Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου νοσηλευόταν ένας 56χρονος Βολιώτης επαγγελματίας, παλιός πρόσκοπος και μέλος του Σωματείου «Μάγνητες Τυφλοί».
Πρόκειται για τον Γιώργο Παπαγιάννη, ο οποίος λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες στο Νοσοκομείο.
Ο εκλιπών διατηρούσε επί σειρά ετών αρτοζαχαροπλαστείο στην πόλη του Βόλου, πριν από χρόνια είχε κάνει επέμβαση για μεταμόσχευση νεφρού, ενώ συνταξιοδοτήθηκε λόγω των σοβαρών προβλημάτων όρασης και ήταν ενεργό μέλος του Συλλόγου «Μάγνητες Τυφλοί» και του Συλλόγου Νεφροπαθών Μαγνησίας.
Ο Γιώργος Παπαγιάννης κατέλιπε σύζυγο γονείς και αδέλφια και η νεκρώσιμος ακολουθία θα γίνει αύριο Παρασκευή 31 Ιουλίου, στις 10 το πρωί στον ιερό ναό Αγίας Αικατερίνης.
Επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνων να δοθούν χρήματα για την ενίσχυση του Σωματείου «Μάγνητες Τυφλοί».
«Έβλεπε με τα μάτια της ψυχής»
Ο Γιώργος Λεονταράς, ένας από τους καλύτερους φίλους του εκλιπόντα, τον χαιρετά με ανάρτησή του στην οποία αναφέρει:
«Άνοιξε την πόρτα και μπήκε στην Περιφερειακή μας Εφορεία Προσκόπων Μαγνησίας την Άνοιξη του 2003. Όταν τον γνωρίσαμε όλοι καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πάρα πολύ καλό παιδί και ένα φιλότιμο άτομο. Ξεκίνησε από τη Βόρεια Ελλάδα περιπλανήθηκε επαγγελματικά πολύ και κατέληξε στον Βόλο με την εκλεκτή της καρδιάς του Μαρία.
Ο Γιώργος Παπαγιάννης αποτέλεσε έναν αγαθό, ήσυχο, φιλότιμο εργάτη της Προσκοπικής κίνησης. Ότι και αν τον ζητούσαμε ήταν έτοιμος να τρέξει και να βοηθήσει.
Ξεκίνησε από τα πρώτα βήματα σαν Λυκόπουλο μετέπειτα Πρόσκοπος Ανιχνευτής, υπαρχηγός και αρχηγός Ομάδας, αρχηγός Συστήματος, Έφορος Επικοινωνίας της Περιφέρειας και μετέπειτα τα τελευταία του καθήκοντα ως Έφορος Παλαιών Προσκόπων της Περιφέρειας μας.
Πάντα χαρούμενος, θετικός και αισιόδοξος, εύθυμος με αταλάντευτη πίστη και ψυχική δύναμη.
Ότι πρόβλημα ασθένειας και αν παρουσιάστηκε στη ζωή του μέχρι ακόμα και τα πιο δύσκολα χτυπήματα που δέχτηκε, δεν σταμάτησε ούτε λίγο να διαθέτει πίστη, δύναμη και κέφι…και να μου λέει κάθε φορά στο τηλέφωνο που συχνά μιλούσαμε δόξα τω Θεό Γιώργο δόξα το Θεό. Ο Γιώργος έβλεπε με τα μάτια της ψυχής, εκεί που εμείς όλοι βλέπαμε σκοτάδι αυτός έβλεπε πάντα το φως, είχε μία τεράστια ψυχική δύναμη που σου μετέδιδε θετική ενέργεια για να δεις και εσύ ακόμα πιο μακριά.
Ο Γιώργος Παπαγιάννης τιμήθηκε με το Μετάλλιο Ευδοκίμου Υπηρεσίας για το σημαντικό Προσκοπικό έργο που παρείχε στα παιδιά και στους νέους και που συνέχισε μέχρι την τελευταία στιγμή να αγωνίζεται για να αφήσει τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκε όπως ανέφερε και ο ιδρυτής μας.
Αγαπημένε μας Γιώργο ο Θεός που τόσο αγαπούσες να αναπαύσει την ψυχή σου στο καλύτερο μέρος του παραδείσου».
