1) Τι είναι το RDF; Αυτό το ερώτημα υπέβαλε στις 24/4/2018 με έγγραφό της η Αντιπεριφέρεια Μαγνησίας προς το Υπ. Περιβάλλοντος προκειμένου να γνωρίζει με βεβαιότητα αν τα σκουπίδια που καίει η ΑΓΕΤ είναι αυτά που προβλέπει η ΑΕΠΟ του 2017 να μεταφέρει με πλοία στο λιμάνι της. Δεν είναι αδικαιολόγητη η ερώτηση. Προκύπτει από το γεγονός ότι στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ για την τυποποίηση των «εναλλακτικών καυσίμων» (ΦΕΚ β3339/14) στον ορισμό του RDF δεν γίνεται συγκεκριμένη αναφορά σε ποσοστά. Αναφέρει ακριβώς (άρθρο 1 παρ. 12) ότι «αποτελείται κυρίως από χαρτί, πλαστικό και σε μικρότερο βαθμό από άλλα καύσιμα (λάστιχο, ξύλο, ύφασμα, δέρμα)». Η παράλειψη αυτή δεν είναι τυχαία. Ο ορισμός του RDF σε όλα τα Πολυτεχνεία του κόσμου είναι ο ίδιος εδώ και 35 χρόνια. Μας πληροφορεί λοιπόν το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ότι το RDF περιέχει 20-30% πλαστικό,60-70% χαρτί 10% ύφασμα και 2% ξύλο. (έρευνα 2009: Σχηματισμός διοξινών κατά την καύση RDF στις τσιμεντοβιομηχανίες).
Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ στην έρευνα «Καύση RDF θετικά και αρνητικά,2008», μας πληροφορεί περίπου το ίδιο 62% χαρτί, 25% πλαστικό, 11% ύφασμα, 2% ξύλο. Κυρίως όμως μας πληροφορεί Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ το 2003 στην τελική της αναφορά για την προοπτική του RDF ότι η μέγιστη ποσοστιαία τιμή του πλαστικού είναι 30%, ενώ η μέγιστη για το χαρτί-χαρτόνι φτάνει το 84%. [RDF: EUROPEAN COMMISSION DIRECTORATE σελ. 60. CURRENT-PRACTICE and PERSPECTIVES-FINAL REPORT 2003]
Tα δεδομένα αυτά ήταν γνωστά από την εποχή που ο χημικός μηχανικός Σωκρ. Φάμελος αποφοιτούσε.
Θα πρέπει λοιπόν να ψεύδεται συνειδητά ο ίδιος ως Υπουργός Περιβάλλοντος όταν από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων στις 10/5/2018 μας είπε ότι το RDF δεν κρίνεται από το αν αποτελείται από πλαστικό ή χαρτί αλλά από κάποιες άλλες παραμέτρους όπως η θερμογόνος δύναμη (Θ.Δ.), το χλώριο και ο υδράργυρος.
Ποια λοιπόν είναι η αλήθεια;
Είναι ολοφάνερη η προσπάθεια που ξεκίνησε λίγο αργότερα με την ανοχή της Ευρ. Επιτροπής και συνεχίστηκε στις Εθνικές νομοθεσίες για να ξεπεραστεί η επιστημονική τυποποίηση βάση της οποίας έγιναν διεθνώς εκατοντάδες μελέτες και έρευνες.
Αυτό, διότι με ακόρεστη τη δίψα για εύκολα κέρδη, κατάλαβαν ότι το πλαστικό που πλεονάζει, είναι καλύτερα να καίγεται παρά να ανακυκλώνεται! Παράβλεψαν το γεγονός ότι αυτά που θα κάψουν θα χρειαστεί να τα ξαναπαράγουν από το πετρέλαιο. Έτσι τα μεγάλα λόγια περί ανακύκλωσης και κυκλικής οικονομίας έμειναν συνθήματα. Σιγά-σιγά εντελώς αυθαίρετα και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία (και αφού πρώτα νομοθέτησαν τόσο αόριστα), παγίωσαν την παραγωγή ενός καυσίμου που προέρχεται από τεμαχισμένο πλαστικό σε ποσοστό άνω του 80%.
