Καύση Αποβλήτων : Ως μέθοδος περιβαλλοντικής διαχείρισης και ως σχεδιασμός κερδοφορίας

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

Γράφει ο Στέλιος Λημνιός, Εκπ/κος Τ. Μηχ/γος Μηχ/κος, μέλος Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας, Δημοτικός σύμβουλος Βόλου.

Στη χώρα μας γενικεύονται και μαζικοποιπούνται οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν από τον σχεδιασμό της κυβέρνησης να καίει τα αστικά απόβλητα με στόχους: α. την λύση του προβλήματος της διαχείρισής τους και β. την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε 6 μονάδες καύσης που θα καλύπτουν την γεωγραφική της επικράτεια.
Η χρηματοδότηση των επενδύσεων αυτών δεν θα γίνει με ευρωπαϊκά κεφάλαια διότι η μέθοδος της καύσης των αποβλήτων χωρίς διαχωρισμό – διαλογή – επαναχρησιμοποίηση είναι βλαπτική για το περιβάλλον και επομένως μη επιλέξιμη .
Τα αστικά απόβλητα , μετά την περισυλλογή τους από τους δήμους θα οδηγούνται στην καύση είτε μετά από διαλογή και επεξεργασία των πλέον αποδοτικών σε ενέργεια ( πλαστικά κυρίως επειδή είναι παράγωγα του πετρελαίου) , είτε μετά από αφύγρανη, τεμαχισμό και δεματοποίηση σύμμικτων αποβλήτων μικρότερης ενεργειακής απόδοσης. Την υλοποίηση του σχεδίου θα χρηματοδοτήσουν ιδιωτικές εταιρείες που θα κάνουν συμβόλαια με το ελληνικό δημόσιο διάρκειας 30 ετών με διασφαλισμένες ποσότητες αποβλήτων ακόμη και όταν αυτά (κατά τόπους και περιστασιακά ) δεν θα επαρκούν .
Το εγχείρημα βάφτηκε πράσινο για να τύχει αποδοχής, με κύριο επιχείρημα ότι η καύση μιας συγκεκριμένης μάζας αποβλήτων αντικαθιστά την καύση. ισοδύναμης μάζας ορυκτών καυσίμων Πρόκειται για παραπλάνηση, διότι το αποτέλεσμα στο περιβάλλον είναι ίδιο και για συγκεκριμένους λόγους χειρότερο. Π.χ. η καύση 100 κιλών πλαστικών αποβλήτων παράγει περίπου 90 κιλά αερίων ρύπων ( κυρίως CO2, αλλά και πλήθος άλλων δηλητηριωδών αερίων που διαχέονται ανεξέλεγκτα στη ατμόσφαιρα και στο ανθρωπογενές περιβάλλον) και 10 κιλά τοξική στάχτη που χρειάζεται ειδική διαχείριση στη συνέχεια.
Επομένως η μέθοδος της ταφής σε συγκεκριμένους στεγανοποιημένους χώρους είναι πολλαπλάσια ασφαλέστερη για το περιβάλλον συγκριτικά με τη μέθοδο της καύσης. Βέβαια η λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των ογκωδών αστικών αποβλήτων είναι ο περιορισμός της παραγωγής τους, αλλά αυτό δεν διευκολύνει τις καπιταλιστικές εμπορικές συναλλαγές και την εύκολη κερδοφορία.
Οι εταιρίες που θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή των ΜΕΑΑ ( Μονάδα επεξεργασίας και ανάκτησης αποβλήτων) θα πληρώνονται από τους δήμους για κάθε κιλό που θα παραλαμβάνουν, θα το καίνε και θα πωλούν στη συνέχεια την ηλεκτρική ενέργεια στους δημότες ενώ ταυτόχρονα θα τους δηλητηριάζουν από την επιβάρυνση του αέρα που αναπνέουν και τη ρύπανση των εδαφών από τη κατάπτωση των ρύπων (παράδειγμα ΛΩΖΑΝΗ 2022 ρύπανση από διοξίνες ).
Η παραγωγή αστικών αποβλήτων στη χώρα μας ξεπερνά κατά πολύ το δυναμικό των έξι κεντρικών μονάδων καύσης και σύντομα οι εταίροι θα αδειοδοτηθούν προκειμένου να λειτουργήσουν και αρκετές μικρότερες περιφερειακές μονάδες καύσης κοντά στα εργοστάσια παραγωγής τους. Το συνολικό κόστος αυτής της επιλογής θα το πληρώσουν οι φορολογούμενοι πρώτα μέσα από τις δημόσιες δαπάνες για την συγχρηματοδότηση των έργων και στη συνέχεια μέσω των ανταποδοτικών πόρων στους δήμους για την περισυλλογή, την επεξεργασία και την καύση.
Όσον αφορά τις προσδοκίες για την καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες, αυτή δεν θα γίνει πράξη αν τα επεξεργασμένα απόβλητα δεν χρηματοδοτηθούν στο ύψος που σήμερα επιδοτούνται αυτά τα εργοστάσια για την παραλαβή αποβλήτων από την Ευρώπη (περίπου 80 ευρώ ανά τόνο).
Κάτι τέτοιο όμως θα ανεβάσει το κόστος διαχείρισης πολύ υψηλότερα και επομένως η λύση θα προκύψει ( ως αναγκαιότητα) από την δημιουργία των προαναφερθέντων νέων – μικρότερων μονάδων καύσης σε περιφερειακό επίπεδο.
Στον Βόλο, που θα δημιουργηθεί Μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα λειτουργήσει και μονάδα καύσης, καθώς η μεταφορά τους στην μονάδα καύσης της Κεντρικής Μακεδονίας κοστίζει πολύ .
Η δημόσια διαβούλευση που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι σίγουρο ότι θα ορθώσει αιτιολογημένο τείχος αποτροπής αυτού του σχεδιασμού . Την ώρα που στην Ελλάδα γίνεται γνωστό το πρόβλημα και οι τοπικές κοινωνίες άρχισαν να αντιδρούν, στο Βόλο και στη Θεσσαλονίκη ήδη έχουν ξεκινήσει από το 2016 αγώνες για τη ματαίωση της καύσης σκουπιδιών μέσα στον αστικό ιστό ( περίπτωση ΑΓΕΤ, ΤΙΤΑΝ κλπ).
Τα κινήματα στο Βόλο ανέδειξαν την επιβαρυμένη κατάσταση περιβαλλοντικής ρύπανσης και την πανελλήνια πρώτη θέση σε θανάτους από καρκίνους και εγκεφαλικά που αυτή προκαλεί στην πόλη μας.
Είναι σίγουρο πως αν δεν ματαιωθούν τα σχέδια αυτά, θα θρηνήσουμε για τον επερχόμενο πρόωρο θάνατο των συνανθρώπων μας και την παράλληλη εκτίναξη του κόστους δημόσιας περίθαλψης σε επίπεδα που η σύγκριση τους με τα κέρδη των γνωστών εργολαβικών ομίλων, θα ωχριά .
Ας το αποτρέψουμε….

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.
Γίνετε μέλος στο κανάλι Magnesianews στο Messenger για όλες τις τελευταίες ειδήσεις.