KΥΠΡΟΣ: 2017 (43 χρόνια μετά την τουρκική κατοχή)

Στους Μαθητές μου που Ονειρεύονται και δεν Βολεύονται!

Όταν ανεβαίνω από την μικρή πικρή-πατρίδα, την Κύπρο, στην Μητρόπολη, την Ελλάδα, τα αισθήματά μου είναι «… φουρτούνα στο πέλαγος»! Λες οι αναταράξεις του αεροπλάνου (στο ανέβασμα είναι περισσότερες)! Λες η τελευταία οπτική εικόνα, η Κατεχόμενη Γη μου, που αφήνει το αεροπλάνο στα δεξιά σαν ανηφορίζει! Έτσι θ’ είναι! Είναι και οι σκέψεις: «Πως βρήκα τους δικούς μου, τους συγγενείς, τους συμπολεμιστές, φίλους και συνοδοιπόρους»;

Αγαπημένε Αναγνώστη, δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε να σωπαίνουμε ούτε και να «ονειρευόμαστε χωριστά». Δεν μπορούμε να διώξουμε από τα όνειρά μας τη θλιβερή πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, του Μόρφου, την Λάπηθο, το Μπογάζι και τ’ άλλα μέρη μας. Δεν μας αφήνουν το αγιόκλημα και το γιασεμί τους. Στο ένα μυρίζει η θύμηση, στο άλλο ο νόστος αγιάζει.

Μαζί μοιραστήκαμε χρόνια τώρα, καημούς, έγνοιες και οράματα για την Πατρώα Γη! Για τούτο νιώθω την ανάγκη να σου κοινωνήσω το παρακάτω αποσπασματικό κείμενο χωρίς κανένα σχόλιο! Εσύ Αγαπημένε μου Αναγνώστη καταλαβαίνεις ότι όχι μόνο κάποιοι δεν ξεχνούν, αλλά και ότι κάποιοι δεν έχουν το δικαίωμα να ξεχάσουν!

Παραθέτω το κείμενο – διήγηση!
………………………………………………………………………..

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, με βρήκε έφεδρο στρατιώτη. Απολύθηκα στις 5 Σεπτεμβρίου 1974. την επομένη πήγα στο Γυμνάσιο Παραλιμνίου για υπηρεσία (εργαζόμουν ως (μοναδικός) επιμελητής).

Στο Γυμνάσιο όταν πήγα βρήκα ότι το Σχολείο ήταν φυλάκιο της Εθνικής Φρουράς. Οι Τούρκοι εισβολείς κατέλαβαν την Αμμόχωστο και έφτασαν λίγο πιο κάτω από την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, περίπου εκατό μέτρα από το Σχολείο! Άνοιξα το γραφείο της Γραμματείας και διαπίστωσα ότι έλειπαν: το Αρχείο του Σχολείου και τα Πρακτικά του Καθηγητικού Συλλόγου.

Μετά από επικοινωνία με τον τότε διευθυντή κ. Νίκο Χατζημιχαήλ μου είπε ότι το είχε το Αρχείο και τα Πρακτικά. Μου είπε: «έλα να τα πάρεις»!

Οι κάτοικοι της περιοχής, όπως και οι εκτοπισμένοι (πρόσφυγες) με ρωτούσαν συνεχώς αν θα λειτουργήσει το Σχολείο και πότε θα γίνουν οι εγγραφές; Ενημέρωσα τον Πρόεδρο της Σχολικής Εφορίας Παραλιμνίου κ. Τάσο Δ. Κεφάλα για όλα. Ήτο φιλοπρόοδος και πολύ δυνατός σ’ όλα.