Αν κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό από την κοινωνία μας, τότε τα φορτία που παραλαμβάνει η ΑΓΕΤ από την ΙΤΑΛΙΑ θα είναι νόμιμα βάσει της ΑΕΠΟ 2017.Αν όμως ισχύει ο επιστημονικός ορισμός, τότε τα φορτία αυτά είναι ακατάλληλα και επικίνδυνα, κακώς «βαπτίζονται» RDF και παρανόμως τα παραλαμβάνει από το λιμάνι της.
Αυτό ίσως εξηγεί και την άρνηση των αρχών του τόπου μας να κοινοποιήσουν τα έγγραφα που συνοδεύουν αυτά τα φορτία.
Το αρραγές μέτωπο Ε.Ε.-Κυβέρνησης-βιομηχάνων με την συνδρομή του κρατικού μηχανισμού, ορθώθηκε αιφνιδιασμένο και τρομακτικό απέναντί μας.
Αδειοδοτήσεις χωρίς διαβούλευση, σύνταξη και ερμηνεία των νόμων κατά βούληση, παραπληροφόρηση, τρομοκρατία και διώξεις ενεργών πολιτών, αλλά και υποσχέσεις για βελτιώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά ως μέσα για την χειραγώγηση των ιθαγενών ανά τον κόσμο.
Την απάντηση στην πρόκληση αυτή δίνει καθημερινά η τοπική κοινωνία με τη συντριπτική πλειοψηφία των φορέων που την εκπροσωπούν και την Επιτροπή Αγώνα Πολιτών.
2) Χοντρό όμως παιχνίδι μας παίζουν και στη νομοθεσία για την κατάταξη των καυσίμων αυτών σε κλάσεις. Το ίδιο ΦΕΚ (β 3339/2014 άρθρο 8) ορίζει πέντε κλάσεις κατάταξης, με κύριο κριτήριο τη θερμογόνο δύναμη και δευτερευόντως την περιεκτικότητα υδραργύρου και χλωρίου. Έτσι γίνονται αποδεκτά εκείνα τα σκουπίδια που έχουν υψηλότερη θερμογόνο δύναμη. Μαντέψτε λοιπόν ποιά είναι αυτά. Είναι εκείνα που περιέχουν κυρίως ή μόνο πλαστικό. Ειδικά δε για τον υδράργυρο αυθαίρετα και χωρίς καμία φυσική σημασία κατατάσσεται αφού διαιρεθεί η περιεκτικότητα (σε MG/KG ) με τον αριθμό που εκφράζει τη θερμογόνο δύναμη (σε MJ/KG). Έτσι όσο πιο υψηλή είναι αυτή (δηλαδή στα εξ’ ολοκλήρου πλαστικά) τόσο μικραίνει η τιμή κατάταξης του τοξικότατου αυτού ρύπου (προβλέπεται η πλήρης απαγόρευση του από το 2020).
Το αποτέλεσμα είναι μαγικό: τα πιο επικίνδυνα και τοξικά σκουπίδια να κατατάσσονται ως καύσιμα στις αποδεκτές κλάσεις Α, Β ή Γ. Αυτό το εφεύρημα είναι τελείως αντιεπιστημονικό, ασύλληπτα παρανοϊκό και βεβαίως ως νομοθέτημα είναι ανήθικο και πρέπει να αλλάξει.
Στήνει στο τοίχο τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ και νομιμοποιεί με τη σιωπή της επιστημονικής κοινότητας την μαζική εξόντωση των κατοίκων.
Στο ζήτημα αυτό θα πρέπει να τοποθετηθεί με επιστημονικό τρόπο τόσο το ΤΕΕ, όσο και η ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ μας ΣΧΟΛΗ.
3) Είναι γνωστό ότι δεν ορίζονται ασφαλή κατώτερα όρια για την εκπομπή διοξινών. Αυτό μας υπενθυμίζει το Ε.Μ.Π. στην εισήγηση της προαναφερθείσας έρευνάς του για τις διοξίνες. Αυτό προκύπτει και από το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας και φυσικά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Οι ρύποι αυτοί συσσωρεύονται στο περιβάλλον, αθροίζονται και κάποια στιγμή οι συγκεντρώσεις τους ρυπαίνουν το έδαφος, το νερό, τα τρόφιμα και σκοτώνουν τους ανθρώπους.
Αυτό έγινε στην Β’ ΒΙ.ΠΕ ΒΟΛΟΥ το 2007,πιστοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Ερευνών ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ και πάρθηκαν δραστικά μέτρα.
