Ο Απόστολος Πιστόλας, σύμβουλος στρατηγικής και ιδρυτής της εταιρείας «Μastermind Analytics» αναλύει στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» την πολιτική κατάσταση.
Δύο μήνες έχουν περάσει από τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ και την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην αρχηγία του κόμματος. Μια εκλογή που, όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει, άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Πολλές δημοσκοπήσεις έχουν διενεργηθεί από τότε, με αποτέλεσμα να έχουμε μια αρκετά σαφή εικόνα για το τι θα γινόταν σε περίπτωση που είχαμε εκλογές την επόμενη Κυριακή.
Όσον αφορά το κυβερνών κόμμα αυτό που παρατηρείται είναι πως ένα σημαντικό κομμάτι της εκλογικής βάσης έχει αρχίσει να δυσαρεστείται με την κυβερνητική πολιτική. Αυτό είναι περίπου το 1/3 των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, παρόλη τη δυσαρέσκεια φαίνεται πως τα εκλογικά ποσοστά της, δεν έχουν υποστεί σοβαρή ζημία.
Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, στη δεξιά «ασθενή» πλευρά της (ασθενή διότι την έχει αφήσει ακάλυπτη μετατοπίζοντας όλο το βάρος στη λεγόμενη «μάχη του κέντρου») δεν υπάρχει κάποιος σχηματισμός, ο οποίος να έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά (συνδυασμό τοποθέτησης στην εκλογική αγορά και προφιλ αρχηγού) που θα μπορούσε να διεκδικήσει μαζικά δυσαρεστημένους ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία.
Έτσι παρατηρούμε μικρά κόμματα να αυξάνουν λίγο τα ποσοστά τους, αλλά τους περισσότερους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους είτε να πηγαίνουν προς τη γκρίζα ζώνη τηρώντας στάση αναμονής, είτε να μένουν ως ψηφοφόροι του κόμματος παρά τη δυσαρέσκειά τους. Ο δεύτερος λόγος, είναι πως για μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να αποτελεί ΤΙΝΑ (There Is No Alternative) ως κυβερνητική εναλλακτική. Είναι μια μερίδα ψηφοφόρων, η οποία δίνει ψήφο εξουσίας (ψηφίζει δηλαδή μόνο μεταξύ κομμάτων που υπάρχει πιθανότητα να βρίσκονται στην κυβέρνηση) και δεν σκέφτεται καν τον Αλέξη Τσίπρα ως εναλλακτική.
Την ίδια στιγμή ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει προλάβει να χτίσει ηγετικό προφίλ ώστε να μπει στο μυαλό τους ως κυβερνητική εναλλακτική. Έτσι, μπορεί το γυαλί μεταξύ μερίδας ψηφοφόρων και Νέας Δημοκρατίας να έχει αρχίσει να ραγίζει, δεν έχουν διαμορφωθεί όμως οι απαραίτητες συνθήκες ώστε να σπάσει.
Όσον αφορά τη μάχη μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ και εκεί αρχίζει να φαίνεται πως έχει επέλθει μια ισορροπία κοντά στην αναλογία που είχαμε θέσει πριν την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη ΚΙΝΑΛ:ΣΥΡΙΖΑ = 2:3. Με το που εξελέγη ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ τον ακολούθησε ένα κομμάτι των εδώ και καιρό δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (από τον τρόπο αντιπολίτευσης αλλά και το ύφος του αντιπολιτευτικού λόγου). Για να κερδίσει τους υπόλοιπους, θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από ένα πιο μετριοπαθές ύφος. Σημαντικά στοιχεία που θα παίξουν ρόλο, είναι η σαφέστερη τοποθέτηση στην εκλογική αγορά επί σημαντικών ζητημάτων που απασχολούν τους ψηφοφόρους αλλά και η δημιουργία του προαναφερθέντος ηγετικού προφίλ, μέσω ανύψωσης συγκεκριμένων χαρακτηριστικών προσωπικότητας, ώστε να τον επιλέξουν όχι μόνο οι ψηφοφόροι λόγω ιδεολογικής εγγύτητας αλλά και αυτοί που ψάχνουν κυβερνητική εναλλακτική.
