Εκδήλωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών πραγματοποίησε ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Μαγνησίας, στην οποία μίλησαν γυναίκες από εργατικά σωματεία μεταφέροντας την πείρα τους, άλλα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συνολικά στον κλάδο τους. Στην εκδήλωση τονίστηκε ότι η βία των γυναικών δεν είναι ατομικό ζήτημα της γυναίκας, αλλά υπόθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε η Μυρτώ Τσιαπλέ, πρόεδρος του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Ν. Μαγνησίας, μιλώντας για τις πολλές και διαφορετικές όψεις του φαινομένου της βίας. Αναφέρθηκε, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του Συλλόγου, στον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στην οικογένεια, ενάντια στη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της προσφυγιάς. Τόνισε πως στη σήψη της κοινωνίας της εκμετάλλευσης τρέφονται οι αποκρουστικές αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν την προσωπικότητα και απαξιώνουν την ανθρώπινη ζωή, που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως “ιδιοκτησία” και φτάνουν μέχρι και τη δολοφονία.
Στην συνέχεια επισήμανε πως η ανώτατη μορφή βίας είναι ο πόλεμος αναδεικνύοντας πως η βία του ιμπεριαλιστικού πολέμου δοκιμάζει ολόκληρους λαούς και χτυπά ανελέητα γυναίκες και παιδιά . «Το ίδιο χέρι που ενισχύει και διαιωνίζει κάθε μορφή βίας στη ζωή μιας γυναίκας, σηκώνει όπλα -επιτίθεται σε λαούς, ευθύνεται για γενοκτονίες όπως συμβαίνει και στο λαό της Παλαιστίνης, αλλά και σε μια σειρά άλλων χωρών που έχουν ζήσει στο πετσί τους τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά.
Μπροστά σε αυτή την ανείπωτη βία το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα βρίσκεται σε εγρήγορση, καθώς οι εξελίξεις μυρίζουν μπαρούτι, με την εμπλοκή της χώρας μας στους σχεδιασμούς ΗΠΑ,ΝΑΤΟ,ΕΕ «.Γι’ αυτό τον λόγο ο Σύλλογος, όπως επισημαίνει έκανε κάλεσμα στις γυναίκες να συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά στην κινητοποίηση την επόμενη ημέρα, Κυριακή 23 Νοεμβρίου, ενάντια στα σχέδια εγκατάστασης πλωτής μονάδας – σταθμού αποθήκευσης – αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) εντός του Παγασητικού Κόλπου.
Η πρόεδρος του Δημοκρατικού Συλλόγου κλείνοντας τόνισε ότι η καταγγελία κάθε μορφής βίας «δεν είναι ατομικό ζήτημα της γυναίκας», αλλά υπόθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος, όπως υπόθεση κάθε συλλόγου, εργατικού σωματείου, μαζικού φορέα, είναι η πάλη συνολικά για τη διεκδίκηση όλων όσων είναι αναγκαία για τη γυναικεία ισοτιμία.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε η Κωνσταντίνα Ρηγάκη εκπαιδευτικός σε ειδικό σχολείο, μέλος του συλλόγου εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, αναφέρθηκε στα προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας με έμφαση στα προβλήματα των αναπληρωτών. Είπε χαρακτηριστικά: «Χιλιάδες εκπαιδευτικοί εργάζονται και ζουν σε καθεστώς περιπλάνησης κάθε χρόνο καλύπτοντας πάγιες ανάγκες της εκπαίδευσης. Προσλαμβάνονται το φθινόπωρο, απολύονται το καλοκαίρι, με άγνωστο το αν και πού θα εργαστούν την επόμενη χρονιά. Πηγαίνουν στα νησιά και στα χωριά της επικράτειας ,κοιμούνται σε αυτοκίνητα, και σε κάμπινγκ καθώς υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το ζήτημα της στέγης . Δεν μπορούν να αρρωστήσουν, γιατί θα χάσουν τον μισό τους κακοπληρωμένο μισθό, καθώς οι αναπληρωτές δικαιούνται μόνο δεκαπέντε