Είναι γνωστό επίσης ότι οι μετρήσεις της ΑΓΕΤ δίνουν εκπομπές διοξινών κάτω από τα όρια που θεσμοθέτησε η Ε.Ε. (για την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων των βιομηχάνων και ξεπερνώντας την ιατρική κοινότητα).
Τα ερώτημα που αιωρείται είναι: «τι θα γίνει σε λίγα χρόνια όταν από την καύση αυτών των πλαστικών θα εμφανιστεί ο ίδιος εφιάλτης; Ποιος θα σταματήσει το φουγάρο (ή τα φουγάρα) της ΑΓΕΤ αφού οι μετρήσεις θα συνεχίσουν να είναι κάτω από τα όρια; Η πόλη μας θα βρεθεί στην ίδια δύσκολη θέση να σταματήσει το κακό που θα έχει δώσει τα αποτελέσματά του, αλλά θα συνεχίζεται με νόμιμο τρόπο.
Οι εκπρόσωποι του Ιατρικού και Φαρμακευτικού Επιστημονικού δυναμικού του τόπου μας έχουν ήδη απαντήσει ξεκάθαρα στο θέμα. Απομένει μία απάντηση νομικού χαρακτήρα στο προηγούμενο ερώτημα. Εδώ ο Δικηγορικός Σύλλογος έχει το λόγο.
4) Η Ε.Ε. έχει ορίσει με την ΑΠΟΦΑΣΗ της 26ης ΜΑΡΤΙΟΥ του 2013, τις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (Β.Δ.Τ.)προκειμένου να μπορούν οι τσιμεντοβιομηχανίες να καίνε τέτοια σκουπίδια.
α) Για τις εκπομπές διοξινών και φουρανίων ορίζει στην παράγραφο 1.2.7. «ταχεία ψύξη των απαερίων του κλιβάνου σε θερμοκρασίες κάτω των 200ο C και ελαχιστοποίηση του χρόνου παραμονής τους, σε ζώνες όπου οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 300ο – 400 οC.»
Συμβαίνει όμως αυτό κατά τη λειτουργία;
Τόσο η έρευνα του Νορβηγικού Ινστιτούτου SINTEF όσο και του Ε.Μ.Π. το αμφισβητούν καθώς στους κυκλώνες προθέρμανσης της φαρίνας και στη θερμοκρασιακή ζώνη από 500 έως 300 °C , ο χρόνος παραμονής των καυσαερίων, ξεπερνά κατά πολύ τον κρίσιμο χρόνο των 3-4 sec.
Όσο για τις μετρήσεις στην καμινάδα αναφέρεται: «οι συγκεντρώσεις διοξινών στα απαέρια της καμινάδας χαρακτηρίζονται από έντονες διακυμάνσεις ακόμη και σε μικρά χρονικά διαστήματα. Ενδεικτικά αναφέρεται η περίπτωση όπου η συγκέντρωση διοξινών μεταβλήθηκε από: 0,05 σε 4,2ng/Nm3 εντός πέντε (5) ωρών.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει 42 φορές πάνω από το όριο που είναι 0,1 ng/Nm3!
β) Για τον εκπεμπόμενο ολικό ενεργό άνθρακα (TOC) που το Υπουργείο Περιβάλλοντος ανέβασε (αναιτιολόγητα) το όριο από 10 σε 40 αναφέρει:
Παρ. 1.2.6.4 «Για την διατήρηση του TOC σε χαμηλά επίπεδα, η Β.Δ.Τ. συνίσταται στην αποφυγή εισαγωγής πρώτων υλών με υψηλή περιεκτικότητα σε πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) στο σύστημα κλιβάνου μέσω της τροφοδοσίας πρώτων υλών»
Αντί λοιπόν να απαγορέψει την χρήση τέτοιων υλών το Υπουργείο Περιβάλλοντος αύξησε τέσσερις φορές τα όρια αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, χωρίς να ψάξει αν αυτές οι υψηλές εκπομπές οφείλονται στο είδος των καύσιμων σκουπιδιών που αποτεφρώνονται!
Στα ερωτήματα αυτά οφείλουν να απαντήσουν τόσο η Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όσο και το Τεχνικό Επιμελητήριο.
*Διωκόμενο Μέλος της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ
Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός
Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ. – Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε.
