Η Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης αποτελεί πάντα την εκδήλωση όπου όλες οι πολιτικές δυνάμεις παρουσιάζουν τα πλάνα τους για άμεσο μέλλον. Η παρουσίαση αφορά κυρίως τα οικονομικά δρώμενα, όμως ποτέ δεν μπαίνουν στενά όρια στη γενικότερη θεματολογία. Η Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης έχει μπει τα τελευταία χρόνια στην ζωή όλων μας μετά από εκείνο το περίφημο μανιφέστο παροχολογίας του 2014 του ΣΥΡΙΖΑ, τη τελευταία δηλαδή χρονιά που ο ΣΥΡΙΖΑ έκατσε στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ο σημερινός πρωθυπουργός έταξε γη και ύδωρ στους Έλληνες πολίτες, όπως μεταξύ άλλων επαναφορά της 13ης σύνταξης, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751. Η κατάργηση των μνημονίων ήταν δεδομένη και οι κατηγορίες για την στάση των μεγάλων δυτικών δυνάμεων στο καθημερινό ρεπερτόριο όλων των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μετέπειτα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους ώσπου φτάσαμε στην φετινή έκθεση της Θεσσαλονίκης όπου τιμώμενη χώρα με τυμπανοκρουσίες είναι η Αμερική, ναι αυτοί οι «φονιάδες των λαών» κατά την αριστερή ρητορεία. Η απόλυτη ιδεολογική ξεφτίλα για όλους τους Συριζαίους και σε αυτούς που ακόμη μιλάνε για το παλιό πολιτικό κατεστημένο. Χειρότεροι από τους σημερινούς δεν υπήρξαν σε όλη την ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Ο Τζιοβάνι Ανιέλι, το αφεντικό της Fiat, Ferrari και της Juventus, υπέρμαχος του καπιταλισμού, έχει πει μία ιστορική ατάκα: «Καλά όλα με τους δεξιούς, όμως τη δουλεία πάντα η αριστερά τη κάνει.». Ο Ανιέλι, δόξα το Θεό, ούτε σοσιαλιστής ούτε κομουνιστής είναι, είναι ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που λέει τα πράγματα με το όνομά τους: Δώσε στην αριστερά την εξουσία μέσα σε ένα δημοκρατικό σύνταγμα Ευρωπαϊκού κράτους, και θα κάνει ότι κωλοτούμπα χρειάζεται για να μείνει στη καρέκλα θυσιάζοντας τα πάντα για αυτήν. Αριστεροί είναι όχι βλάκες.
Μετά την έκθεση της Θεσσαλονίκης βγαίνουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία είναι τα εξής:
1. Ο ανάλγητος τρόπος διοίκησης της αριστεράς πιστοποιείται
2. Οι συνεργασίες γίνονται πάντα με το πρόσκαιρο και κυρίως κομματικό συμφέρον
3. Στην αριστερή πολιτική ιδεολογία, ότι έχει αριθμό έχει και το αντίθετό του
Στην Διεθνή έκθεση της Θεσσαλονίκης, από πλευράς του πρωθυπουργού δεν ειπώθηκε μία κουβέντα για ευθύνες και παραλήψεις για τη φωτιά στο Μάτι. Από θέμα ηθικής και μόνο, μία ανάληψη ευθυνών έπρεπε να γίνει, 98 άνθρωποι πέθαναν, δεν μπορεί για όλα να έφταιγαν τα αυθαίρετα που η αριστερά εμπόδιζε τη κατεδάφισή τους. Αυτή είναι όμως η αριστερά πάντα, ανάλγητη και αλάθητη, οι λοιμοί άλλωστε επί Στάλιν (Ρωσία), του Πολ Ποτ (Καμπόζη) και του Μάο (Κίνα) το πιστοποιούν. Αν μπορούσε η Ελληνική αριστερά να τα κάνει, πιστέψτε με θα το έκανε.
Ο Αλέξης κατά τα λεγόμενα του είναι ένας πολιτικός ο οποίος πιστεύει στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο, του αρέσει ο Μαδούρο και λατρεύει τη καθεστωτική Ρωσία. Τώρα κατέληξε να τσακώνεται με το Πούτιν και να συνεργάζεται άπλετα με την Αμερικάνικη πλευρά, βάζοντας και πλάτη στη πώληση των ναυπηγείων Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά και να παρακαλάει τους Ευρωπαίους για μία ρύθμιση του χρέους χωρίς νόημα. Ναι, ναι από αυτούς τους κρατιστές που ξεπουλήσανε για 45 εκατομμύρια ευρώ την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και είχαν το θράσος να μιλάνε για το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, που με τις πράξεις τους μειώσανε την αξία σε όλες τις Ελληνικές εταιρείες και μετοχές.
Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης μας προσωπικά, είχαν φαγωθεί ότι δεν θα υπογράψουν μνημόνια, δεν θα ξεπουλήσουν κρατικές εταιρείες και κυρίως δεν θα επιβάλλουν άλλα μέτρα. Υπογράφτηκαν δύο μνημόνια, ξεπουλήθηκαν τα πάντα και εκχωρήθηκαν στο υπερταμείο και τα μέτρα που αφορούν τις συντάξεις και το αφορολόγητο θεσμοθετήθηκαν και μετά το τέλος του 3ου μνημονίου. Έγιναν σε όλα τα ακριβώς αντίθετα, αποδεικνύοντας ότι όπου υπάρχει το αριθμός α τότε υπάρχει (και είναι δυστυχώς ίσος) και ο –α….
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση μετά από το φιάσκο στην οικονομία, τα μέτωπα στο Μακεδονικό καθώς τα σκάνδαλα που αφορούν τη ΔΕΗ και την αγορά της εταιρείας προμήθειας στα Σκόπια με κύριο μέτοχο τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ζάεφ, είναι με τη πλάτη στο τοίχο. Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν πιέζεται πάντα οδηγεί το πολιτικό παιχνίδι στα άκρα και την πόλωση, με στόχο να καλύψει όλες τις αδυναμίες του. Πρέπει όλες οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου να προσέξουν πολύ την περίοδο μέχρι τις εκλογές γιατί η αριστερά είναι πάντα πρώτη στη λάσπη και στον γκεμπελισμό.
*Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ και καθηγητής-επιχειρηματίας στην εταιρεία Διακρότημα.
Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου είναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, τα χρηματοοικονομικά-διοίκηση καθώς και στο marketing management ενώ μεταξύ άλλων έχει πιστοποίηση σε IFRS λογιστικά πρότυπα.
