Με σκληρή γλώσσα μίλησε για το έργο της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη ο Βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ και Αν. Τομεάρχης Πολιτισμού κ. Πάνος Σκουρολιάκος στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, αναφερόμενος σε πολλές υποθέσεις που δεν χειρίστηκε ορθά η Υπουργός με αποκορύφωμα αυτό της υπόθεσης Λιγνάδη. Ο κ. Σκουρολιάκος επεσήμανε πως η παρούσα κυβέρνηση τα έχει πάει άθλια σε πολλούς τομείς στην κοινωνίας και της οικονομίας, όμως χειρότερα δείγματα γραφής έχει να επιδείξει για τον τομέα του πολιτισμού. Παρόλα αυτά ο έμπειρος πολιτικός και επί 40 χρόνια ηθοποιός, αναφερόμενος στα φαινόμενα κακοποίησης που ταλανίζουν τον θεατρικό χώρο, σημείωσε πως είναι μια ευκαιρία εξυγίανσης όλης της κοινωνίας μιας και περιστατικά κακοποίησης υπάρχουν και καταγράφονται σε όλους τους τομείς της ζωής και … δίπλα από τα σπίτια μας.
Τι εντύπωση έχετε αποκομίσει από το θέμα της κακοποίησης, με επίκεντρο την υπόθεση Λιγνάδη- Μενδώνη;
Οι κοινωνικές διαμορφώσεις και το θάρρος της κ. Μπεκατώρου βοήθησε κι άλλους ανθρώπους να ανοίξουν τα στόματά τους, να καταγγείλουν, να πουν την αλήθεια τους. Από κει και πέρα το θέμα περνά και βρίσκεται στην Ελληνική Δικαιοσύνη και κανένας μας δεν μπορεί να πει τίποτα πριν αποφανθούν οι δικαστές, αφού ακούσουν όλες τις πλευρές, τους μάρτυρες κτλ.. Το θέμα δεν είναι να συζητήσουμε για την Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά γι’ αυτό που μας αφορά και οφείλουμε να συζητήσουμε, δηλαδή για την ευθύνη της συγκροτημένης πολιτείας όσο αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Ο καλλιτεχνικός κόσμος από πολλά χρόνια ταλαιπωρημένος από διάφορες καταστάσεις, διευθυντές θεάτρων που μπαίνουν σ’ αυτή τη θέση μετά από μια προσωπική απόφαση του ή της Υπουργού Πολιτισμού ή του Πρωθυπουργού, ζητούσαμε να υπάρχει ένα περιβάλλον ένα πλαίσιο διαφάνειας, ένα πλαίσιο που θα υπάρχει μια διαγωνιστική διαδικασία ώστε να μην αποφασίζω εγώ ως Υπουργός κάτι το οποίο μετά μπορεί να μου έρθει μπούμερανγκ, όπως ήρθε στην κ. Μενδώνη και στον κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνηση.
Όταν ήρθε στην κυβέρνηση η ΝΔ βρήκε έτοιμη προκήρυξη διαγωνιστικού ενδιαφέροντος για μία σειρά από θέσεις διευθυντών σε εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού. Υπήρχε αναρτημένη διαγωνιστική διαδικασία γι’ αυτόν που θα γίνονταν Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, για τον Διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, για τον Διευθυντή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και για τον Διευθυντή του Ελληνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Η κ. Μενδώνη ακύρωσε αυτούς τους διαγωνισμούς, τους πέταξε στο καλάθι των αχρήστων και μας δήλωσε ότι για λόγους δημοσίου συμφέροντος θα διορίσει αυτή, πίσω από μια κλειστή πόρτα, με τα δικά της δεδομένα έναν Διευθυντή και διόρισε τον κ. Λιγνάδη. Μάθαμε προχθές επιτέλους σε επίκαιρη ερώτηση ότι ήταν επιλογή της κ. Μενδώνη ο παραιτηθείς διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης μας είχε πει ότι δεν τον ήξερε και τον γνώρισε τρεις ημέρες νωρίτερα. Καταλαβαίνετε το μέγεθος της ένδειας, της πολιτικής διαχείρισης όλης αυτής της ιστορίας. Αυτό που όφειλε στοιχειωδώς να κάνει ένας πολιτικός είναι να ζητήσει μία συγνώμη και να παραιτηθεί. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να παραιτηθεί η κ. Μενδώνη και δεν περιμέναμε την υπόθεση Λιγνάδη. Δυστυχώς τα έχει κάνει θάλασσα στον πολιτισμό.
Θυμάμαι πως ήσασταν, όταν ξαναμιλήσαμε, έντονα επικριτικός για μια σειρά θεμάτων που χειρίστηκε η κ. Μενδώνη ως Υπουργός Πολιτισμού…
Μιλάω για όλα αυτά τα θέματα, αλλά και για το θέμα των Διευθυντών από τον Ιούλιο του 1999. Υπάρχουν οι ομιλίες μου από τη Βουλή στο youtube, που είχα θέσει τον κίνδυνο αυτόν στον οποίο βρίσκονται πια η κυβέρνηση, το Υπουργείου Πολιτισμού και ο παραιτηθείς διευθυντής του Εθνικού.
