Η επιτυχία της πρόκρισης των Κορασίδων του Ολυμπιακού Βόλου στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος μπάσκετ δεν πέρασε απαρατήρητη ακόμη και σε κεντρικό επίπεδο, με την προπονήτρια της βολιώτικης ομάδας Ελένη Παπαθανασίου να φιλοξενείται στο διαδικτυακό ραδιόφωνο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, σχολιάζοντας με τον δημοσιογράφο Αργύρη Παγαρτάνη τόσο την επιτυχία του «ερυθρόλευκου» συνόλου, όσο και το παρόν και το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ Γυναικών.
Χαρακτηριστικά, η Ελένη Παπαθανασίου ανέφερε τα εξής:
Για το αν προοιωνίζονται περισσότερες επιτυχίες και για το αν στο μέλλον μπορεί να δει ο Ολυμπιακός Βόλου και πάλι… Ευρώπη: «Είναι μία καινούργια προσπάθεια που γίνεται και είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για ευρωπαϊκή συμμετοχή. Είναι παιδιά 14-16 ετών με πάρα πολύ ταλέντο. Η Σιουμουρέκη για παράδειγμα αναδείχθηκε πρώτη σκόρερ όλων των ομίλων και είναι ένα ταλέντο μεγάλο που μακάρι να γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό γυναικείο μπάσκετ. Αλλά όλα τα παιδιά αγαπούν το μπάσκετ και αυτό είναι το σημαντικότερο,. Πήγαμε από την αρχή της χρονιάς να απολαύσουμε αυτό που κάνουμε, ν’ αγαπήσουμε το μπάσκετ και έστω με αυτό που κάνουμε, αν μπορέσουμε να φέρουμε έστω και ένα κορίτσι ακόμη στο άθλημα θα είναι η μεγάλη μας επιτυχία. Σιγά σιγά οι επιτυχίες θα έρθουν, όπως ήρθαν και τώρα».
Για την πρωτιά στη δεύτερη φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος Κορασίδων: «Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Στον «τελικό» με τη Νικόπολη Πρέβεζας τρία λεπτά πριν από τη λήξη χάναμε με πέντε πόντους. Όμως τα παιδιά βρήκαν την ψυχική αντοχή και τις δυνάμεις και με ένα σερί 10-0 κερδίσαμε με πέντε πόντους και πηγαίνουμε στο πανελλήνιο. Αυτό η ομάδα έχει στόχο στη νίκη. Δυστυχώς στην περιφέρεια δεν έχουμε πολλά παιχνίδια και αυτό είναι ένα σημαντικό μειονέκτημα, όπως και στο γυναικείο πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΘ, που φέτος δυστυχώς έγινε σε δύο ομίλους αντί σε έναν. Παίξαμε όλα κι όλα έξι παιχνίδια, αντί να γίνει ένας όμιλος, από τη στιγμή που και οι αποστάσεις δεν είναι και τόσο μεγάλες, για να πάρουν τα παιδιά παιχνίδια και εμπειρία. Βλέπουμε τη συμμετοχή μας στην τελική φάση ως γιορτή και είμαστε χαρούμενοι για τη συμμετοχή μας στην τελική φάση. Θα πάμε να παλέψουμε και ό,τι γίνει».
