Άλλοι αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν λεφτά, άλλοι δεν έχουν. Άλλοι μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν το σύστημα και τον ΟΠΕΚΕΠΕ, άλλοι σίγουρα είδαν ό,τι πραγματικά δικαιούνταν να πετσοκόβονται και στο τέλος να μην λαμβάνουν σχεδόν τίποτε. Άλλοι είχαν Καγιέν και πισίνες, όπως ήθελαν ορισμένοι τη δεκαετία του 2010 να παρουσιάζουν το… αφήγημα γιατί έτσι τους συνέφερε, άλλοι πάλι έμεναν με το τρακτέρ της δεκαετίας του 1980 χωρίς να μπορούν να κάνουν κάποια περαιτέρω κίνηση, γιατί ήταν… μεροδούλι-μεροφάι!
Ο πρωτογενής τομέας έχει απ’ όλους. Το γιατί το… αφήγημα θέλει όλους τους αγρότες να ζουν από επιδοτήσεις το ξέρουν πολύ καλά αυτοί που το χρησιμοποιούν. Δεν είναι όλοι πλούσιοι, δεν επαναπαύτηκαν όλοι στα χρήματα που έρχονταν και έρχονται από τα ευρωπαϊκά ταμεία, δεν εισέπρατταν όλοι χωρίς να παράγουν. Απλά όλοι… τσουβαλιάζονται τώρα από την αδηφάγα κοινή γνώμη…
Αυτό που μοιάζει… τρομακτικό είναι το ενδεχόμενο μίας «βίαιης» αλλαγής της όλης κατάστασης. Εφόσον δεν μπορεί ν’ αντέξει μία μικρή μονάδα σε κάθε χτύπημα, μοιραία θα επικρατήσει μία μεγαλύτερη. Αυτές οι «βίαιες» αλλαγές, με την έννοια ότι όλα γίνονται σχετικά άμεσα και όλοι καλούνται να προσαρμοστούν θέλουν δεν θέλουν στη διαμορφούμενη κατάσταση έχουν έρθει στο προσκήνιο και σε άλλες καταστάσεις. Θυμάται κανείς να χρησιμοποιεί χρεωστική (και όχι πιστωτική) κάρτα για αγορές προϊόντων και υπηρεσιών πχ πριν 15 χρόνια; Να πληρώνει τραπεζικά λογαριασμούς; Να μην έχει κινητό τηλέφωνο και να μην το χρησιμοποιεί ακόμη και στο σπίτι (διακοσμητικό έχει γίνει το σταθερό);
Τι μπορεί να αποτελέσει «βίαιη» αλλαγή στον πρωτογενή τομέα; Ας δούμε τη σημερινή πραγματικότητα. Πόσοι κτηνοτρόφοι μπορούν να επιβιώσουν στον τομέα τους, εάν τα κοπάδια τους έχουν χτυπηθεί από ευλογιά; Πόσοι δενδροπαραγωγοί θα απομείνουν όταν τα καιρικά φαινόμενα (χαλάζι, παγετοί, καύσωνες) θα κάνουν την εμφάνισή τους κάθε χρονιά; Πόσοι αγρότες θα συνεχίσουν σε αροτραίες καλλιέργειες, όταν ο ΟΔΥΘ λέει ότι το νερό που υπάρχει σήμερα στον θεσσαλικό κάμπο φτάνει για το 65% μόλις των αρδευτικών αναγκών, με τα έργα να πηγαίνουν συνέχεια χρονικά πίσω; Αν πρόκειται για μικρούς, ίσως κανένας. Αν πρόκειται για μικρομεσαίους, ίσως ελάχιστοι.
Οπότε τι μπορεί να επιφέρει η όλη κατάσταση; Μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες, μεγάλες αγροκαλλιέργειες, τεράστιες φάρμες στα πρότυπα άλλων χωρών (πχ ΗΠΑ), και παραγωγή από συγκεκριμένα άτομα για τους πολλούς, όπως και περισσότερες εισαγωγές από τρίτες χώρες. Το «βίαιο» δεν σημαίνει ότι αυτό θα γίνει μέσα σε μία εβδομάδα. Μπορεί αυτό να γίνει και σε 10-20-30 χρόνια. Αν έρθουν έτσι οι καταστάσεις, μην νομίζει κανείς ότι ο Βόλος και η Μαγνησία δεν θα επηρεαστούν. Είναι πολλά τα χρήματα της τοπικής οικονομίας που εξαρτώνται από τον πρωτογενή Τομέα και δεν αρκούν άλλες δραστηριότητες για να καλύψουν την όποια απώλεια.
Για την ιστορία, αυτά που λέγανε «πισίνες» τότε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης δεν ήταν όλα πισίνες, αλλά και αρδευτικοί ταμιευτήρες για τις καλλιέργειες. Όσον αφορά τα Καγιέν, άλλοι επαγγελματίες τα είχαν περισσότερο, και όχι τόσο οι αγρότες… Αλλά τώρα, το ότι τόσα καινούργια και ακριβά ηλεκτρικά αυτοκίνητα κυκλοφορούν και στους θεσσαλικούς δρόμους, πώς δικαιολογείται; Δεν φαίνεται να τα έχουν (μόνο) αγρότες πάντως…
Χρυσόστομος Τρίμμης
