Νομολογία που, αν δεν ανατραπεί στο Εφετείο, θα δημιουργήσει νέα δεδομένα σε υποθέσεις προσβολής προσωπικότητας και συκοφαντικής δυσφήμησης από πολιτικά πρόσωπα προς δημοσιογράφους, δημιουργεί το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου. Με την υπ΄αριθμόν 36/2018 απόφαση που εξέδωσε μετά από 18 ολόκληρους μήνες από τη συζήτησή της υπόθεσης, το δικαστήριο (Ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών), απέρριψε την αγωγή που είχε καταθέσει ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρεκλίδης σε βάρος του Δημάρχου Βόλου Αχιλλέα Μπέου για σωρεία συκοφαντικών και υβριστικών αναφορών που είχε εξαπολύσει εναντίον του, κρίνοντας ότι ο εναγόμενος, όταν εξαπέλυε τον οχετό του, είχε «πεποίθηση αλήθειας» και «δικαιολογημένο ενδιαφέρον για ενημέρωση των δημοτών του»! Το δικαστήριο μάλιστα έκρινε ότι Α. Μπέος έθεσε «εύλογα ερωτήματα» για την ανώνυμη καταγγελία που είχε σταλεί το γραφείο του Δημάρχου, «χωρίς ωστόσο να την υιοθετεί», προσθέτοντας πως «δεν προέβη στις επίμαχες αναφορές με κακόβουλη προαίρεση και σκοπό εξύβρισης του ενάγοντος αλλά προκαλούμενος δημοσίως από εξίσου και περισσότερο συκοφαντικές και εξυβριστικές φράσεις του ενάγοντος καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των δημοτικών εκλογών του 2014 και της έως τη συζήτησης στο ακροατήριο θητείας του ως Δημάρχου Βόλου». Παράλληλα, ούτε λίγο ούτε πολύ, υπαινίσσεται ότι ο ενάγων, ασκώντας το αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του να καταφύγει στην αστική δικαιοσύνη για αποκατάσταση της τιμής και την υπόληψής του, επιδιώκει την προσωπική του ευδαιμονία! Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ίδια πρωτοδίκης που εξέδωσε την παραπάνω απόφαση είχε κρίνει ένοχο τον Αχιλλέα Μπέο για εξύβριση στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης που εκδικάστηκε στις 26 Απριλίου 2017 επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης 8 μηνών χωρίς ελαφρυντικά. Στην αγωγή ωστόσο τον δικαιολογεί απόλυτα!
Υπενθυμίζεται ότι σε συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει στις 8 Απριλίου 2016 ο, σε αργία τότε, Δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος, με αφορμή την σύλληψη του ραδιοφωνικού παραγωγού Άκη Σαμαρτζή με την κατηγορία της εκβίασης, είχε αναφερθεί και στον δημοσιογράφο Γιώργο Καρεκλίδη. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης ο κ. Μπέος είχε αναφερθεί σε μια «ανώνυμη καταγγελία» που υποστήριξε ότι εστάλη στο γραφείο του Δημάρχου (ωσάν να επρόκειτο για γραφείο εισαγγελέα), στην οποία γινόταν αναφορές σε δήθεν επιλήψιμες συναλλαγές που είχε ο δημοσιογράφος με εργολάβους και πολιτικούς σε μια περίοδο που ασκούσε παράλληλα και επιχειρηματική δραστηριότητα με την λειτουργία εκδοτικής επιχείρησης, στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και αρχές 2000. Ο κ. Μπέος είχε παρουσιάσει στοιχεία από πινάκια επιταγών που ήταν καταχωρισμένα στα αρχεία της Γενικής Τράπεζας (σήμερα Τρ. Πειραιώς), τα οποία προφανώς από κάποιον είχαν υποκλαπεί και εστάλησαν μαζί με μια επιστολή η οποία περιείχε αβάσιμες καταγγελίες για εκβιασμούς κλπ (εξ ου και η «καταγγελία» ήταν ανώνυμη).
