Εξαιρετική και σπουδαία εκδήλωση τιμής, πραγματοποιήθηκε προχθές Τετάρτη(30-1-2019), εορτή των Τριών Ιεραρχών, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Μητροπόλεως Δημητριάδος , στο Βόλο. Οι ομιλητές κ. Πόπη Μπαχαριά-Καραθανάση, τέως Γυμνασιάρχης, ο Πρωτοσύγκελος κ. Δαμασκηνός Κιαμέτης και ο καθηγητής και τέως Σύμβουλος κ. Γεώργιος Κοντομήτρος, εξήραν την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του τιμώμενου κ. Χρίστου Ξενάκη, Κλασσικού Φιλολόγου, Γυμνασιάρχη και Λυκειάρχη σε σχολεία της Καρδίτσας και της Μαγνησίας και ιδίως για την εκκλησιαστική του αγάπη και εκπαίδευση στη Βυζαντινή Μουσική, ως βοηθός στη χορωδία του ιεροψάλτη στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου και αργότερα αριστερού ψάλτη στην εκκλησία του Αγίου Κοσμά, στο Βόλο. Ι Ιδιαίτερα τονίστηκε από τον Επίσκοπο Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο, στον χαρισματικό του ρόλο στο ιδιαίτερο γραφείο του , με τις λύσεις των προβλημάτων της Μητρόπολης , αλλά και στα πάσης φύσεως προβλήματα των επισκεπτών, που έδινε και ο κ. Ξενάκης κατάφερνε να επιλύει με ήρεμο , δίκαιο και αποφασιστικό τρόπο και να περιορίζει τις συναντήσεις από τους ενδιαφερομένους με τον Επίσκοπο. Του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, δήλωσε. Αλλά ο Επίσκοπος κ. Ιγνάτιος είναι πολύπειρος και «μάνα» να διαλέγει τους συνεργάτες του, τον Μακαρίτη Κων/νο Σουλιώτη, την κ. Αλίκη Μούτου, τον κ. Κων/νο Μαυρομμάτη , τον κ. Γιάννη Πατρίκο κ. ά. , αφιλοκερδείς εργάτες και πνευματικοί άνθρωποι, αξιόλογοι στην κοινωνία του Βόλου, καθηγητές ως επί το πλείστον, που στηρίζουν επάξια , τα έργα και τις ημέρες της Μητρόπολης και τόσους άλλους αφανείς , που ο Επίσκοπος ξέρει να επιλέγει , να ανταμείβει, όσο μπορεί και να επικροτεί το έργο τους. Τελευταία , τίμησε τον Καθηγητή κ. Χρίστο Ξενάκη, όπως και άλλους πριν και βροντοφώναξε , «άξιος» για την ύψιστη τιμή της Μητροπόλεως , με το χρυσοποίκιλτο Σταυρό και η κατάμεστη αίθουσα, γεμάτη σχεδόν από επιστήμονες και ιδίως καθηγητές του πνευματικού κόσμου του Βόλου, επιβεβαιώνοντας την αξιοσύνη του και οι παρευρεθέντες, αποδεχόμενοι την προτροπή του Επισκόπου , ξέσπασαν σε παρατεταμένα χειροκροτήματα. Άξιος φώναξα και εγώ στο συμμαθητή μου από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο και αργότερα ως πρωτοδιόριστο καθηγητή στο Γυμνάσιο Φαναρίου Καρδίτσης, δίπλα στο χωριό μου, τα Κανάλια, τον συνάντησα και χαρήκαμε ιδιαίτερα, μιλώντας για τις παλιές μας αναμνήσεις από τα Σχολεία. Φαίνεται ότι οι δρόμοι μας ήταν παράλληλοι, αφού συναντηθήκαμε πάλι στο Βόλο, επαγγελματικά πια, τακτοποιημένοι σε υπηρεσίες. Επαγγελματικά λέμε, με « τρεις και εξήντα», όσο και οι καθαρίστριες ΝΠΔΔ, που μας θεωρούσαν υψηλά αμειβόμενους, με πτυχία, ενώ οι υπάλληλοι από τα παράθυρα των πολιτικών στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ και των Δήμων, μας «κορόϊδευαν» για τους μισθούς μας. Ας είναι , λέγαμε και υπομέναμε.