Με το υπάρχον πλαίσιο και εάν οι εκλογές γινόταν αύριο δε φαίνεται πως θα μπορούσαμε να έχουμε διαφοροποίηση σε αυτήν την ισορροπία.
Με βάση τα παραπάνω, θα είχαμε σε εκλογές με απλή αναλογική μια ισορροπία, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο πως θα οδηγούσε σε δεύτερες εκλογές (το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση αντιπολιτευτικών δυνάμεων μετά τις πρώτες εκλογές, θεωρώ πως δεν είναι από τα πιο πιθανά σενάρια).
Το πως θα εξελιχθούν οι δεύτερες εκλογές (με το μπόνους των εδρών για το πρώτο κόμμα) δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Θα εξαρτηθεί σε ένα βαθμό από τις ισορροπίες που θα βγάλει η κάλπη αλλά και το διαμορφωθέν πλαίσιο στο χρονικό διάστημα ανάμεσα από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Εάν λάβουμε ως υπόθεση πως πλαίσιο και ισορροπία μένουν ως έχουν, τότε η Νέα Δημοκρατία σε δεύτερες εκλογές θα παλέψει για το ποσοστό της αυτοδυναμίας, ενώ στη μάχη μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση είναι ρευστή. Μπορεί να δούμε από το να μείνουμε κοντά στο 2:3 μέχρι το να έχουμε αντιστροφή του 2012 και να πάμε σε 3:2. Το τι κυβέρνηση θα προέκυπτε σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας είναι καθαρά θέμα συζητήσεων, δε μπορούμε να γνωρίζουμε καθώς τα σενάρια είναι πολλά.
Τα παραπάνω ισχύουν σε περίπτωση που οι εκλογές γίνουν αύριο. Όμως όσο περνάει ο καιρός, ενδεχομένως να έχουμε σημαντικές αλλαγές στο πλαίσιο, με την ακρίβεια που καλπάζει να κυριαρχεί πλήρως, και ίσως και είσοδο νέου παίκτη που θα προσπαθήσει να καλύψει το κενό που αφήνει η Νέα Δημοκρατία στα δεξιά της χτυπώντας την στην ασθενή της πλευρά. Εάν ένα από αυτά συμβεί, πόσο μάλλον εάν συμβούν και τα δύο, τότε τα δεδομένα θα έχουν αλλάξει και οι ισορροπίες θα διαταραχθούν. Με άλλα λόγια, τα δεδομένα του σήμερα δεν σημαίνει πως θα ισχύουν και αύριο αφού το εκλογικό παίγνιο δεν έχει ποτέ στατικό αλλά δυναμικό χαρακτήρα.
*Ο Απόστολος Πιστόλας είναι σύμβουλος στρατηγικής, ιδρυτής της Mastermind Analytics. Έχει πτυχίο στις Οικονομικές επιστήμες, μεταπτυχιακό στο επικοινωνιακό Μάρκετινγκ και διδακτορικό στη συμπεριφορά ψηφοφόρων. Έχει διατελέσει πολιτικός σύμβουλος του πρώην αναπληρωτή Πρωθυπουργού της Ουαλίας. Υπήρξε επί σειρά ετών λέκτορας και έπειτα επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Gloucestershire με κύριο αντικείμενο το στρατηγικό και πολιτικό μάρκετινγκ. Έχει ηγηθεί και συμμετάσχει σε διάφορες εκλογικές εκστρατείες σε Ουαλία, Αγγλία και Ελλάδα για εθνικές και τοπικές εκλογές. Έχει σχεδιάσει τη στρατηγική επικοινωνία για δεκάδες επιχειρήσεις διαφόρων κλάδων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Άρθρα, συνεντεύξεις και αναλύσεις του έχουν φιλοξενηθεί σε ελληνικά ΜΜΕ.
