Ο Ετόρε Τρεβιζάν βγαίνει από το αυτοκίνητο με τη γυναίκα του έξω από το σπίτι του Μίμη Κοκκινάκη. Με τα σπαστά του ελληνικά φωνάζει «ο αρχηγός μου» και αγκαλιάζει θερμά τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της Νίκης. Οι δυο τους είχαν να τα πουν μια δεκαετία περίπου…
Το magnesiasports ήταν το μόνο Μέσο που είχε την τιμή να βρίσκεται σε αυτή την τόσο συγκινητική συνάντηση.
Δύο μεγάλες προσωπικότητες της Νίκης Βόλου, ο προπονητής στην Α’ Εθνική τη δεκαετία του ’60 Ετόρε Τρεβιζάν και ένας από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές μορφές της, ο Μίμης Κοκκινάκης, θυμήθηκαν τα παλιά και είχαν μια ένθερμη συζήτηση, γεμάτη αναμνήσεις και συναισθήματα. Κοιτώντας φωτογραφίες, ξετύλιξαν το κουβάρι των αναμνήσεων τους και θυμήθηκαν χρόνια παλιά με δυσκολίες, αλλά και περίσσιο ρομαντισμό στο ποδόσφαιρο.
«Ήταν ο αρχηγός μου», μας είπε αρχικά δείχνοντας με καμάρι τον Μίμη Κοκκινάκη ο Ετόρε Τρεβιζάν και συνέχισε: «Ξέρετε κάτι; Αυτό που συνάντησα στη Νίκη δεν το συνάντησα σε καμία άλλη ομάδα. Είμαι δεμένος με όλα αυτά τα παιδιά. Είχαν φιλότιμο. Έπαιζαν για τη φανέλα. Αυτό που έβγαζαν τα παιδιά αυτά στο γήπεδο όταν έπαιζαν ποδόσφαιρο, δεν το έχω ζήσει σε άλλη ομάδα».
Ο Μίμης Κοκκινάκης μιλώντας Ιταλικά για να τον καταλάβει και ο Τρεβιζάν τόνισε ότι οι σχέσεις όλων ήταν άψογες και ότι οι δυο τους με τον Ιταλό τεχνικό ήταν πάνω από όλα φίλοι. «Εμείς είχαμε την ίδια ηλικία και ήμασταν και φίλοι. Εγώ ήμουν ο αρχηγός στο γήπεδο και προσπαθούσα να μεταφέρω όλα όσα μου έλεγε ο προπονητής μου και να κατευθύνω τους πιο μικρούς. Ο Ετόρε ήταν μεγάλη υπόθεση για τη Νίκη».
Ο Ετόρε έπλεξε το εγκώμιο του αρχηγού του: «Σε ένα παιχνίδι είχε σκιστεί το πόδι του από κλωτσιά. Το είδα μετά και δεν πίστευα ότι έπαιξε με τέτοιο πόδι. Φαινόταν πραγματικά το κόκκαλο και ο Κοκκινάκης συνέχιζε να παίξει ποδόσφαιρο… Όταν το είδα τρόμαξα τόσο πολύ. Αλλά ο ίδιος ήθελε να παίξει και συνέχιζε. Ηταν αρχηγός σε όλα του μέσα στο γήπεδο. Εγώ έπρεπε να έχω έναν παίκτη που να ξέρει να μιλήσει στους συμπαίκτες του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Να είναι πραγματικός αρχηγός. Αυτός ήταν ο Κοκκινάκης».
Όσο για τη Νίκη και τη θέση που έχει στην καρδιά του: «Είναι πρώτη στην καρδιά μου. Έχω πάει σε τόσες ομάδες, αλλά η Νίκη στην καρδιά μου έχει την πρώτη θέση. Ηταν τόσο ιδιαίτερο όλο αυτό με τη Νίκη, με τους παίκτες και με τον κόσμο της».
Για τη φετινή ομάδα και την παρουσία του στο Πανθεσσαλικό στον αγώνα με τον Ατρόμητο: «Ηταν κόσμος που με χαιρετούσε, με αγκάλιαζε. Με θυμούνται ακόμα. Ήρθε ένα κύριος με μία φωτογραφία που έχω το παιδί του στους ώμους μου μετά από αγώνα. Μου λέει θυμάσαι; Ηταν πραγματικά πολύ όμορφο όλο αυτό. Η ομάδα είναι μία νέα ομάδα και θέλει χρόνο. Δεν μπορώ να την κρίνω από μία φορά που την είδα, αλλά εύχομαι να πετύχει τους στόχους της».
