Οταν στις 25 Γενάρη ο ελληνικός λαός εμπιστευόταν στον ΣΥΡΙΖΑ τη διακυβέρνηση της χώρας δημιουργούσε με την απόφασή του ένα πολιτικό γεγονός ιστορικής σημασίας. Ενα γεγονός που ούτε “κεραυνός εν αιθρία” ήταν, ούτε η σημασία του περιορίζονταν στα στενά πλαίσια μιας τυπικής κυβερνητικής εναλλαγής στο αστικό πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας.
Πέντε χρόνια μνημονίων, εφαρμοστικών νόμων και πρωτοφανών αντιλαϊκών πολιτικών, έφτασαν και περίσσεψαν για να λεηλατήσουν τη χώρα, να καταστρέψουν τις παραγωγικές της δομές, να υποβαθμίσουν το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της κατά τρόπο ανεπανάληπτο.
Εφτασαν και περίσσεψαν για να δημιουργήσουν εκατομμύρια ανέργων και ανασφάλιστων, να πλήξουν την κοινωνική συνοχή, να δώσουν εφιαλτικό προβάδισμα στην κοινωνία των 2/3, να κάνουν τις αυτοκτονίες θλιβερή καθημερινότητα, να πληθύνουν δραματικά τους άστεγους, τους ανήμπορους και τους περιθωριοποιημένους, έφτασαν και περίσσεψαν για να δυσκολέψουν την ικανοποίηση ακόμα και των βασικότερων βιοτικών αναγκών σε εκατομμύρια νοικοκυριά.
Μια κοσμογονία απ’ την ανάποδη συντελέστηκε στην Ελλάδα αυτή την περίοδο.
Καταστράφηκε μια χώρα αυτά τα πέντε τελευταία μνημονιακά χρόνια και εξαθλιώθηκαν οι πολίτες της.
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Γενάρη, ήρθε σαν η απάντηση της ίδιας της κοινωνίας, σαν ανάχωμα που ύψωσαν οι ίδιοι οι πολιτες απέναντι στην προϊούσα καταστροφή.
“Η ελπίδα ήρθε” όπως έλεγε και το σύνθημα και νίκησε και φυσικά δεν ήρθε μόνη της ούτε ήρθε σαν κούφια λέξη. Αντίθετα, ήρθε για να σταματήσει την απανθρωποποίηση, ήρθε συνοδευόμενη με πολιτικές αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Το κυριότερο, η ελπίδα ήρθε βγαλμένη μέσα από τις επεξεργασμένες θέσεις, τις προεκλογικές δεσμεύσεις και τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς και στηριγμένη στην ίδια την πάλη του λαού μας όλα τα προηγούμενα χρόνια , ακριβώς πάνω σ’ αυτές τις δεσμεύσεις, ακριβώς πάνω σ’ αυτά τα προτάγματα.
Σήμερα που η διαπραγμάτευση βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο της είναι απολύτως αναγκαίο να μην ξεφύγει της προσοχής κανενός πιστωτή, κανενός “θεσμού” ή “εταίρου”, κανενός από το εγχώριο πολιτικό τους προσωπικό που με λύσσα πολεμά την κυβέρνηση, το εξής:
Τα ανυποχώρητα προτάγματα της κυβέρνησης, οι κόκκινες γραμμές και οι απαραβίαστες θέσεις της στη σκληρή και εξαντλητική αυτή διαπραγμάτευση, δεν είναι δικές της.
Είναι οι εντολές των εκατομμυρίων πολιτών που στις 25 Γενάρη πήραν στα χέρια τους για ν’ ανατάξουν τις ρημαγμένες ζωές τους.
Είναι οι επιλογές τους να ζήσουν χωρίς μισθούς πείνας, να ζήσουν με ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να ζήσουν με δημοκρατία, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Είναι οι επιταγές του ίδιου του ελληνικού λαού που όπλισε την κυβέρνηση της Αριστεράς με τη δύναμη του δίκιου του και τη θέληση του αγώνα του να οικοδομήσει ένα παρόν με αξιοπρέπεια κι ένα μέλλον με ελπίδα.
Είναι η απόφαση της καθημαγμένης ελληνικής κοινωνίας να ξανασταθεί στα πόδια της και να προασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα.
Αυτήν ακριβώς την ξεκάθαρη λαϊκή ετυμηγορία κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει, πολύ περισσότερο, κανείς δεν μπορεί να την αγνοήσει.
Γνωρίζουμε πλέον όλοι το ιδιαίτερα αφιλόξενο και εχθρικό διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται να δράσει η κυβέρνηση της Αριστεράς. Γνωρίζουμε άριστα από πρώτο χέρι το λυσσαλέο αγώνα που δίνει το κατεστημένο των τοκογλύφων καπιταλιστών και οι υπάλληλοί τους στη χώρα μας ώστε να συντριβεί ή να αυτοακυρωθεί το ελληνικό αριστερό παράδειγμα, μοναδικό στην Ευρώπη, υποχωρώντας στις απαιτήσεις τους και βάζοντας την ουρά στα σκέλια.
Φρούδες ελπίδες για τους κεφαλαιοκράτες που ζουν απ’ την υπεραξία των λαών και τους εγχώριους υποτακτικούς τους.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την κυβέρνηση της Αριστεράς από το να αντιτάξει σ’ αυτή τη λυσσώδη αντίδραση την απόφαση του λαού μας στις 25 Γενάρη. Από το να καταστήσει προς όλους σαφές ότι η λαϊκή βούληση δεν παραβιάζεται, δεν τεμαχίζεται, δεν υποβιβάζεται. Εξάλλου, η νίκη σ’ αυτόν τον τιτάνιο αγώνα, δεν είναι πλέον υπόθεση μονάχα της κυβέρνησης. Είναι κυρίως υπόθεση του ελληνικού λαού που σε καμιά περίπτωση δεν διανοείται ότι γκρέμισε τα μνημόνια με την πάλη και την ψήφο του πριν τρεις μήνες για να υποκύψει τώρα ξανά σ’ αυτούς που τον καταδυνάστευαν.
Ας είναι απολύτως βέβαιοι φίλοι κι εχθροί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να διαπράξουν ατιμία σε βάρος του Λαού μας. Οτι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν ούτε βήμα απ’ τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν απέναντι στους πολίτες που με τόση δύναμη κι αποφασιστικότητα στηρίζουν αυτή την προσπάθεια.
Καμιά απολύτως συμφωνία που δε θα τερματίζει τη λιτότητα και δε θα προστατεύει τα λαϊκά συμφέροντα δεν πρόκειται να υπογραφεί. Κανένα ενδεχόμενο απομάκρυνσης από την εντολή της 25ης Γενάρη δεν υφίσταται. Ο ίδιος ο λαός έχει βάλει την υπογραφή του στη δική του συμφωνία με την κυβέρνηση της Αριστεράς και η υπογραφή είναι ανεξίτηλη.
Μαζί με το λαό η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πορευτεί ως το τέλος σ’ έναν μονόδρομο αγώνα και σκληρής προσπάθειας, μα τελικά, τον μόνο νικηφόρο που οδηγεί στη Δημοκρατία και την ζωή με Αξιοπρέπεια
….δύσκολο και να πουν το μπόϊ τους.