Ο, σε αργία τότε, Δήμαρχος Βόλου είχε καταφερθεί με υβριστικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς κατά του Γ.Καρεκλίδη χαρακτηρίζοντάς τον απατεώνα, εκβιαστή, δημοσιογραφικό σκουπίδι και ότι χειρότερο έχει βγάλει η πόλη μαζί με τον Σαμαρτζή (συνδέοντάς τον εμμέσως και με το περιστατικό φερόμενου εκβιασμού, για το οποίο ο αποθανών ραδιοφωνικός παραγωγός είχε συλληφθεί και με το οποίο φυσικά ουδεμία εμπλοκή είχε ο ενάγων Γ.Καρεκλίδης), ενώ, προς επίρρωση των ισχυρισμών του, παρουσίασε στοιχεία συναλλαγής με εργολήπτη δημοσίων έργων, το οποίο εμφάνισε ως προϊόν εκβιασμού από πλευράς του δημοσιογράφου σε βάρος του εργολάβου. Στόχος του κ. Μπέου ήταν για πολλοστή φορά να επιχειρήσει να εξοντώσει ηθικά, κοινωνικά και επαγγελματικά τον Γιώργο Καρεκλίδη, προκειμένου να σταματήσει να του ασκεί κριτική για τα έργα και τις ημέρες του και να τον οδηγήσει σε ανυποληψία στην τοπική κοινωνία.
Συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα Μπέου να βρίζει και να συκοφαντεί!
Σύμφωνα με το δικαστήριο, οι παραπάνω αναφορές εμπίπτουν στο «συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα περί ελευθερίας του λόγου και του δικαιώματος άσκησης οξείας κριτικής κατά της δημοσιογραφικής δραστηριότητας που έχουν οι πολιτικοί», κρίνοντας ότι όπως του ασκείται κριτική από τους δημοσιογράφους, έτσι και ο ίδιος έχει δικαίωμα να ασκεί κριτική από την πλευρά του. Σύμφωνα με τη δικαστή «…ο πολιτικός, που εκτίθεται συνειδητά και αναπόφευκτα σε έναν ενδελεχή έλεγχο πράξεων, των δηλώσεων και των ιδεών του τόσο από τους δημοσιογράφους όσο και από τους πολίτες διατρέχει αυξημένο κίνδυνο προσβολής προσωπικότητάς του από τους δημοσιογράφους λόγω της δημοσιότητας που αποτελεί το κυρίως πεδίο δράσης του, μπορεί να εκπληρώνει το καθήκον του για ενημέρωση του λαού για σημαντικά και μέσω ελέγχου της δημοσιογραφικής δραστηριότητας, όταν αυτή εκφεύγει της ως άνω κοινωνικής αποστολής του τύπου, ακόμη και με οξεία κριτική ή δυσμενείς χαρακτηρισμούς των προσώπων αυτής, όταν αυτά συμπεριφέρονται με μια δόση υπερβολής ή και πρόκλησης του πολιτικού, οπότε τίθεται θέμα άρσης του παράνομου της προσβολής».
Το περιεχόμενο της συνέντευξης ωστόσο που είχε παραχωρήσει ο εναγόμενος δεν αφορούσε στο σκέλος της δημοσιογραφίας που ασκεί ο ενάγων αναφορικά με τις πράξεις της Δημοτικής Αρχής του Αχιλλέα Μπέου, αλλά στις ψευδείς αναφορές που συμπεριλαμβάνονταν στην «ανώνυμη» καταγγελία ότι ο ενάγων εκβίαζε συγκεκριμένο εργολάβο με αρνητικά δημοσιεύματα, τα οποία σταμάτησαν «μαχαίρι», όπως ισχυρίστηκε, όταν έλαβε χρηματική επιταγή, χωρίς ωστόσο να προσκομίσει καμία απόδειξη που να στοιχειοθετεί τον ισχυρισμό του αυτό.
