«Όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις» έγραψε ο Πάουλο Κοέλιο στον Αλχημιστή…
Όταν όμως ένα παιδί κάνει μια ευχή, τότε κάπου στον κόσμο, ανάμεσά μας, δίπλα μας, υπάρχουν κάποιες καλές «νεράιδες» που αναλαμβάνουν να «συνωμοτήσουν».
Συνωμοτούν για να εκπληρώσουν μια ευχή, που προέρχεται από παιδιά μαχητές της ζωής. Η 9χρονη Λαρισαία Ελισάβετ Σιώμου είναι ένα παιδί της «Ευχής». Είναι μια μικρή μαχήτρια και μεγάλη νικήτρια. Με μια σπάνια γονιδιακή νόσο που έκανε την εμφάνισή της μόλις στα 3, 5 της χρόνια, στερώντας της, την ξεγνοι- ασιά και την ανεμελιά, αλλά όχι όμως τη δίψα της για ζωή και το λαμπερό της χαμόγελο.
Σήμερα είναι μαθήτρια της Δ τάξης του 36ου Δημοτικού Σχολείου και πλέον παρακολουθεί τα μαθήματά της κανονικά, μαζί με τους συμμαθητές της στην τάξη και όχι μέσω μιας οθόνης στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου ή στο σπίτι μόνη της.
Επέστρεψε εκεί που έπρεπε, εκεί που έπρεπε να είναι εξαρχής. Στη σχολική αίθουσα παρέα με τους συμμαθητές και φίλους της. Βέβαια, με κάποιο τρόπο δεν έφυγε ποτέ από κοντά τους, αφού η δασκάλα που είχε στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, φρόντιζε να συνδέεται συχνά μαζί της, δίνοντάς της την ευκαιρία να μιλάει με τους συμμαθητές της και να ενημερώνεται για όλα όσα συνέβαιναν. Ακόμη και την περίοδο που η υγεία της είχε κλονιστεί σε μεγάλο βαθμό, λίγο πριν τη μεταμόσχευση μυελού των οστών, εκείνη δεν λιγοψύχησε και δεν σταμάτησε να ονειρεύεται… αλλά και οι συμμαθητές της δεν την εγκατέλειψαν ποτέ. Της έστελναν μπόλικες δόσεις αγάπης με ζωγραφιές, γράμματα, βιντεοκλήσεις και φρόντιζαν κάθε φορά να της υπενθυμίσουν ότι πρέπει να γίνει καλά για να επιστρέψει κοντά τους.
Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή ο οργανισμός “Make A Wish” της έδωσε ανάσα και ελπίδα ζητώντας της να κάνει μια ευχή που θα αναλάμβαναν οι εθελοντές να κάνουν πραγματικότητα.
Η πρώτη της ευχή ήταν ένα δωμάτιο πολυχώρος παιχνιδιού, καθώς γνώριζε από τη μητέρα της ότι μετά τη μεταμόσχευση και αν όλα πήγαιναν καλά, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να παραμείνει κλει σμένη στο σπίτι για να προφυλαχθεί από τυχόν μικρό- βια ή ασθένειες, που θα έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή της. Οπότε σκέφθηκε αρχικά να ζητήσει έναν χώρο για εκείνη και τα αδέρφια της. Ο καιρός πέρασε, η Ελισάβετ ανάρρωνε θεαματικά και ήρθε η ώρα της επιστροφής στην καθημερινότητα. Τότε αποφάσισε να αλλάξει την ευχή της και να εκπληρώσει το μεγάλο της όνειρο και να το μοιραστεί όχι μονάχα με την οικογένειά της, αλλά και με τους συμμαθητές, φίλες και φίλους της.
Η Ελισάβετ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστηκε στη δική της ταινία βασισμένη στο αγαπημένο της παιδικό «Troll Hunters season 4-Φίλοι για πάντα». Η μητέρα της που τα τελευταία χρόνια δεν έχει φύγει στιγμή από το πλευρό της εξομολογείται, ότι όλα ήταν δύσκολα αλλά με ένα μαγικό τρόπο η κόρη της τα έκανε να φαντάζουν εφικτά. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στη Λεόντειο Σχολή και χρειάστηκε να αναβληθούν τουλάχιστον τρεις φορές, αφού κάθε φορά λίγο πριν, η μικρή Ελισάβετ έμπαινε στο νοσοκομείο. Όταν όμως κάτι είναι να γίνει, θα γίνει ο κόσμος να χαλάσει. Η Βίκυ, πάντως δεν είναι μια συνηθισμένη μαμά… Είναι και εκείνη μια μαμά ήρωας, που θα γύρναγε τον κόσμο ανάποδα για να βρει το παιδί της γιατρειά.
Είναι μια μαμά που στάθηκε βράχος για την κόρη της, ενώ μέσα της έσπασε πολλές φορές. Είναι μια μαμά που όταν μιλά τα μάτια της γελούν, γιατί η κόρη της ήταν τυχερή και τα κατάφερε, αλλά όταν μιλά για όσα έχουν περάσει ο κόμπος στη φωνή δε φεύγει… Τώρα δεν χορταίνει να τη βλέπει να παίζει, να χορεύει, να γελά και φυσικά αξιώθηκε να τη δει και πρωταγωνίστρια στην πρώτη της ταινία και προβλέπεται να ακολουθήσουν και άλλες, καθώς ένα νέο ταλέντο γεννή-θηκε.
Η πρεμιέρα της ταινίας της, η πρώτη προβολή έγινε όπως αρμόζει σε αυτές τις περιστάσεις. Επίσημα και φαντασμαγορικά. Στάλθηκαν ηλεκτρονικές προσκλήσεις και την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα στο «Κλίμαξ», στο Λίντο έγινε η προβολή της.
Η Ελισάβετ λαμπερή με τη μητέρα της-φύλακα άγγελό της στο πλευρό της και τους εθελοντές του «Make a Wish» που έκαναν πραγματικότητα το όνειρό της, τους υποδέχτηκε όλους εγκάρδια, είδαν μαζί την ταινία… που φυσικά είχε αίσιο τέλος!
Όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελισάβετ. Η βραδιά της ολοκληρώθηκε με ένα ξέφρενο πάρτι όπου μικροί και μεγάλοι διασκέδασαν με την ψυχή τους, έχοντας ανάμεσά τους το πιο λαμπρό αστέρι, την Ελισάβετ, ένα σύμβολο ζωής, χαράς, αισιοδοξίας και ελπίδας… Ελπίδα για ένα κόσμο όπου τα παιδιά θα είναι πάντα ασφαλή και υγιή!
Πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία (Νατάσα Πολυγένη)
