Η ιστορία του Αγιονερίου Ελασσόνας είναι μεταβυζαντινή, αφού το 1935 εκτός από την δημιουργία του νέου χωριού, οι Πόντιοι κάτοικοι έχτισαν και τον Ιερό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής μετά την ανταλλαγή πληθυσμών προσφύγων από τον Πόντο και την Μικρά Ασία.
Η παράδοση λέει πως ένας τυφλός περαστικός, σταμάτησε στην πηγή της Ζωοδόχου, έπλυνε το πρόσωπό του και ξαναβρήκε το φως του. Η ζωή που του εδόθη, ήταν για εκείνον και ένα τάμα μαζί με τους συμπατριώτες του, ώστε μέχρι σήμερα το άγιο νερό της περιοχής, να αποτελεί για πάρα πολλούς συμπολίτες μας επισκέπτες χριστιανούς, σημείο προσευχής, αναφοράς, στάσης, διαμονής και τιμής προς την Παναγία και την πίστη τους.
Σε εκείνο το σημείο όμως, μπροστά από τον Ιερό Ναό, ήταν και η «κάτω γειτονιά», ο λεγόμενος και «Μπαχτσές» όπως τον έλεγαν οι Τούρκοι, που αποτελούσε ένα επιπλέον κομμάτι του «Παλιού Αγιονερίου», παραποτάμια και δίπλα στον Ελασσονίτη που διέσχιζε την κοιλάδα.
Εκατοντάδες επισκέπτες συρρέουν στην Ιερό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής και προσεύχονται κατά τη διάρκεια όλου του έτους, στο προσωπικό τους θαύμα, του αγίου νερού.
Πηγή: elassona-city.gr
