Το κολυμβητήριο της Ν. Ιωνίας αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα έργα που έγιναν στην πόλη του Βόλου με αφορμή την διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων το 2004. Έργο αναγκαίο, διότι το ήδη υπάρχον κολυμβητήριο της Ν. Δημητριάδας δεν κάλυπτε τις αυξανόμενες ανάγκες και δραστηριότητες μιας εν δυνάμει ναυταθλητικής πόλης, όπως αυτής του Βόλου. Ο χαρακτηρισμός που του αποδόθηκε στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, ήταν αυτός του “Στολιδιού” με διεθνείς προδιαγραφές για την διεξαγωγή κολυμβητικών αγώνων. Από τα ελάχιστα στο είδος του, στη χώρα μας.
Τα όποια οφέλη για την πόλη και τους ανθρώπους της, που απορρέουν από την λειτουργία και την χρήση του, είναι πάσης φύσης γνωστά.
Ένα ¨Στολίδι¨ όμως, για να διατηρηθεί και να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται φροντίδα, υπευθυνότητα, παιδεία και κανόνες. Η έλλειψη των προαναφερομένων οδηγεί δυστυχώς το κολυμβητήριο της Ν. Ιωνίας στην παρακμή του, με όλα τα συνεπακόλουθά της.
Πολύς λόγος γίνεται για την καθαριότητα η οποία είναι ελλειπής. Το συνεργείο που την έχει αναλάβει απασχολεί μια γυναίκα για 3 ώρες το πρωί και 2 το απόγευμα.
Τα τετραγωνικά πολλά και ο κόσμος που περνάει καθημερινά από το χώρο του κολυμβητηρίου αμέτρητος. Κόσμος μικρός και μεγάλος σε ηλικία που, που πολλοί εξ΄αυτών με την σειρά τους, δεν σέβονται το χώρο και τον ρυπαίνουν με απάθεια και αδιαφορία.
Κανόνες υγιεινής που δεν τηρούνται με ευλάβεια και αυστηρότητα τόσο από τους προπονητές, τις ομάδες, και το κοινό όσο και από την διοίκηση.
Το προσωπικό πιο ελλειπές από ποτέ έχει περιοριστεί στο πιο λίγο, από το ελάχιστα απαραίτητο. Σε σημείο να κάνει οποιαδήποτε επιπλέον εργασία πέραν της αρμοδιότητάς του, για την κάλυψη του όγκου των καθημερινών αναγκών του κολυμβητηρίου. Με εμφανή πλέον τον κίνδυνο να βρεθεί το ίδιο υπόλογο κατά την απόδοση ευθυνών σε περίπτωση μη εύρυθμης λειτουργίας του.
Η διοίκηση φαίνεται να επαφίεται στον συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας του κολυμβητηρίου καθώς και στο “φιλότιμο” του προσωπικού. Λύσεις δεν δίνονται, τα προβλήματα απλά καταγράφονται και συνεχώς αυξάνονται. Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι όλα λειτουργούν με έναν ασαφή, αυτόματο, κακό πιλότο.
Οι αθλούμενοι και οι ομάδες συνεχώς αυξάνονται, ενώ τα Σαββατοκύριακα διεξάγονται αρκετοί αγώνες.
Πώς όμως να υποστηριχθούν όλα αυτά χωρίς προσωπικό; Ποια η λογική του διεξάγονται αγώνες το Σαββατοκύριακο (γιατί τότε πρέπει να γίνονται) όταν ο αρμόδιος επίτροπος των οικονομικών στην περιφέρεια δεν δίνει έγκριση για πληρωμή του προσωπικού; Εμμέσως πλην σαφώς τους λέει να κάνουν “ψυχικό”; Οι καιροί μπορεί να είναι δύσκολοι αλλά και βολικοί συνάμα. Η Διοίκηση εάν θέλει, πρέπει και μπορεί να διεκδικεί τα προαπαιτούμενα για την σωστή λειτουργία του κολυμβητηρίου της Ν. Ιωνίας, να επιδεικνύει υπευθυνότητα και να διασφαλίζει την πορεία της εν γένει “ζωής” του.
Οι ομάδες και οι σύλλογοι εάν θέλουν, πρέπει και μπορούν να εμφυσήσουν στους ίδιους και τους αθλητές τους παιδεία, σεβασμό στο χώρο και τους κανόνες του κολυμβητηρίου.
Όλοι εμείς εάν θέλουμε πρέπει και μπορούμε να αγαπήσουμε το κολυμβητήριο, να διεκδικήσουμε την σωστή λειτουργία του, να το διατηρούμε καθαρό και εν γένει να το σεβόμαστε. Γιατί πρέπει κι όλοι εμείς να το αξίζουμε και όχι απλά να το απαιτούμε.
Ποιός επιζητεί τελικά την δύση του κολυμβητηρίου της Νέας Ιωνίας;