Πήγα στο Υπουργείο Παιδείας (Λευκωσία) και μόλις με είδε ο κ. Σοφοκλέους από τη Λύση, μου είπε «ρε κουλλουφούιν το Παραλίμνι δεν το πιάσαν οι Τούρκοι, έτσι λέγεται». Του είπα ότι το Σχολείο είναι φυλάκιο της Εθνικής Φρουράς και εγώ εργαζόμουν στο γραφείο μου και ότι το Σχολείο πρέπει να λειτουργήσει. Το ανέφερε στον κ. Κώστα Χατζηστεφάνου, επιθεωρητή Φιλολογικών Μαθημάτων και αυτός του είπε «μπορεί το Σχολείο να λειτουργήσει κανονικά». Του ανέφερα ότι πολλοί μαθητές είναι εκτοπισμένοι και δεν θα έχουν τα στοιχεία για εγγραφή. Πήρα την εντολή οι εγγραφές να γίνουν: 1. Ονοματεπώνυμο 2. Τόπος Γέννησης 3. Ημερομηνία Γέννησης 4. Τόπος Καταγωγής 5. Τόπος Διαμονής 6. Σχολείο και Τάξη που φοιτούσε.

Στο Γυμνάσιο Παραλιμνίου φοιτούσαν μόνο μαθητές από το Παραλίμνι και την Αγία Νάπα (γειτονικό χωριό του Παραλιμνίου, μικρό χωριό τότε, μεγάλο τουριστικό θέρετρο σήμερα), περίπου 190 μαθητές.

Το Σχολείο από τριτάξιο Γυμνάσιο θα λειτουργούσε και σαν Λύκειο με ΟΛΕΣ τις ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ. Παρουσιάστηκαν και Συνάδελφοι Επιμελητές η Κατερίνα Παπαϊωάννου και ο Κυριάκος Χριστοφής που δούλευαν στην Τεχνική Σχολή Αμμόχωστου, ο Αβραάμ Τόφας από το Α΄ Γυμνάσιο Αμμοχώστου και η Παναγιώτα Κουμάση – Καραντώνη από το Γυμνάσιο Τρικώμου (κατεχόμενο χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου). Οι Καθηγητές σιγά σιγά άρχισαν να παρουσιάζονται, όπως ο κ. Ξενής, ο κ. Κύζας, ο κ. Περδίου,…

Όλοι μαζί Επιμελητές και Καθηγητές βοήθησαν με ζήλο για τη λειτουργία του Σχολείου. Σιγά – σιγά όλα κυλούσαν ρόδινα και είμαστε έτοιμοι για την έναρξη της Σχολικής Χρονιάς 1974 – 1975! ΟΛΟΙ Επιμελητές και Καθηγητές που υπηρέτησαν τη Χρονιά αυτή ΗΤΟ ΟΛΟΙ ΗΡΩΕΣ!

Ενημερώθηκε και ο Υπουργός Παιδείας κ. Μικελλίδης από τον Πρόεδρο της Σχολικής Εφορίας Παραλιμνίου. Ο Υπουργός του είπε: «Προχώρα και είμαι μαζί σου. Ό,τι θέλεις»!

ΟΤΑΝ ΚΤΥΠΟΥΣΑΜΕΝ το κουδούνι για διάλειμμα ή για το μάθημα οι Τούρκοι εισβολείς μας απαντούσαν με ριπές των όπλων και το βράσιμο των μηχανών των ΤΑΝΚΣ.
………………………………………………………………………..

Ευχαριστώ! Εγώ, ο Δημήτρης Α. Μουζουρής, δεν είμαι για ομιλίες, όμως τα είπα απλά όπως τα έζησα.

Επιμύθιο:

Δεν «επέμβηκα» στο κείμενο για να μη αλλοιώσω την Θουκυδίδεια αυτοψία και τη βιωματική αυθεντικότητα της διήγησης. Μια διήγηση άμεση και ζωντανή, ως να συνομιλεί, να διαλέγεται με την ιστορία και με τον αναγνώστη του!

Το αποσπασματικό κείμενο το πήρα πριν λίγες μέρες που ήμουν στην γενέθλια γη μου, το Παραλίμνι.

ΑΔΑΜΟΣ Α. ΜΟΥΖΟΥΡΗΣ
Πρόεδρος της Ένωσης
Κυπρίων Ν. Μαγνησίας.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.