Για το αν υπήρχε πίεση για συμμετοχή στην τελική φάση: «Στα παιδιά περνάμε τη φιλοσοφία ολοένα και ψηλότερα, ολοένα και πιο δυνατά, όχι μόνο για το μπάσκετ αλλά για την ίδια τους τη ζωή. Θέλουμε κάθε μέρα να ζητάνε και κάτι περισσότερο από τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα μάθουν να παλεύουν, μόνο έτσι θα κερδίζουν τους αγώνες της ζωής. Αν αναλύσεις το μπάσκετ θα δεις την ίδια τη ζωή. Πίεση από τη διοίκηση δεν υπήρχε. Πιστεύαμε στην ομάδα και τις δυνατότητές της και τα παιδιά δουλεύουν πολύ και τελικά τα καταφέρανε. Έχουμε γίνει μία οικογένεια, είναι πολύ σημαντική η συμπαράσταση των γονιών των παιδιών, χωρίς να επεμβαίνουν σε αγωνιστικά θέματα αλλά είναι δίπλα όσο πρέπει στα παιδιά. Έχουμε δίπλα μας έναν εξαιρετικό χορηγό, τον γιατρό μας, τη διοίκηση του Ερασιτέχνη, και τον άμεσο συνεργάτη τον Κώστα Δέρβο. Όλοι μαζί έχουμε κάνει μία ωραία οικογένεια και μία ωραία ομάδα και πάμε να απολαύσουμε την τελική φάση και να φέρουμε κι άλλα παιδιά στο γήπεδο».
Για το επίπεδο του μπάσκετ Γυναικών: «Είμαι φύσει αισιόδοξο άτομο αλλά θα πρέπει να γίνουν πάρα πολλά για να φτάσουμε σε ένα καλύτερο επίπεδο. Θέλουμε και στην περιφέρεια να κάνουμε την επανάστασή μας για να βοηθήσουμε τα παιδιά να κάνουν το μπάσκετ και τον Αθλητισμό τρόπο ζωής. Από εκεί και πέρα είναι θετικό το ότι πρώτη φορά φέτος στα τόσα χρόνια τα έξοδα του τουρνουά τα κάλυψε η ομοσπονδία και η Ένωση εκεί, όντας τεράστιος βραχνάς για τις ομάδες που έπρεπε να συμμετέχουν και αυτό είναι ένα επιπλέον κίνητρο. Θα πρέπει να βοηθηθούν οικονομικά τα σωματεία για να κάνουν το βήμα παραπάνω όπως επίσης δουλέψουν ακόμη καλύτερα. Στην ΕΣΚΑΘ έχει αρχίσει και γίνεται αρκετά καλή δουλειά με την Αφροδίτη Αραπατσάνη στις μικτές ομάδες Κορασίδων και Παγκορασίδων. Θα πρέπει να γίνουν μικτές ομάδες κάθε νομού, να παίξουν μεταξύ τους και να αποκτήσουν εμπειρίες, να έχουν την τεχνογνωσία και να είναι σε δίπλα σε πολύ ικανούς ανθρώπους συνεχίζοντας να πιστεύω ότι στις μικρές ηλικίες πρέπει να είναι οι καλύτερο προπονητές και να είναι και παιδαγωγοί».
Για το αν υπάρχει καχυποψία από την πλευρά των γονέων ότι το μπάσκετ δεν ταιριάζει και τόσο στις Γυναίκες: «Είναι και το βόλεϊ, που θεωρητικά είναι πιο εύκολο γιατί δεν έχει και τη σωματική επαφή που θέλουν να αποφύγουν τα κορίτσια στις μικρές ηλικίες. Δεν λέω ότι οι γονείς δεν το θεωρούν γυναικείο άθλημα ή οτιδήποτε άλλο. Κι εμείς πρέπει να συμβάλλουμε με την παρουσία μας και τον ρόλο που πρέπει να παίξουμ,ε και κυρίως όσοι οργανωτικά ασχολούνται πρέπει να κάνουν καλύτερα πρωταθλήματα για να δώσουν περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες στα παιδιά. Τώρα γίνεται ένα πρωτάθλημα Παγκορασίδων και βάλαμε παιδιά του 10 και του 12 και γίνεται τρελό πανηγύρι! Έτσι πρέπει και έτσι πρέπει να ξεκινήσουν. Το απολαμβάνουν κολλάνε την τρέλα και συνεχίζουν το μπάσκετ. Θεωρώ ότι από τα δημοτικά σχολεία πρέπει να ξεκινήσει ώστε το παιδί να αγαπήσει το άθλημα και να συνεχίσει».
