Εδώ και λίγες ημέρες χιλιάδες κληρικοί νιώθουν ότι η ζωή τους ανατρέπεται και λαμβάνονται αποφάσεις γι’ αυτούς χωρίς καν να έχουν ερωτηθεί. Η κυβέρνηση με πρωταρχικό στόχο να στήσει ένα επικοινωνιακό σόου επιχειρεί να αφαιρέσει την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου από τον κληρικό και να τον εντάξει σε ένα ειδικό καθεστώς, στο οποίο θα μισθοδοτείται βάσει ετήσιας κρατικής επιχορήγησης.
Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή και αδικεί τους χιλιάδες κληρικούς και τις οικογένειές τους.
Παράλληλα προκύπτουν πολλά ερωτήματα. Το συνολικό κονδύλι των περίπου 200 εκατομμυρίων ευρώ που εν λευκώ θα καταβάλλει ετησίως το Κράτος στην Εκκλησία της Ελλάδος ποιος ακριβώς θα το διαχειρίζεται; Ο Αρχιεπίσκοπος; Η Ιερά Σύνοδος; Ή οι Μητροπόλεις; Και με ποια διαδικασία ελέγχου;
Ποιος θα διασφαλίζει στο εξής τα δικαιώματα -εργασιακά και ασφαλιστικά- που έχουν οι σημερινοί και κυρίως οι μελλοντικοί κληρικοί; Το κράτος ή η εκκλησία;
Ποιος θα αναλάβει το συνταξιοδοτικό κόστος των κληρικών;
Η αγωνία, τους, ο φόβος για την επόμενη μέρα, η ανασφάλεια που νιώθουν, είναι αναμενόμενα συναισθήματα μιας εξέλιξης που ίδιοι δεν περίμεναν ότι θα συμβεί.
Η κυβέρνηση έχοντας στόχευση μόνο στο δικό της κομματικό ακροατήριο αγνοεί τους χιλιάδες κληρικούς υπονοώντας ότι η εκκλησιαστική περιουσία είναι μεγάλη και μέσα από την αξιοποίησή της θα μπορούν να αμείβονται για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Αυτό όμως δεν μπορεί να ισχύει. Η καταβολή της μισθοδοσίας στους κληρικούς μέσα από την εκκλησιαστική περιουσία δεν είναι καθόλου εύκολη λόγω διαφόρων χρόνιων ζητημάτων.
Χωρίς σεβασμό στο λειτούργημα του κληρικού η κυβέρνηση υπόσχεται χιλιάδες άλλες προσλήψεις λέγοντας απροκάλυπτα ότι τώρα που αδειάζουν θέσεις θα μπορούν να προσληφθούν άλλοι.
Το σωστό θα ήταν και οι κληρικοί να παραμείνουν στις θέσεις ως δημόσιοι υπάλληλοι και να γίνουν μόνιμες προσλήψεις, όπου χρειάζεται και βάσει κοστολογημένου σχεδίου.
Η ρύθμιση των σχέσεων Κράτους-Πολιτείας απαιτεί κατάλληλη προετοιμασία, σχέδιο, επεξεργασία θέσεων, γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο, μέσα σε πλαίσιο διαφάνειας και ανοικτών διαδικασιών.
Αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση το μόνο που έκανε, ήταν να ξεσηκώσει με τις ανακοινώσεις της όλους τους ιερείς που ευλόγως ανησυχούν για το πώς θα μισθοδοτούνται. Ανάλογες αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται στο πόδι για 10.000 λειτουργούς της Εκκλησίας και γι’ αυτό θα πρέπει να επανεξεταστούν. Το λειτούργημα των κληρικών πρέπει να διαφυλαχθεί χωρίς να ανατρέπεται η ζωή τους.
