Γράφει η κα Ζμπήτα Έλενα ως εκπρόσωπος τύπου του Αγωνιστικού Φοιτητικού Ρεύματος
Σε μια εποχή αστάθειας, ανασφάλειας και καταπάτησης αξιών, η 1η Δεκέμβρη αποτελεί μια μέρα- μήνυμα για κάθε αγωνιζόμενο του AIDS. Μια παγκόσμια ημέρα έρχεται κάθε χρόνο να εντείνει την πυγμή και την εσωτερική δύναμη των ανθρώπων ενάντια στην μάστιγα της θανατηφόρας νόσου αυτής. Μια νόσο όπου καλείται συγχρόνως και Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσιολογικής Ανεπάρκειας, είναι μια ασθένεια προερχόμενη από τον ιό HIV, ο οποίος εικάζεται πως προέρχεται από μετάλλαξη ιού όπου εμφανιζόταν στον αφρικανικό πίθηκο.
Η μετάλλαξη του ιού εισβάλλοντας στο ανθρώπινο ανοσιολογικό σύστημα μεταδόθηκε παγκοσμίως μέσω σεξουαλικής επαφής, χρήση μολυσμένων συριγγών από άτομο σε άτομο, τοκετό και μεταγγίσεων. Όλα αυτά οδηγούν στο να παρατηρείται έλλειψη «βοηθητικών» λεμφοκυττάρων, η οποία αφήνει το ανοσοποιητικό σύστημα αδύναμο και αναποτελεσματικό στην καταπολέμηση των ασθενειών με τελευταίο σημείο το θάνατο λόγω ένδειας αμυντικής ικανότητας του οργανισμού.
Ας αναζητήσουμε όμως τα βαθύτερα σημεία της νόσου και τα οικονομικά συμφέροντα τα οποία υποκρύπτονται. Είναι ευρέως γνωστό πως η θεραπεία που θα εξαλείψει τη νόσο του AIDS από έναν οργανισμό δεν έχει εφευρεθεί. Ωστόσο ο ασθενείς του συνδρόμου με τη χρήση φαρμάκων μπορεί να επιμηκύνει την διάρκεια ζωής του, μετατρέποντας την ασθένεια σε μια μακροχρόνια πάθηση. Αυτό οδηγεί σε ένα οικονομικοπολιτικό παιχνίδι που βγάζει κέρδος από τη μάστιγα της παγκόσμιας αυτής πάθησης. Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες οι οποίοι έχουν μάταια προσπαθήσει να αναδείξουν και να παρουσιάσουν το αντιβιοτικό του ιού. Μια τέτοια όμως ανακάλυψη δεν παίρνει ποτέ μεγάλο εύρος δημοσιότητας καθώς η παγκόσμια οικονομία ωφελείται από την καταναγκαστική πληρωμή αυτών των δαπανηρών φαρμάκων όπου θα επιτρέψει τη συνέχεια της ζωής σε μερίδα ανθρώπων.
Ας αναλογιστούμε όλοι πόσο σκληρό είναι να διαχειρίζονται λίγοι την επιβίωση μερίδας ανθρώπων. Ας δούμε ξεκάθαρα πόσο βάναυσο είναι να προσπαθούν οι κυβερνητικές πολιτικές να ξεπουλούν την αξία της ζωής στο βωμό της οικονομικής ανάπτυξης. Παρά το γεγονός λοιπόν της ένταξής μας σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο πολιτικό κλίμα το οποίο στερείται από αγαθά ασφάλειας, αλληλεγγύης, κοινωνικής μέριμνας και περίθαλψης κάθε ένας από μας προσπαθεί να διακρίνει δρόμους ρεαλιστικούς που θα σέβονται τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.
Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε κάθε ιδέα προκατάληψης, ρατσισμού και περιθωριοποίησης με όπλο την ενημέρωση και την πρόληψη. Ας σταθούμε στο πλευρό κάθε συνανθρώπου που ζητά βοήθεια. Ας γίνουμε η γενιά που θα θεσπίσει κανόνες με βάση την ανθρώπινη ανάγκη και ανάπτυξη και όχι των πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Διεκδικούμε το μέλλον των ονείρων μας. Δίνουμε βροντερό τέλος στη μάστιγα του AIDS! Σε έναν κόσμο για λίγους δεν χωράει κανείς!