Ο Χρίστος Ξενάκης ,λοιπόν, αφού περιπλανήθηκε σε διάφορα Σχολεία της Περιφέρειας , ενώ των ΔΕΚΟ τοποθετούνταν στις πόλεις, κατέληξε στο Βόλο. Παντρεύτηκε την κ. Δήμητρα Ξενάκη και απέκτησε τρία παιδιά. Θαυμάζουμε την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τον ίδιο, για την υπομονή, που επέδειξαν . Και ο Δεσπότης κ. Ιγνάτιος , διαπνεόμενος από τα ίδια συναισθήματα με μας, επέμεινε και επέδωσε και στη γυναίκα του Δήμητρα, πλακέτα τιμής , για την υπομονή της , που άφησε το σύζυγό της , να αναπτύξει τις αρετές του σε διάφορες δραστηριότητες. Έτσι , εκτός από το ιδιαίτερο Γραφείο του Επισκόπου, ανέπτυξε δραστηριότητα στο Φιλολογικό Σύνδεσμο Βόλου, με πολύπλευρη δράση. Ως μέλος αυτού του Συλλόγου, δημοσίευσε εξειδικευμένα άρθρα , κυρίως για θέματα παιδείας, στον τύπο του Βόλου. Συμμετείχε επωφελέστατα στους διαλόγους για την παιδεία και πρώτος λόγος σε άρθρο του, ήταν η διάρκεια της θητείας των προϊσταμένων στα Σχολεία. Ερχόταν σε σύγκρουση με την εξουσία και πιστεύει «ότι δεν επιτρέπεται να δίνεται η δυνατότητα , να παίρνουν εξουσία οι ανάξιοι και στους άξιους , δεν επιτρέπεται να αρνούνται την ανάληψη ευθυνών της εξουσίας». (σελ.55, από το βιβλίο , που έδωσε σε όλους τους παρευρισκόμενους). Σε άλλο του πάλι άρθρο γράφει: «Ευτυχώς στην Παιδεία, η πλειοψηφία των Εκπαιδευτικών είναι επιπέδου με συνείδηση και επίγνωση του ρόλου τους» (σελ. 30). Και σε άλλο : «Ελλάς Ελλήνων προχειρολογούντων. Αυτήν την εικόνα, δίνουμε δυστυχώς και στον άκρως ευαίσθητο χώρο της Παιδείας. Και ουδείς γνωρίζει, πότε θα βρεθεί πολιτική ηγεσία, που θα έχει τη γνώση, τη δύναμη και τη θέληση, να ασχοληθεί σε καθαρά παιδαγωγική και επιστημονική βάση, χωρίς ιδεοληψίες και συνήθειες από πολιτικούς σχηματισμούς». (Σελ.22) Και σε άλλο αναφέρει: «Ακόμη και νεοσσοί εκπαιδευτικοί, γνωρίζουν ότι παιδεία, χωρίς έγκαιρο προγραμματισμό από το προηγούμενο έτος, με νηφαλιότητα, ηρεμία και προσωπικό, που να γνωρίζει τουλάχιστον το κύριο μέρος του προγράμματος , που θα διδάξει και σε ποια τμήματα , είναι απαραίτητο και θεμιτό. Θέματα , που έχουν τόσο βαρύνουσα σημασία, στην αγωγή και στη μόρφωση, είναι κοινωνικά απαράδεκτο , να αντιμετωπίζονται με πρόχειρα και αποσπασματικά μέτρα». Αυτός είναι ο κ. Χρήστος Ξενάκης , ο ανεπηρέαστος και ακέραιος χαρακτήρας, που όλοι εμείς που παραβρεθήκαμε και μαζί με τη Μητρόπολη Δημητριάδος , τιμήσαμε τον άνθρωπο , τον αγωνιστή και τον δίκαιο και που του ευχόμαστε να ζήσει καλά τα επόμενα χρόνια, κατά τις βολές του Κυρίου, που υπεραγαπά , για να τον διακονεί και να δημιουργεί στο μέλλον.
