Πλησιάζουν οι εκλογές και όλοι οι Έλληνες πολίτες θα κάνουν την μία ανασκόπηση στο τι έχει γίνει στα 4+ χρόνια διακυβέρνησης της πρώτης φορά αριστερής παρουσίας στη διοίκηση του Ελληνικού κράτους. Η αριστερή ρητορική μιλάει για εξαναγκασμό από τους Ευρωπαίους σε μία πολιτική για την οποία δεν είναι σύμφωνη με το πολιτικό της DNA, επικαλούμενοι φυσικά πάντα το γνωστό και απροσδιόριστο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Προφανώς οι υπόλοιποι λοιπόν ήθελαν να επιβάλλουν μέτρα να έχουν μειώσεις στα εισοδήματα και να κάνουν σφοδρές περικοπές στο δημόσιο και φυσικά είναι ανήθικοι γιατί δεν είναι αριστεροί αλλά δεξιοί, κεντρώοι, σοσιαλδημοκράτες ή στην χειρότερη περίπτωση ακροδεξιοί. Βέβαια οι σύντροφοι ήταν αγκαζέ με τους ΑΝΕΛ και στον κύριο Καμμένο, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες τώρα έχουμε 2019 και τότε ήταν 2015…Για να δούμε λοιπόν πόσο ηθικοί ήταν οι σύντροφοι….
Τα τελευταία γεγονότα είναι χαρακτηριστικά για το πώς σκέφτεται η αριστερή πτέρυγα του Ελληνικού κοινοβουλίου. Η υποψηφιότητα της κυρίας Λοίζου για την Ευρωβουλή, η οποία μας προέκυψε ανεπάγγελτη, ανήθικη και ευεργετημένη από την σύνταξη της αποθανούσας μητέρας για 5.5 χρόνια. Ανεπάγγελτη γιατί ζει από τα εισοδήματα που προκύπτουν από τα πνευματικά δικαιώματα του πατέρα της, ανήθικη γιατί ευχόταν να πεθάνει ο κύριος Παπαδήμος από τον εκρηκτικό μηχανισμό των «συντρόφων» και φυσικά ανέντιμη γιατί έπαιρνε τη συνταξούλα της μαμάς επί πενταετία και πλέον. Θα αντιπαραβάλλω τον εαυτό μου με το εργασιακό και ακαδημαϊκό μου προφίλ για να απαντήσω στο κατά πόσο διαφωνώ με την λογική τέτοιων ανθρώπων. Ούτε αριστερός είμαι και κυρίως ούτε βολεμένος όπως πήγε να γίνει με την περίπτωση της κυρίας Λοίζου αλλά θεωρώ τον εαυτό μου δόξα το θεό ηθικό….
Η περίπτωση της κατάργησης ασυμβίβαστου μεταξύ βουλευτή και Ευρωβουλευτή έγινε πράξη για να βολευτούν συγκεκριμένοι υποψήφιοι. Ο νόμος «Κουντουρά;» (και πιθανώς Δανέλλη;) κατάργησε το ασυμβίβαστο ενός βουλευτή όταν είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής. Ο νόμος υπήρχε ώστε η «βεντάλια» των επιλογών να είναι μεγαλύτερη για την εκπροσώπηση της χώρας στην Ευρώπη αλλά και γιατί ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής θα έχει μεγαλύτερη προβολή όταν είναι βουλευτής από αυτόν που έρχεται από τον «πάγκο». Όλα όμως επι αριστεράς αποκτήσανε μία «τιμή» η οποία μεταφράζεται σε θέσεις και υποψηφιότητες για τη στήριξη της κυβέρνησης. Έτσι λοιπόν φτάσαμε «ηθικά» στην κατάργηση του ασυμβίβαστου.
Ο πρωθυπουργός μίλησε για την «ολιγαρκή αφθονία» μόνο που δεν μας εξήγησε τι ακριβώς εννοούσε. Είμαι σίγουρος ότι είναι από τις λίγες περιπτώσεις στις οποίες ο Αλέξης μας ξέρει ακριβώς τι λέει. Από τη στροφή 360 μοιρών (ξέχασε 180 μοίρες ο άνθρωπος..), από την έλλειψη βασικών γεωγραφικών γνώσεων με το θέμα Λέσβου και Μυτιλήνης εώς την προεδρική κατολίσθηση με την «άπταιστη» γνώση των Ελληνικών, τον έχει φοβηθεί το μάτι μας…. Για το επίπεδο αγγλικών δεν το συζητάω, απλά και σταράτα φάγαμε το γάιδαρο (we ate the camel) και διώξαμε την κυρία Μέρκελ (Go back Madam Merkel..!!). Όμως ηθικά και όμορφα μας είπε ξεκάθαρα και ωραία ότι το μοντέλο Μολιβίας όπου τα επίπεδα φτώχιας είναι υψηλά και ο πρόεδρος φτιάχνει ουρανοξύστες είναι αυτό που προκρίνει για την Ελλάδα του Ευρωπαϊκού κεκτημένου… Δηλαδή Καρανίκας και λοιποί να κάνουν κατά το κοινός λεγόμενο «ζωάρα» και οι υπόλοιποι με ολιγαρκή αποθέματα για να βγαίνει η ημέρα… Πάντα όμως ηθικά… Κάπου το έχασες Αλέξη στην στροφή στην σοσιαλδημοκρατία γιατί την στροφή την παίρνεις πολύ ανοικτά και όχι ηθικά….
*Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ και καθηγητής-επιχειρηματίας στην εταιρεία Διακρότημα και Δημοσιογράφος στην Εφημερίδα Φιλελεύθερος. Είναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, τα χρηματοοικονομικά-διοίκηση καθώς και στο marketing management ενώ μεταξύ άλλων έχει πιστοποίηση σε IFRS λογιστικά πρότυπα.
