Σήμα κινδύνου εκπέμπει η Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών Πηλίου για το ιστορικό μοναστήρι των Ταξιαρχών στη Ζαγορά, σημειώνοντας πως εάν δεν γίνουν έστω ορισμένες εργασίες, σύντομα αυτό θα καταρρεύσει.
Όπως επισημαίνει ο κ. Δ. Καραγιαννακίδης από την Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών Πηλίου, φέτος η Εταιρία αφιέρωσε δύο από τις φετινές της εκδηλώσεις σε δύο σπουδαία μνημεία του τόπου.
Η πρώτη, στις 11 και 12 Ιουλίου, ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο του Χορευτού Ζαγοράς (έτος οικοδόμησης 1651), όπου αναδείχθηκε ανέδειξε το έργο της υποδειγματικής αναστήλωσής του και το παράδειγμα της χρηματοδότησης με μία ασυνήθιστου μεγέθους ιδιωτική χορηγία. Η δεύτερη, στις 2 Αυγούστου, έγινε για την Μονή των Ταξιαρχών Ζαγοράς και μεταφέρθηκε η «κραυγή» του μνημείου, που καταρρέει με ταχύ ρυθμό.
Ο Άγιος Νικόλαος στο Χορευτό – ένα πραγματικό κόσμημα για την περιοχή – είναι επισκέψιμος και περιμένει όλους.
Τώρα όμως προέχει το δεύτερο μνημείο. Σύμφωνα με τον κ. Καραγιαννακίδη, η αρχιτέκτων – αναστηλώτρια Κατερίνα Καραγιαννακίδου – Σαμσαρέλου, μέλος της Εταιρίας, που έχει αφιερώσει περί τα δύο χρόνια στη μελέτη του Καθολικού ναού της Μονής των Ταξιαρχών (έτος οικοδόμησης 1732) και του κοιμητηριακού παρεκκλησίου, και έχει παραδώσει μία εκτενή διπλωματική εργασία για την σημερινή κατάσταση και το ζοφερό διαγραφόμενο μέλλον, παρουσίασε με ξεκάθαρο τρόπο το πρόβλημα, ώστε όλοι να το αντιληφθούν, όχι μέσες άκρες, αλλά επακριβώς: Από τη στέγη του Καθολικού ναού που βαθμηδόν διαλύεται εισρέουν όμβρια ύδατα με αποτέλεσμα να ξεπλένεται το κονίαμα των λιθόκτιστων τοίχων, να διευρύνονται οι ρωγμές που έχουν εντοπιστεί από χρόνια και να δημιουργούνται νέες, να έχουν πάρει κλίση οι τοίχοι.
Πέρα από το κέλυφος του Καθολικού, το μοναδικής τέχνης ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο τέμπλο (έτος κατασκευής 1734), ένα από τα σημαντικότερα της περιόδου κατά την εκτίμηση και του Κίτσου Μακρή, βρίσκεται κυριολεκτικά έρμαιο στη διάθεση του… κελύφους. Φέτος, τμήμα του πετσώματος της στέγης κατέρρευσε και πλάκωσε το τέμπλο στην νότια απόληξή του. Προφανώς, όπως επισημαίνει ο ίδιος, είναι υπόθεση σύντομου χρόνου να ολοκληρωθεί η κατάρρευση.
Πρόβλημα όμως έχει και το παρακείμενο κοιμητηριακό παρεκκλήσι, το οποίο είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση, ενώ ήδη τα κελιά του μοναστηριού έχουν μετατραπεί σε ερείπια.
«Το Καθολικό, λοιπόν, κέλυφος και τέμπλο, και το κοιμητηριακό παρεκκλήσι, χρειάζονται κατεπειγόντως γενναίες σωστικές επεμβάσεις. Το κόστος τους υπολογίζεται μετά βεβαιότητος σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ. Κι αν θεωρηθεί ότι αυτά τα χρήματα μπορούν να βρεθούν από ευρωπαϊκά κονδύλια, από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από ιδιωτικές χορηγίες, πρέπει να δοθεί μάχη με τον ελάχιστο απομένοντα χρόνο.
Η Περιφέρεια, η Εκκλησία, η Εφορεία Αρχαιοτήτων, ο Δήμος, κατα την αρμοδιότητά του ο καθένας, αλλά και ιδιώτες που έχουν την δυνατότητα και τη διάθεση ας κινηθούν, γιατί το μνημείο χάνεται μέρα με τη μέρα.
Φαντάζουν όλα αυτά εξωπραγματικά; Κανονικά δεν θα έπρεπε.
Πάντως εξωπραγματικό δεν είναι, να ληφθούν ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ κάποια πρόσκαιρα μέτρα προστασίας και παράτασης της ζωής του Καθολικού ναού (και, αναλόγως, του παρεκκλησιού) μέχρι την πλήρη αποκατάσταση», σημειώνει ο κ. Καραγιαννακίδης και αναφέρει ότι πρέπει άμεσα να σκεπαστεί επιμελώς η στέγη με κατάλληλη μεμβράνη, ώστε να μην εισέρχονται τα όμβρια, να στηριχθούν οι πάσχοντες τοίχοι με ικριώματα, να εξασφαλιστεί η ακεραιότητα του τέμπλου, εν ανάγκη να αποσυναρμολογηθεί αυτό και να μεταφερθεί σε άλλο σκεπασμένο χώρο για να σωθεί.