Εσείς εστιάζετε κυρίως στο θέμα της αδιαφάνειας ή πιστεύετε ότι γνώριζαν και προσωπικά στοιχεία;
Η κ. Μενδώνη δεν είναι μία τυχαία περίπτωση στο χώρο του πολιτισμού. Η κ. Μενδώνη ήταν 15 χρόνια Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Πολιτισμού και υπηρέτησε επτά ή οκτώ διαφορετικούς Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Όταν κάποιος είναι 15 χρόνια Γενικός Γραμματέας ενος Υπουργείου, μπορεί να μην έχει καταλάβει τίποτα, μπορεί να μην έμαθε τίποτα, να μην άκουσε τίποτα, αλλά είναι λίγο δύσκολο να το πιστέψουμε. Η κ. Μενδώνη έχει αποκαθηλώσει αντί να ανυψώσει τον πολιτισμό στην χώρα μας. Να μιλήσουμε για τον τεμαχισμό των αρχαιοτήτων στο ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης; Για το τσιμέντωμα της Ακρόπολης; Για τη φωτιά στις Μυκήνες; Για τον απαράδεκτο τρόπο που αντιμετώπισε τους ανθρώπους του πολιτισμού στην πανδημία όταν εκ των πραγμάτων τους απαγορεύεται να εργαστούν; Να μιλήσουμε για την αδιαφάνεια με την οποία μοίρασε τα χρήματα; Σε μία ερώτησή μου για το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα, ένας Πολιτισμός», είχα θέσει το γεγονός ότι ήταν ένα πρόγραμμα που μοιράστηκαν καποια εκατομμύρια ,αλλά δεν ξέρουμε που μοιράστηκαν και με ποια κριτήρια. Γιατί το Υπουργείο Πολιτισμού ως όφειλε με σοβαρότητα και ισοπολιτεία θα έπρεπε να πει ότι έχω αυτά τα λεφτά τώρα που είναι δύσκολα τα πράγματα για να γίνουν κάποιες εκδηλώσεις το καλοκαίρι και περιμένω απ’ όλους τους Έλληνες δημιουργούς προτάσεις κι εγώ θα κρίνω που θα δώσω τα λεφτά. Δεν πήρε προτάσεις. Μοιράστηκαν κατευθείαν τα λεφτά από τους διευθυντές των εποπτευόμενων φορέων σύμφωνα με την δική τους άποψη, χωρίς να ρωτήσουν κανένα. Οι διευθυντές των εποπτευόμενων φορέων, οι οποίοι έχουν διοριστεί από την Υπουργό. Σε αυτή μου την ερώτηση στη Βουλή, που με εγκαλεί και μου κουνάει το δάχτυλο η Υπουργός, αμφισβητείται το ήθος του κ. Λιγνάδη; Δεν ξέρω πόσο άθλια τα έχει πάει η παρούσα κυβέρνηση, χειρότερα απ’ όλα τα έχει πάει στον πολιτισμό.
Είναι μία ευκαιρία μετά τα όσα έχουν γίνει και ενδεχομένως όσα ακολουθήσουν μέσα από τη Δικαιοσύνη, να υπάρξει μία εξυγίανση γενικότερο στον καλλιτεχνικό χώρο;
Είναι μια ευκαιρία να γίνει εξυγίανση στην ελληνική κοινωνία, γιατί δυστυχώς αυτά τα θέματα δεν υπάρχουν μόνο στο θέατρο. Υπάρχουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλες τις εργασιακές περιοχές. Αυτά που μαθαίνουμε κάθε τρεις και λίγο από σοβαρούς οργανισμούς, όπως το «Χαμόγελο του Παιδιού» , που μας μιλούν για παιδιά που έχουν κακοποιηθεί, δεν προέρχονται από το θέατρο, προέρχονταν από το σπίτι τους, στις διπλανές πόρτες, στη γειτονιά μας. Είναι πρόβλημα όλης της ελληνικής κοινωνίας και είναι ευκαιρία τώρα και με τις πραγματικές τιμωρίες που πρέπει να υπάρχουν και εφόσον υπάρχει ανάγκη την αναμόρφωση του νομικού πλαισίου, να μην φοβάται κάποιο παιδί ή κάποιος άλλος να καταγγείλει τέτοια περιστατικά. Δυστυχώς η κοινωνία έχει αγριέψει, οι άνθρωποι έχουν αγριέψει. Ας μην είμαστε μια αγγελική κοινωνία που αγαπάμε ο ένας τον άλλο, αλλά ας γίνουμε μια κοινωνία με κάποιους νόμους και κανόνες και κάποιες κόκκινες γραμμές. Δεν μπορούμε να είμαστε πλάι σε τέτοιες καταστάσεις και να λέμε ότι δεν είναι δική μας δουλειά. Και πραγματικά να αναμορφωθεί το πλαίσιο, γιατί εάν ακούσω εγώ μία φήμη και πάω στον Εισαγγελέα, εάν δεν μπορώ να τη στοιχειοθετήσω, θα πάω φυλακή. Ας γίνει και το νομικό πλαίσιο με έναν τρόπο, ώστε να μπορούν να ανοίξουν περισσότερο τα στόματα.
