Η συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα πολιτικό και εθνικό γεγονός που κατά την γνώμη μου αποτελεί μία μαύρη και ιδιαιτέρα μελανή σελίδα στην ιστορία της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας. Οι διαδικασίες με τις οποίες διεκπεραιώθηκε, οι συμμαχίες και η κοινοβουλευτική επικύρωση μίας συμφωνίας που το 80% του Ελληνικού λαού δεν συναινεί, αποδεικνύεί ένα μοναδικό πράγμα στην σύγχρονη «σοσιαλιστική» Ελλάδα, ότι στη χώρα μας ισχύει η ρήση «ανελεύθερη δημοκρατία». Αγαπητοί αναγνώστες σας καλωσορίζω στον κόσμο της πραγματικής αριστεράς.
Σε αυτό το άρθρο δεν θα επεκταθώ για το μέγεθος της αποτυχίας της Ελληνικής κυβέρνησης τόσο στο θέμα του γεωγραφικού προσδιορισμού αλλά κυρίως στα θέματα της γλώσσας, της ιθαγένειας και στο τέλος της Μακεδονικής ταυτότητας καθώς και τις προεκτάσεις που αυτή θα έχει σε μερικά δεκάδες χρόνια. Από ιστορικής πλευράς 50 χρόνια, είναι τίποτα και είναι αστεία εώς γελοία η προχειρότητα που οι κυβερνώντες αντιμετωπίζουν το θέμα των Σκοπίων οδηγώντας τα διεθνή μέσα σε δημοσιεύματα όπως του BBC όπου άρθρο αναφέρει τα περί «καταπιεσμένης Μακεδονικής μειονότητας». Τέλος λυπάμαι για τους Έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κάρο προβλήματα για την αναγνώριση του Μακεδονικού τσίπουρου και των Μακεδονικών ροδάκινων όπου από εδώ και στο εξής θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι δεν είναι ελέφαντες…
Η ταμπακιέρα είναι αλλού και βρίσκεται κυρίως στο πως ο πρωθυπουργός χειρίστηκε ένα τόσο σοβαρό θέμα χωρίς την παραμικρή διακομματική συναίνεση. Οι λόγοι πολλοί και σκοπός είναι να αναλυθούν όσο πιο καλά γίνεται σε αυτό το άρθρο. Είναι γνωστό ότι όλη η Ευρώπη και κυρίως η Αμερική ήθελαν να λυθεί το θέμα των Σκοπίων για γεωστρατηγικούς λόγους με πρώτο και κύριο την ένταξη της γείτονος στο ΝΑΤΟ. Η συγκρυρία ήταν τέλεια, από τη μία ήταν ο κύριος Ζάεφ ο οποίος ως κεντροαριστερός δεν έχει τις εμμονές των ακραίων δεξιών της αντιπολίτευσης και θα έβαζε μία στάλα νερό στο κρασί του στο θέμα του «Μακεδονικού», από την άλλη ένας άνθρωπος όπως ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος και σκέτο Μακεδονία να ονομαζόντουσαν τα Σκόπια θα πήγαινε για ύπνο ήσυχος και ευτυχισμένος. Αριστερός είναι ο άνθρωπος όχι βλάκας, από εθνική συνείδηση μόνο έλλειμμα θα βρεις τόσο στις απόψεις του όσο και στα πιστεύω του. Να θυμίσω ότι η Ελλάδα ήταν σε δεινή θέση και επι Σαμαρά αλλά κουβέντα δεν έγινε για το θέμα της ονομασίας γιατί όλοι στο μάταιο κόσμο που ζούμε είμαστε η υπογραφή μας αλλά κυρίως οι επιλογές μας…
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναρωτιούνται πως έφτασε η χώρα μας σε μία τόσο κακή συμφωνία που αφορά τόσο την ταυτότητα όσο και τη γλώσσα και εν τέλει την υπόσταση της Μακεδονία μας. Όλα όμως έχουν μία εξήγηση όταν έχεις ένα πρωθυπουργό που το λαϊκισμό και την νεοκουμμουνιστική κουλτούρα του την έχει μέσα στο DNA του. Ο ΣΥΡΙΖΑ με πρώτο και καλύτερο τον Αλέξη Τσίπρα έκαναν πράξη την συμφωνία των Πρεσπών για να πάρουν προσωρινά ανταλλάγματα για τα μέτρα των μνημονίων και να φορτωθούν τα μέτρα αυτά ως προς την εφαρμογή στην επόμενη κυβέρνηση αλλά και γιατί ήθελε να αντισταθμίσει τις απώλειες ψήφων από την βόρεια Ελλάδα με αυτές που θα έχανε η ΝΔ από την δημιουργία εθνικιστικών τάσεων από κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή ή Ελληνική Λύση του κυρίου Βελόπουλου, δικαιολογώντας πλήρως τόσο την σύμπλευση με τους ΑΝΕΛ όσο και τη καθυστέρηση της δίκης της Χρυσής Αυγής, όπως φαίνεται όλοι οι ακραίοι είναι τάλε κουάλε. Είναι Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν το κόμμα του προοδευτικού χώρου που θέλει να κάνει και στροφή στο χώρο της κεντροαριστεράς; Προφανώς όχι, είναι το κόμμα που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου το εθνικό συμφέρον και σκέφτεται μόνο το αυριανό αλλά ούτε καν το μεθαυριανό αντίκτυπο και πιθανό όφελος για το κόμμα και φυσικά όχι για την πατρίδα. Η απάντηση λοιπόν για τον ιστορικό του μέλλοντος είναι ο Ελληνικός λαός έβγαλε μία κυβέρνηση νέο-κομμουνιστών λόγω του mail Χαρδούβελη, του ΕΝΦΙΑ και ως αποτέλεσμα πήρε δύο μνημόνια, μέτρα 15 δις και φυσικά χάρισμα τα χαρακτηριστικά της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς γείτονές μας, επιβεβαιώνοντας τον Λεωνίδα Κύρκο που είχε πει την ιστορική ρήση ότι ο λαός μόνο σοφός δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις….
Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ και καθηγητής-επιχειρηματίας στην εταιρεία Διακρότημα και Δημοσιογράφος στην Εφημερίδα Φιλελεύθερος. Eίναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, τα χρηματοοικονομικά-διοίκηση καθώς και στο marketing management ενώ μεταξύ άλλων έχει πιστοποίηση σε IFRS λογιστικά πρότυπα.