ημέρες αναρρωτικής άδειας, ενώ σε ό,τι αφορά την άδεια λοχείας η κρατική στήριξη που λαμβάνουν οι αναπληρώτριες μητέρες πριν τον τοκετό εξαντλείται στους 2 μήνες κύησης, ενώ μετά τον τοκετό δικαιούνται 2 μήνες λοχείας και 3,5 μήνες άδεια ανατροφής, υπογραμμίζοντας πως και αυτά κερδήθηκαν μετά από αγώνες! Επιπλέον, οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δε δικαιούνται άδεια επαπειλούμενης κύησης, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Αποτέλεσμα αυτής της διάκρισης είναι να εξαναγκάζονται είτε να δουλεύουν με κίνδυνο να χάσουν τα μωρά τους, είτε ωθούνται στην παραίτηση ή στην άδεια άνευ αποδοχών. Αλήθεια αν αυτό δεν είναι βία τι είναι;»
Κατόπιν μίλησε η Ηλιάνα Λαγού, φοιτήτρια, πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, λέγοντας τα εξής: «Ερχόμαστε αντιμέτωπες με την πολιτική που μεγαλώνει την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων και της φοιτητικής μέριμνας, με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν τα προβλήματα και τα εμπόδια στις σπουδές μας, οι περισσότεροι φοιτητές εργάζονται για να ανταπεξέλθουν στο τεράστιο κόστος σπουδών και φοιτητικής στέγης. Τα πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ελλείψεων προσωπικού και ανεπάρκειας υποδομών. Σε λίγους μήνες σχεδιάζεται η διαγραφή ενεργών φοιτητών που παλεύουν να πάρουν το πτυχίο τους, και προχωρά η απόσπαση της παιδαγωγικής διδακτικής επάρκειας”. Ανέφερε επίσης ότι υπάρχουν πολλοί καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας που αναπαράγουν διάφορα ιδεολογήματα επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά, σχετικά με το κοινωνικό φύλο, την αυτοδιάθεση του σώματος, την πατριαρχία, εμποδίζοντας την νέα κοπέλα να δει την πραγματική αιτία της ανισοτιμίας της γυναίκας.
Στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στην Έλλη Θεοδώρου κοινωνική λειτουργό εργαζόμενη σε ιδιωτική δομή με παιδιά ΑΜΕΑ, η οποία αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους. Πιο συγκεκριμένα μίλησε για την ελλιπή στήριξη του κράτους, τονίζοντας πως οι δημόσιες δομές είναι ελάχιστες και υποστελεχωμένες μέσα από την προσπάθεια του κράτους να αποποιηθεί την ευθύνη αυτών των παιδιών ενώ, ταυτόχρονα, μετακυλίεται αυτή την ευθύνη σε ΜΚΟ και ιδιώτες. Επίσης αναφέρθηκε και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες στις ιδιωτικές δομές καθώς εργάζονται με μπλοκάκι. Γι’ αυτές δεν προβλέπονται, άδεια τοκετού ,γονική άδεια, αποζημίωση απόλυσης, πληρωμή επιδομάτων, αλλά ούτε επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών εφόσον τις πληρώνουν οι ίδιες.
Τέλος, οι ομιλίες έκλεισαν με την Κατερίνα Τζιουμάκη εμποροϋπάλληλο, μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών υπαλλήλων Ν. Μαγνησίας η οποία μίλησε για τις εργαζόμενες που καλούνται, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, να εργαστούν υπό εξαντλητικούς ρυθμούς, χωρίς ωράρια και προγράμματα, χωρίς ρεπό, 6 και 7 μέρες της βδομάδας και Κυριακές, πότε λόγω «Black Friday», πότε της «Λευκής Νύχτας», πότε λόγω του εορταστικού ωραρίου. Στην συνέχεια τόνισε πως οι περισσότερες εργαζόμενες δουλεύουν με ατομικές συμβάσεις, με μισθούς που δεν καλύπτουν ούτε τα βασικά, εκτεθειμένες χωρίς μέτρα υγείας και ασφάλειας πολλές φορές έρμαια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, φτάνοντας μέχρι τις απολύσεις εγκύων γιατί θεωρούνται «ανεπαρκείς».
Η εκδήλωση έκλεισε με ερωτήσεις και τοποθετήσεις από μέλη και φίλες του Συλλόγου.
