Το τελευταίο αντίο είπαν χθες συγγενείς και φίλοι στον βιρτουόζο του μπουζουκιού, Στάθη Μιλάνο ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών. Η εξόδιος ακολουθία πραγματοποιήθηκε χθες στις 3.30 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου, παρουσία συγγενικών του προσώπων, αλλά και πολλών φίλων του οι οποίοι έσπευδαν να τον αποχαιρετίσουν.
Ο Στάθης Μιλάνος, ήταν ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού γνωστός όχι μόνο σε όλη τη Μαγνησία, αλλά και στην υπόλοιπη χώρα, αποτελώντας μια αναγνωρίσιμη μορφή του ρεμπέτικου τραγουδιού. Ήταν ο τρίτος και ο μικρότερος γιος της οικογένειας Μιλάνου, μετά τον Κάρολο και τον Νίκο, γράφοντας ιστορία στη μουσική και τη διασκέδαση του Βόλου για περισσότερο από έναν αιώνα, συνεχίζοντας την παράδοση που ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα ο πατέρας τους Στέφανος Μιλάνος με τη δημιουργία του πασίγνωστου μαγαζιού «Σκάλα» το 1919 στην περιοχή του Αγίου Νικολάου στον Βόλο.
Ο Στάθης γεννήθηκε στον Βόλο το 1941, αποτελώντας έναν εξαιρετικό οργανοπαίχτη, με το παικτικό του ρεπερτόριο να περιλαμβάνει εκτός από το μπουζούκι, την κιθάρα και τον μπαγλαμά. Παράλληλα για αρκετά χρόνια συμμετείχε στη σύνθεση της ταβέρνας. Σύμφωνα με τις καταγραφές ο Στάθης Μιλάνος πρωτοέπαιξε μπουζούκι το 1947 στα βαφτίσια του σε ηλικία 6 ετών. Αυτό γιατί βαφτίστηκε αρκετά μεγάλος, αφού ο άνθρωπος που σκόπευε να αποτελέσει τον πνευματικό του πατέρα ήταν πολιτικός εξόριστος και ανέμεναν την επιστροφή του.
Επίσης ο εκλιπών δίδαξε επί σειρά ετών την τέχνη του μπουζουκιού και όχι μόνο, σε επίδοξους θαυμαστές του συγκεκριμένου οργάνου. Για την ταβέρνα, στην οδό Ερμού, υπάρχουν πολλές ιστορίες που έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη, όπως ο μαυροπίνακας που υπήρχε στον τοίχο, ο οποίος ήταν μικρών διαστάσεων, λειτουργώντας σαν ένα τεφτέρι χρεών από τους πελάτες. Τα επόμενα χρόνια ο μαυροπίνακας αντικαταστάθηκε από μπακαλοτέφτερο, με τον Στέφανο Μιλάνο να τον κρατάει σαν ένα είδος οικονομικής διαπόμπευσης για όσους χρωστούσαν μεγάλα ποσά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι από το 1947 έως και το 1976 απαγορεύονταν στους στρατιωτικούς να επισκέπτονται την ταβέρνα, όταν το 1976 με επερώτησή του στη Βουλή ο Δ. Πιτσιώρης, ανάγκασε τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελο Αβέρωφ να προχωρήσει σε ενέργειες για να αρθεί η απόφαση.
Έτσι με απόφαση της Βουλής η απόφαση άρθηκε και αποκαταστάθηκε το κύρος του καταστήματος. Σημειώνεται πως η ανακοίνωση της απώλειας του Στάθη Μιλάνου ήρθε μέσα από ανακοίνωση του γνωστού καταστήματος «Αύρα» στον Άναυρο όπου αναφέρονταν μεταξύ άλλων τα: «Δάσκαλε, σ’ ευχαριστούμε για τις νύχτες που μας χάρισες, για τις στιγμές που γίναμε ένα γύρω από το μπουζούκι σου, για την προσφορά σου στη μουσική και στη ζωή.
Ένωσες τα δύο πιο ιστορικά μαγαζιά του Βόλου, την Αύρα μας με τη Σκάλα του Μιλάνου, και έγραψες μαζί μας μαγικές καλοκαιρινές βραδιές, με ανθρώπους να έρχονται απ’ όλο τον κόσμο, μόνο και μόνο για να σε ακούσουν να παίζεις!
Σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα για όλους μας, αλλά ξέρουμε πως εκεί που πηγαίνεις τώρα θα τραγουδάτε όλοι μαζί τα τραγούδια σου. Η Αύρα σε χαιρετά με αγάπη και σε ευγνωμονεί για όλα όσα μας άφησες. Να μας προσέχεις από εκεί ψηλά».
