Ο ρόλος της βλάστησης στην πόλεις είναι ένα πολυσυζητημένο θέμα. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ελλιπής σχεδιασμός των χώρων πρασίνου της πόλης μας, ανεπιτυχής σχεδιασμός στις μελέτες πρασίνου από γεωτεχνικούς και η ύπαρξη αδιαφορίας ή και ‘άρνησης’ από μέρος των παρούσας δημοτικής αρχής στη διατήρηση του πρασίνου.
Ο σχεδιασμός του πράσινου στην πόλη μας χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση και σχεδόν πάντα μεικτές ομάδες εργασίας ειδικών επιστημόνων και όχι σχεδίαση από τον κάθε “πολυτεχνίτη” δήμαρχο με μόνο κριτήριο τη δική του αισθητική. Το πράσινο τόσο στην ύπαιθρο όσο και στον αστικό ιστό της πόλης, είναι ιδιαίτερο θέμα λόγω του βιολογικού χαρακτήρα των στοιχείων (φυτών) και της δυναμικής του πρασίνου στο χρόνο και χώρο.
Η βλάστηση στην πόλη δρα πολλαπλά, ανανεώνοντας οξυγόνο, συγκεντρώνοντας ρυπαντές, απορροφώντας σκόνη, μετριάζοντας θορύβους, παρέχοντας προστασία από ανέμους και βροχή, αμβλύνοντας ακραίες θερμοκρασίες, μειώνοντας ηχορύπανση, δίνοντας σκιά απαλλαγμένη από υπεριώδεις ακτινοβολίες, και βελτιώνοντας αισθητικά το αστικό τοπίο.
Το αστικό πράσινο, στις συνθήκες της πόλης μας, πρέπει να παρέχει δυνατότητα φυγής από το ανθρωπογενές πυκνοδομημένο περιβάλλον σε έναν χώρο με άλλα χρώματα, σχήματα και ήχους, σε καθαρότερη ατμόσφαιρα, ηπιότερους θορύβους, σε ένα χώρο δροσερό, σκιερό ή άπλετα ηλιόλουστο, με αρτιότερο ουρανό ή άπλετη θέα. Το αστικό πράσινο πρέπει να έχει επαρκή έκταση και κατάλληλη διασπορά στην πόλη και όχι επικεντρωμένο σε έναν η δυο δρόμους, ώστε να είναι προσιτό ανά πάσα στιγμή από το σύνολο του πληθυσμού.
Τα φύλλα των δένδρων και όχι τα φύλλα μπιγκόνιας και των κυκλάμινων, συγκρατούν, αντανακλούν, απορροφούν και μεταβιβάζουν ηλιακή ακτινοβολία. Ένα δένδρο με επάρκεια νερού, διοχετεύει καθημερινά στην ατμόσφαιρα μέχρι 400L νερό με μορφή υδρατμών (Kramer and Kozlowski, 1979). Σε συνθήκες καύσωνα το κατάλληλο αστικό και περιαστικό πράσινο μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία μέχρι και 5 βαθμούς (McPherson et al., 1999), κάτι το οποίο πέτυχε η γειτονική Λάρισα με την φύτευση ψηλών δέντρων μέσα στον αστικό ιστό.
Τους υπευθύνους στον Δήμο πρέπει να απασχολεί ποιοι σχεδιάζουν το αστικό και περιαστικό πράσινο. Σύμφωνα με το νόμο αυτοί είναι Αρχιτέκτονες Τοπίου, Γεωπόνοι, Δασολόγοι . Αλλά και τα προσόντα να έχουν οι υπάλληλοι, συχνά λείπει η στρατηγική της Δημοτικής Αρχής με κίνδυνο ο σχεδιασμός να γίνει με λάθος κριτήρια, με επιρροή του άσχετου με το θέμα Δημάρχου και Αντιδημάρχου, με πελατειακές σχέσεις προμήθειας υλικών, με αλλοπρόσαλλα ιδεολογήματα και αιτιάσεις.
Σε κάθε σχεδιασμό πρέπει να ερευνάται η αποδοχή του έργου από τους περιοίκους και τις ενδιαφερόμενες κοινωνικές ομάδες (κοινωνικοοικονομική έρευνα, ερωτηματολόγια) κάτι το οποίο η σημερινή δημοτική αρχή αποφεύγει σαν το διάβολο το λιβάνι (βλ. Καραμπατζακη , οικόπεδο πρώην κινηματογράφου ΝΙΚΗ, παρκινγκ Φιλελλήνων). Η στάση των πολιτών στην χρήση των χώρων είναι αποφασιστικός παράγοντας για την επιτυχία κάθε δημόσιου έργου .
Ο σχεδιασμός αυτός πρέπει να συνδυάζεται και με την ορθολογική από οικονομικής άποψη διαχείρισης από τον Δήμο, κάτι το οποίο ξεκάθαρα δεν γίνεται από την απερχόμενη δημοτική αρχή.
Η δημιουργία του φυτωρίου είναι μέσα στις βασικές προτεραιότητες της νέας Δημοτικής Αρχής καθώς η απερχόμενη δημοτική αρχή δαπανά για φιλοτεχνικές εργασίες υπέρογκα ποσά . Με τη συντονισμένη προσπάθεια της δικής μας δημοτικής αρχής αλλά και το σύνολο των εργαζομένων της υπηρεσίας πρασίνου, με ένα πολύ μικρό κόστος, θα δημιουργήσουμε ένα υπερσύγχρονο δημοτικό φυτώριο. Εξ’ αιτίας του δημοτικού φυτωρίου θα εξοικονομηθούν αρκετά χρήματα ετησίως αφού η τιμή των φυτών που προμηθεύεται η παρούσα Δημοτική Αρχή κυμαίνεται σε υπερπολλαπλάσιο κόστος από το κόστος που θα παράγεται από το δημοτικό φυτώριο.
Έτσι το αφήγημα για παραγωγή έργου της απερχόμενης δημοτικής αρχής, τέσσερα χρόνια που ήταν στο τιμόνι του Δήμου, προβάλλοντας τα παρτέρια με μπιγκόνιες και κυκλάμινα ως έργο πνοής καταρρέει από κάθε άποψη.
Η δημιουργία δημοτικού φυτώριου είναι μια ενέργεια που η δική μας δημοτική αρχή θα κάνει, εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα φυτά για την φύτευση στον αστικό χώρο με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Στο Δημοτικό Φυτώριο θα υπάρξει η δυνατότητα να παράγονται σε ετήσια βάση αρκετά ανθοφόρα και καλλωπιστικά φυτά τα οποία θα προορίζονται για χρήση από την υπηρεσία πρασίνου του Δήμου.
Σε όλα αυτά ας μην αναφέρουμε την δυνατότητα συνεργασίας με το τμήμα Γεωπονίας του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας γιατί «τρέμουμε» στην ιδέα να «καταντήσουμε» συνεργαζόμενοι ως δήμος με το Πανεπιστήμιο ( στην κατά Μπέου ρήση).
Έτσι ως η επομένη δημοτική αρχή θα είμαστε σε θέση να φυτεύουμε τους κοινόχρηστους χώρους της πόλης, τα παρτέρια, τις σχολικές αυλές και τις πλατείες μας με φυτά αποκλειστικά δικής μας παραγωγής με κόστος μικρότερο, ακόμη και στο 1/10 της τιμής που ξοδεύεται σήμερα.
