“Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά” Ρήγας Βελεστινλής
Η εξωτερική πολιτική διεξάγεται με διαυγή εικόνα του συνολικού πολιτικού πεδίου, με γνώση των γεωπολιτικών σχεδιασμών, με νηφαλιότητα σκέψης και μακροχρόνιο σχεδιασμό. Εχθρός σε όλα αυτά είναι τα αντίστροφα: η άγνοια του συνολικού πεδίου, της γεωπολιτικής των ισχυρών, η “πυρίκαυστη” σκέψη, και ο αιφνιδιασμός. Αυτά τα μειονεκτήματα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι υπονομευτές κάθε νέας γεωπολιτικής, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, οικονομικά συμφέροντα, καθιερωμένες πρακτικές και διαμορφωμένη ασφάλεια για τους λίγους. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούν τις αιφνιδιασμένες και απληροφόρητες κοινωνικές μάζες, τις παρωχημένες ιδεολογίες, την μυωπική ερμηνεία της γραμματείας, τη στρέβλωση των επιστημονικών ερμηνειών του παρελθόντος.
Η υποκίνηση του τυφλού και ασχεδίαστου αλυτρωτισμού, όταν αυτός δεν συμπίπτει με τη στρατηγική των ισχυρών, το μόνο που πετυχαίνει είναι να διευκολύνει την επιβολή λύσεων, συχνά χειρότερων. Γιατί κρατάει τα πλήθη μακριά από τη νηφάλια σκέψη, από τη γνώση που προτείνει λύσεις, από τη στέρεη υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων. Και αν ακόμη ο αλυτρωτισμός πάρει συμπαγή οργανωτική μορφή, συναντά το τείχος της άρνησης του αντιπάλου. Ο αλυτρωτισμός του ενός καταρρίπτεται από τον αλυτρωτισμό του άλλου.
Μια νηφάλια εξωτερική πολιτική γίνεται με γνώση του σχεδιαζόμενου μέλλοντος, με απόρριψη των απονεκρωμένων ιστορικών μορφωμάτων του παρελθόντος, με ανθρώπους που γνωρίζουν, που βλέπουν και ακούνε. Ο μύθος του Οδυσσέα στο νησί των Σειρήνων, που έφραξε τα αυτιά των συντρόφων του για να μην ακούνε, δεν ισχύει στην εξωτερική πολιτική. Εδώ χρειάζονται οι άνθρωποι που ξέρουν να βλέπουν και να ακούνε. Που έχουν δει και έχουν ακούσει πολλά. Με αυτούς προχωρά η ιστορία.
