούσε να επενδύσει πάρα πολύ και ως τουριστικός προορισμός και μόνο γι’ αυτό που είναι κι όχι σαν μια βάση για να πάει κανείς στις Σποράδες ή στο Πήλιο.
Ο Βόλος νομίζω πρέπει να κρατήσει κόσμο για 2-3 ημέρες, να ψάξει αυτά που έχει να πει η πόλη. Ίσως να μην είναι για το γενικό κοινό, γιατί πρέπει να έχεις ένα ενδιαφέρον για την ιστορία, την αρχιτεκτονική, για τους ανθρώπους κτλ.. Είναι για ένα κοινό κάπως πιο προχωρημένο σε μία κουλτούρα αστικού τουρισμού. Πως πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη στα Μουσεία κτλ; Πιστεύω ότι και ο Βόλος έχει να προσφέρει πάρα πολλά πράγματα και κάθε φορά βλέπω καινούργια.
Τα τελευταία που αναφέρατε τα κρατάω και νομίζω τα κρατάτε κι εσείς για στοιχεία που θα προτείνατε σε κάποιους από τους επισκέπτες να δουν στην περιοχή μας…
Ακριβώς! Ξέρετε υπάρχει η αφετηρία που κάποια στιγμή αποφασίζει κανείς να γίνει περιηγητής στην πατρίδα του, όπως έκανα εγώ στην Αθήνα. Είμαι γεννημένος στην Αθήνα και κάποια στιγμή αποφάσισα να τη δω με άλλο μάτι, όχι σαν ένας καθημερινός χρήστης που ακολουθώ τη διαδρομή δουλειά- υποχρεώσεις- διασκέδαση. Κάποια στιγμή είπα ότι θα εξασφαλίσω χρόνο να δω αυτή την περιοχή, να φωτογραφίσω αυτό, που ποτέ δεν βρίσκεις χρόνο εάν δεν το βάλεις στο πρόγραμμά σου. Νομίζω και για το Βόλο και για κάθε πόλη βέβαια, επειδή όμως ο Βόλος είναι μεγάλη πόλη, χρειάζεται ένα πρόγραμμα. Να πεις ότι θα τον δω λίγο αλλιώς. Και οι ίδιοι οι Βολιώτες μπορούν να το κάνουν αυτό.
Το γεγονός ότι ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο κ. Αδαμάκης, αρχιτέκτονας, μου δίνει την εντύπωση πως θα θέλατε να δώσετε ως επιπρόσθετο στοιχείο για την περιοχή μας την αξιοποίηση των βιομηχανικών κτηρίων…
Είναι εντυπωσιακό ότι ο Βόλος, ως μία πρώην βιομηχανική πόλη, πρώην εννοώ όταν υπήρχε ακμή βιομηχανική στην Ελλάδα και ήταν από τα μεγάλα κέντρα και σαφέστατα έχει ένα πάρα πολύ μεγάλο απόθεμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής και ο κ. Αδαμάκης έχει συμβάλλει τα μέγιστα και στην αξιοποίηση και στην πρόταση και την παραγωγή ιδεών και σκέψης γύρω από αυτό το απόθεμα. Δεν είναι μόνο όμως η βιομηχανική αρχιτεκτονική. Έχω προσέξει ότι ο Βόλος έχει εξαιρετική και μεσοπολεμική και μεταπολεμική αστική αρχιτεκτονική, δηλαδή έχω δει και διώροφα ή μονοκατοικίες αλλά και πολυκατοικίες μιας πολύ σημαντικής ποιότητας στο Βόλο. Κάτι το οποίο δεν είναι πολύ συνηθισμένο και το έχω δει και σε μεγάλη πυκνότητα και θεωρώ ότι είναι κάτι προς διερεύνηση και πιστεύω ότι θα ενδιαφέρει και τις νεότερες γενιές αρχιτεκτόνων που θα μπορούν να ερευνήσουν το κοντινό παρελθόν , του ’60, του ’70 και να δώσουν μία άλλη διάσταση στο ιστορικό και αρχιτεκτονικό αποτύπωμα της πόλης. Νομίζω ότι είναι ανεξάντλητα αυτά τα πεδία.
**Το βιβλίο του Νίκου Βατόπουλου με τίτλο “Όπου και να ταξιδέψω” πλούσια εικονογραφημένο με τις φωτογραφίες του ίδιου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Στον Βόλο, χθες, Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019, στο βιβλιοπωλείο Public (Ογλ 28) πραγματοποιήθηκε η παρουσίασή του και γι’ αυτό μίλησαν ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Αδαμάκης, ενώ ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΘΣτΕ-Ε Δημήτρης Χορταργιάς απηύθυνε χαιρετισμό.
