Σε όλους μας είναι πολύ γνωστή η επιθετική αντίσταση της ελληνικής στρατιάς της Πίνδου εναντίον των Ιταλικών στρατευμάτων την 28η Οκτωβρίου 1940, που γιορτάζουμε σήμερα. Αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν την Απριλιανή αντίσταση των ελληνικών στρατευμάτων στις γερμανικές ορδές, που διήρκεσε μια εβδομάδα του 1941.
Την αντίσταση αυτή περιγράφει ζωντανά και μεθοδικά ο αείμνηστος Καρδιτσιώτης στρατηγός Βασίλειος Βλάχος (1899 – 1986) στον 3ο τόμο των ανέκδοτων απομνημονευμάτων του, που διασώζει «ως κόρη οφθαλμού» η ανεψιά του Καίτη Βλάχου – Σάλτη, στον Πύργο Ιθώμης, και τα οποία έχω πλέον ψηφιοποιήσει για έκδοση.
Ο 3ος τόμος, λοιπόν, αρχίζει με μια περιγραφή των πρώτων μαχών ενός Γερμανού πολεμικού ανταποκριτή, η οποία ασφαλώς δημοσιεύθηκε στον γερμανικό τύπο της εποχής εκείνης. Έτσι έχουμε και την εκδοχή της γερμανικής πλευράς για την επίθεση των πρώτων ημερών της γερμανικής εισβολής στη γραμμή Μεταξά.
Στη συνέχεια, όμως, ο ίδιος ο συγγραφέας περιγράφει την ελληνική άποψη των πρώτων αυτών ημερών της επιθέσεως, κριτικάροντας μάλιστα τα της περιγραφής του Γερμανού ανταποκριτή.
Ύστερα ασχολείται κατά σειρά με ένα – ένα όλα τα οχυρά αναπτύσσοντας διαδοχικά τις θέσεις του καθενός, τη δύναμη την οποία διέθεταν, τον τρόπο που ενεργούσαν, τους ελιγμούς που έκαναν, τις αντιστάσεις που οργάνωναν κατά των εισβολέων και τον τρόπο που κινούνταν μέσα στα τούνελ, στα σχέδια κατασκευής των οποίων και ο ίδιος ο συγγραφέας συμμετείχε με δύο άλλους συναδέλφους του.
Εκφράζει με ενθουσιασμό τον έπαινο εκείνων των οχυρών, που αμύνονται μέχρις εσχάτων, μερικά των οποίων μάλιστα παραμένουν απόρθητα μέχρι τέλους, αλλά και επικρίνει σφοδρότατα εκείνα τα οχυρά που λιποψυχούν και παραδίδονται, αναφωνώντας εμφαντικά: «Τα οχυρά δεν παραδίδονται! Τα οχυρά μόνο κυριεύονται».
Ο αγώνας συνεχιζόταν επί μια σχεδόν εβδομάδα, νύχτα και μέρα, δεν θα τελείωνε δε, εάν στο μεταξύ τα γερμανικά στρατεύματα, λόγω της αντίστασης που βρήκαν στα οχυρά του Μπέλες, στράφηκαν προς άλλη κατεύθυνση, μέσω των συνόρων της ανοχύρωτης τότε Γιουγκοσλαβίας, εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος από την κοιλάδα του Αξιού ποταμού και καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.
Έτσι εγκαταλείπονται και τα οχυρά του Ρούπελ, γίνεται η συνθηκολόγηση και αρχίζει πλέον η γερμανική Κατοχή.
Στην αφήγηση του συγγραφέα ακολουθούν κρίσεις εξεχόντων προσώπων της εποχής για την αντίσταση των οχυρών Μεταξά, τόσο των αντιπάλων, όσο και των συμμάχων, αναγνωρίζοντας όλοι τους την ανδρεία και την αυτοθυσία στρατιωτών και αξιωματικών, που τα υπεράσπιζαν.
Κων/νος Δ. Μαυρομμάτης
