Στα ορεινά του νομού Τρικάλων, στους πρόποδες τις Πίνδου, και σε υψόμετρο 940μ., σε μια περιοχή κατάφυτη από έλατα, βρίσκεται το χωριό Αθαμανία (έως το 1961 Μουτσιάρα) της δημοτικής ενότητας Αιθήκων, με 27 κατοίκους. Η Αθαμανία βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νομού, στις ανατολικές κλιτύς των Τζουμέρκων, 86 χλμ. δυτικά της πόλης των Τρικάλων ανάμεσα στις κορυφές Κακαρδίτσα, Πλούν και Περτούσα.
Μπορεί κανείς να φτάσει στο χωριό ακολουθώντας τη διαδρομή από Ελάτη (απόσταση 52 χλμ.) και από Καλαμπάκα (απόσταση 76 χλμ.). Επί τουρκοκρατίας της δόθηκε το όνομα Μουτσιάρα που σημαίνει πολύ νερό. Το σημερινό της όνομα προέρχεται από την αρχαία Αθαμανία που κατά την αρχαιότητα περιελάμβανε τα γύρω μέρη. Το χωριό είναι χωρισμένο σε δυο μαχαλάδες λόγω του ρέματος που το διασχίζει, και έπειτα χύνεται στο μουτσιαρίτικο ρέμα, έναν από τους παραποτάμους του Αχελώου. Πρόκειται για ένα από τα πλέον ατμοσφαιρικά βλαχοχώρια της περιοχής. Είναι περιοχή για «ψαγμένους» επισκέπτες, που εκτός από την άψογη φιλοξενία που θα τύχουν, θα αφουγκραστούν την ιστορία μέσα από τα φυλλώματα και τις κορυφές, στη γη της περήφανης φυλής των πολεμοχαρών αρχαίων Αθαμανών. Αποτελεί την αφετηρία για την ανάβαση προς την ψηλότερη κορυφή των Τρικάλων «Κακκαρδίτσα» στα 2.429μ. και της πεζοπορικής διαδρομής στο φαράγγι του Μουτσιαρίτη ποταμού και ιδιαίτερα τις πηγές στη θέση «στενό» και τέρμα στη θρυλική «δρακότρυπα».
Η σπουδαιότερη εκκλησία η οποία βρίσκεται στο κέντρο του χωριού είναι η Αγία Παρασκευή η οποία είχε κάποτε αρκετούς μοναχούς και 12 κελιά. Άλλα χριστιανικά μνημεία είναι η μεταμόρφωση του Σωτήρος, ο ναός του Αγίου Αθανασίου, στον οποίο σώζονται παλιές τοιχογραφίες, καθώς και τα ξωκλήσια των 12 Αποστόλων, του Αη Γιάννη και του Προφήτη Ηλία. Το παλιό δημοτικό σχολείο της Αθαμανίας χαρακτηρίσθηκε ως έργο τέχνης. Χτίστηκε το 1901 και παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον. Eπίσης, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της αρχιτεκτονικής των χωριών του Aσπροποτάμου.
Eίναι κτίριο διώροφο, λιθόκτιστο, με ορθογωνική κάτοψη και αρμονικό σε όγκο, με αξιόλογες κατασκευαστικές λεπτομέρειες, όπως οι λαμπαδιές των ανοιγμάτων, τα λίθινα ανώφλια των παραθύρων με τα ανακουφιστικά τόξα, το διπλό τοξωτό υπέρθυρο και το λίθινο γείσο της στέγης με οριζόντιες και οδοντωτές ταινίες. H υψομετρική διαφορά της κυρίας εισόδου καλύπτεται με εξωτερική λιθόκτιστη σκάλα, της οποίας το πλατύσκαλο είναι στεγασμένο με λιθόκτιστο στέγαστρο. Το λιθόκτιστο στέγαστρο ακουμπά σε στρογγυλές λίθινες κολώνες που συνδέονται μεταξύ τους, καθώς και με το κτίριο, με τρία τόξα. Όλα τα παραπάνω στοιχεία, το καθένα ξεχωριστά αλλά και στο σύνολό τους, συνθέτουν την έννοια του έργου τέχνης.