Η δικαστής, υιοθετώντας μάλιστα ισχυρισμούς που δεν κατατέθηκαν καν από την πλευρά των εναγόμενου, αμφισβητεί ακόμη και την ιδιότητα του ενάγοντα, χαρακτηρίζοντάς τον ως σχολιαστή της επικαιρότητας και αφαιρώντας του την ιδιότητα του ρεπόρτερ, διαγράφοντας έτσι μια δημοσιογραφική πορεία σαράντα περίπου ετών. Παράλληλα του καταλογίζει ότι δήθεν είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και ότι έχει ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική, χωρίς αυτό να προκύπτει από οποιοδήποτε στοιχείο. Το αποκορύφωμα όμως των απαξιωτικών για τη δημοσιογραφική του πορεία αναφορών που περιλαμβάνει η απόφαση της Πρωτοδίκη, είναι ότι ο Γιώργος Καρεκλίδης δήθεν υπήρξε «υπερασπιστής των προηγούμενων δημοτικών αρχών»!
Η απόφαση απέρριψε το αίτημα περί παράλειψης προσβολής της προσωπικότητας στο μέλλον λόγω αοριστίας , με τον ισχυρισμό ότι δεν έγινε επίκληση περιστατικών από τα οποία να προκύπτει η ύπαρξη απειλής και πραγματικού κινδύνου επικείμενης προσβολής της προσωπικότητας του προσβληθέντος από νέα όμοια αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγόμενου. Να σημειωθεί ότι τόσο από την ημέρα της επίμαχης συνέντευξης Τύπου, όσο και της εκδίκασης της υπόθεσης, ο Γιώργος Καρεκλίδης έχει εξυβριστεί και συκοφαντηθεί πολλάκις από τον Αχιλλέα Μπέο. Η δικαστής αναφέρεται σε πλήθος δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Μαγνησία», για ορισμένα εκ των οποίων ο κύριος Μπέος είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη εναντίον της εφημερίδας η οποία και έκρινε την αθωότητα του εκδότη και των συντακτών, ενώ οι περισσότερες μηνύσεις του κ. Μπέου κατά υμών έχουν τεθεί στο αρχείο.
Παρά τις ένορκες καταθέσεις των υποτιθέμενων «θυμάτων» εκβιασμού, αλλά και την Διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου με την οποία τέθηκε στο αρχείο η περίφημη «καταγγελία» Μπέου περί εκβιασμών, η δικαστής αμφισβητεί τον σκοπό έκδοσης των επιταγών που ο κ. Μπέος χαρακτήρισε ως προϊόν εκβιασμού ή άλλης επιλήψιμης σχέσης ή συναλλαγής. Η Δικαστής χαρακτηρίζει «αόριστη» την φράση «ότι χειρότερο έχει βγάλει η πόλη», ενώ δικαιολογεί τις φράσεις «απατεώνας, εκβιαστής, δημοσιογραφικό σκουπίδι» , οι οποίες, όπως λέει, «είναι μειωτικές και ειρωνικές και δυσφημιστικούς υπαινιγμούς εμπεριέχουν, πλην, όμως, δεν εκφεύγουν του πλαισίου των αρνητικών σχολίων και κρίσεων!».
Το αξιοσημείωτο στην υπόθεση είναι ότι η πρωτοδίκης, στην «προσπάθειά» της να απορρίψει την αγωγή, εφευρίσκει ισχυρισμούς, που ούτε καν η πλευρά του εναγόμενου δεν επικαλέστηκε, όπως π.χ. ότι ήταν υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ ή υπερασπιστής των προηγούμενων δημοτικών αρχών χαρακτηρίζοντάς τον πολιτικό και κατά συνέπεια και την όποια αντιπαράθεση πολιτική, διαγράφοντας έτσι μια δημοσιογραφική πορεία σαράντα περίπου ετών.
Ακόμη και μετά το αποτέλεσμα αυτό, αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι όλες εκείνες οι καταφρονητικές και απαξιωτικές δηλώσεις του Δημάρχου Βόλου Αχιλλέα Μπέου για τους δικαστές και εισαγγελείς του Βόλου, πολλές φορές και ονομαστικά, μπορεί να επηρεάσουν στο ελάχιστον την ανεξάρτητη κρίση της ελληνικής δικαιοσύνης, την οποία συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε. Η συνέχεια λοιπόν στο Εφετείο.
