Η αυριανή (3.4.16) πολύ ενδιαφέρουσα και αρκετά ενημερωτική ομιλία για την αρχαιοαστρονομία, θα γίνει στις 8 μ.μ. στο αμφιθέατρο του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Γεωργίου Καρτάλη 72 – Ροζού, πρώην Γαλλικό Ινστιτούτο). Ομιλητής θα είναι ο Φυσικός – ΕΔΙΠ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Θέμης Ντάλλας, που διδάσκει το μάθημα της Αρχαιοαστρονομίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Π.Θ.
Το θέμα της ομιλίας θα είναι «Η γέννηση, ο θάνατος κι η αναγέννηση της αρχαιοαστρονομίας».
Η αρχαιοαστρονομία ορίζεται στο αρχαιολογικό λεξικό των Renfrew και Bahn ως «η μελέτη των πεποιθήσεων και των πρακτικών που αφορούν τον ουρανό κατά το παρελθόν (κυρίως την προϊστορία), καθώς και τις χρήσεις που είχε η γνώση των ανθρώπων για τον ουρανό». Αλλά η ένταξη του όρου σε ένα αρχαιολογικό λεξικό δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Η αρχαιοστρονομία δέχτηκε πολλές επιθέσεις από τους αρχαιολόγους, και μόλις προσφάτως έχει αρχίσει να γίνεται αποδεκτή ως μέθοδος έρευνας.
Στην ομιλία θα παρουσιαστούν σημαντικοί σταθμοί (θετικοί και αρνητικοί) στην εξέλιξη του αντικειμένου, από τις πρώτες αναφορές στον προσανατολισμό του Stonehenge το 1740, έως την αναγνώριση της αρχαιοαστρονομίας ως διεπιστημονικού κλάδου την δεκαετία του 1970. Θα γίνει επίσης αναφορά σε εφαρμογές της αρχαιοαστρονομίας σε πολύ διαφορετικές περιστάσεις, για παράδειγμα στη συσχέτιση των μεγαλιθικών μνημείων της Σκωτίας με τις σεληνιακές στάσεις, στις εθνογραφικές έρευνες στους Desana της Κολομβίας και στους Ινδιάνους Skidi Pawnee των ΗΠΑ, στις παραδόσεις διαφορετικών λαών που αφορούν τις Πλειάδες, μα και στην υλοποίηση ιεροφανείων σε μνημεία της μετά Χριστόν εποχής.
Ο Θέμης Ντάλλας σπούδασε Φυσική και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Πατρών στην υπολογιστική αστροφυσική. Από το 2004 εργάζεται ως ΕΔΙΠ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, όπου διδάσκει, μεταξύ άλλων, «Ιστορία των Θετικών Επιστημών» και «Αρχαιαοστρονομία». Είναι ο μόνος που διδάσκει αρχαιοαστρονομία σε προπτυχιακό επίπεδο σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Αυτή την εποχή, το επιστημονικό του ενδιαφέρον έχει εστιαστεί στον προσανατολισμό των χριστιανικών και των αιγυπτιακών ναών.
