Ο οικισμός της Αετοράχης είναι χτισμένος στην πεδιάδα της Ελασσόνας σε υψόμετρο 340 μέτρων, στους πρόποδες μιας σειράς λόφων της νότιας πλευράς του Ολύμπου. Η κεντρική εκκλησία είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους και χτίστηκε το 1976. Στο χωριό υπάρχουν επίσης τα ξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νικολάου. Σε κοντινή απόσταση από την Αετορράχη βρίσκονται δύο σπήλαια, τα οποία αν και ανεκμετάλλευτα έχουν χαρακτηριστεί ως τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Η Αετορράχη δημιουργήθηκε το 1923 από Πόντιους πρόσφυγες (συνολικά 78 άτομα) που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Χτίστηκε πάνω στα ερείπια του, εγκαταλελειμμένου από τις αρχές του 19ου αιώνα, χωριού Βελεσνίκος, ονομασία που διατηρήθηκε μέχρι το 1961 όταν και ο οικισμός έλαβε τη σημερινή του ονομασία. Μετά την ερήμωσή του, ο αρχικός οικισμός μετατράπηκε σε τσιφλίκι οθωμανικής οικογένειας της Ελασσόνας, ενώ οι εκτάσεις του ενοικιάζονταν κατά καιρούς σε νομάδες κτηνοτρόφους. Λίγο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η περιοχή παραχωρήθηκε από την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων σε οικογένειες προσφύγων από τον Πόντο. Αργότερα, στο χωριό εγκαταστάθηκαν και μερικές βλαχόφωνες οικογένειες από την περιοχή των Χασίων.
Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια
