Υπογραμμίζοντας όχι μόνο τη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων, αλλά και την ενίσχυση του σεβασμού, της προστασίας και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ο βουλευτής Μαγνησίας Χρήστος Μπουκώρος μίλησε σήμερα στη Βουλή ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια της επετειακής αναφοράς στην Ημέρα Μνήμης των μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος.
Κατά την ομιλία του, ο κ. Μπουκώρος δεν παρέλειψε να δώσει και τοπικό χαρακτήρα, αναφερόμενος σε ένα από τα λαμπρά –όπως είπε- παραδείγματα, όπως του Βόλου, όπου χάρη στη γενναιότητα, την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά περιορίστηκαν για την εβραϊκή κοινότητα οι απώλειες σε σχέση με άλλες ελληνικές κοινότητες.
Συγκεκριμένα, στην ομιλία του ανέφερε τα εξής:
«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον όρο «Ολοκαύτωμα» εννοούμε την εξόντωση των έξι εκατομμυρίων Εβραίων της Ευρώπης. Εξόντωση, γενοκτονία, μια προσχεδιασμένη προσπάθεια για την εξαφάνιση ενός ολόκληρου λαού.
Το Ελληνικό Κοινοβούλιο με την ομόφωνη απόφασή του 3218 από το 2004, και εν συνεχεία με το Προεδρικό Διάταγμα 31 του 2005, καθιερώνει την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης και τιμής των μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων. Την ίδια χρονιά η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών καθιερώνει την 27η Ιανουαρίου ως αντίστοιχη διεθνή ημέρα.
Ήταν η 27η Ιανουαρίου 1945 όταν τα συμμαχικά στρατεύματα, και εν προκειμένω αρχικά τα σοβιετικά, έφθασαν στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου και βρέθηκαν μπροστά στο αδιανόητο, μπροστά στο φρικαλέο, μπροστά στο ανείπωτο. Περίπου επτά, οκτώ χιλιάδες άνθρωποι είχαν απομείνει εκεί, σκιές των εαυτών τους. Κάποιες δεκάδες χιλιάδες ακόμα είχαν μεταφερθεί στο εσωτερικό της Γερμανίας, σε άλλα στρατόπεδα, για να εντοπιστούν αργότερα από άλλες συμμαχικές δυνάμεις. Αυτή η φρίκη που αντιμετώπισαν τα συμμαχικά στρατεύματα, αντικρίζοντας αυτά τα κρεματόρια, μένει μια κηλίδα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο Ελληνικός Εβραϊσμός πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, 86% των ανθρώπων των ελληνικών κοινοτήτων χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Στις διώξεις, τις εκτελέσεις, τα τάγματα εργασίας, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η κοινότητα της Θεσσαλονίκης πλήρωσε ακόμα βαρύτερο τίμημα. Υπήρξαν όμως, μέσα στη γενικευμένη αδιαφορία, με την οποία δυστυχώς αντιμετωπίστηκε αυτή η οργανωμένη εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, και ορισμένα λαμπρά παραδείγματα ανθρωπιάς, γενναιότητας και αλληλεγγύης στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστικότερο όλων ήταν αυτό της Ζακύνθου, όπου διασώθηκε το 100% των μελών της εβραϊκής κοινότητας. Όταν ο Γερμανός Διοικητής του νησιού ζήτησε από τις τοπικές αρχές τη λίστα με τα ονόματα των Εβραίων κατοίκων του νησιού, έλαβε μια λίστα με δυο μόνο ονόματα. Η λίστα έγραφε Μητροπολίτης Χρυσόστομος και Δήμαρχος Καρέρ. Με γενναιότητα αυτοί οι δυο ηγέτες της Ζακύνθου, πρόταξαν κυριολεκτικά τα στήθη τους, πρόσφεραν την ίδια τους τη ζωή και κατόρθωσαν να σώσουν ολόκληρη την κοινότητα.
Ένα άλλο λαμπρό παράδειγμα είναι αυτό της κοινότητας του Βόλου, για το οποίο, ως προερχόμενος από τον Βόλο και τη Μαγνησία, είμαι ιδιαίτερα περήφανος. Τότε ο Γερμανός Πρόξενος Σέφελ, μαθαίνοντας για το σχέδιο σύλληψης των Εβραίων της πόλης, ειδοποίησε άμεσα τον Μητροπολίτη Ιωακείμ και οργανώθηκε σχέδιο διαφυγής, κυρίως προς το Πήλιο. Συμμετείχαν πάρα πολλοί Βολιώτες για την υλοποίησή του. Το αποτέλεσμα ήταν ότι από τα οχτακόσια εξήντα μέλη της κοινότητας διασώθηκαν τα περισσότερα. Χάθηκαν μόνο εκατόν πενήντα, όσοι δεν πίστεψαν στον επερχόμενο κίνδυνο και όσοι για διάφορους λόγους δε μπορούσαν να μετακινηθούν, οι οποίοι χάθηκαν όλοι. Η απώλεια έφτασε στο 26% για την κοινότητα του Βόλου, πολύ μικρότερη από τις υπόλοιπες ελληνικές κοινότητες.
Νωρίτερα, κυρίες και κύριοι, ο εβραϊκός ελληνισμός –και θα ολοκληρώσω έτσι- είχε πάρει μέρος σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που έπεσε στο αλβανικό μέτωπο, κατά το Ελληνοαλβανικό Έπος, ο Μαρδοχαίος Φριζής -αντισυνταγματάρχης τότε- με γενναιότητα και με αυταπάρνηση, πάνω στο άλογό του κυριολεκτικά, αλλά και η Μπουένα Σαρφατή αρχικά μέλος του ΕΔΕΣ και στη συνέχεια του ΕΑΜ και μετέπειτα φυγάς στην Παλαιστίνη.
Το Ολοκαύτωμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δοκίμασε τα όρια της ανθρώπινης λογικής. Την κονιορτοποίησε, την ξεπέρασε, την εξευτέλισε όπως και την ανθρώπινη φύση. Άνθρωποι ήταν και οι θύτες, δεν ήταν τέρατα, δεν ήταν μηχανές, ήταν άνθρωποι που λειτούργησαν με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε. Άνθρωποι ήταν και τα θύματα. Τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα στη ζωή.
Κατά συνέπεια, αποτίνοντας τον πρέποντα φόρο τιμής σήμερα εδώ από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ζητάμε λογική συνεχώς, γενναιότητα και αλληλεγγύη διαρκώς και ιδιαίτερα όταν οι ιστορικές συνθήκες το απαιτούν, για να μην ζήσουμε ποτέ ξανά Ολοκαύτωμα, ποτέ ξανά ναζισμό. Αιωνία η μνήμη τους».
Την ομιλία μπορείτε να παρακολουθήσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο:
