Θλίψη έχει σκορπίσει στην παγκόσμια καλλιτεχνική σκηνή η είδηση του θανάτου της Μπριζίτ Μπαρντό, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Η ηθοποιός, είχε τον τελευταίο καιρό σοβαρά προβλήματα υγείας, για τα οποία χρειάστηκε να νοσηλευτεί για αρκετές ημέρες.
Η πολυτάραχη ζωή του σεξ σύμπολ, Μπριζίτ Μπαρντό, απασχόλησε πολύ καθόλη τη διάρκεια της ζωής της. Από τους θυελλώδεις έρωτες, τη μητρότητα, μέχρι και την ακτιβιστική δράση της ηθοποιού αφού αποσύρθηκε από τη μεγάλη οθόνη, ήταν πάντα στο προσκήνιο.
Ο απλός κόσμος, το κοινό που την αγάπησε όλα αυτά τα χρόνια, άφησε λουλούδια στο άγαλμα της εκλιπούσας Γαλλίδας τραγουδίστριας, ηθοποιού και ακτιβίστριας για τα δικαιώματα των ζώων Brigitte Bardot, στην πλατεία Blanqui στο Saint-Tropez, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη της.
«Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα»
Η Μπριζίτ Μπαρντό, γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1934 σε εύπορη οικογένεια και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το κλασικό μπαλέτο. Την ανακάλυψε ένας φίλος της οικογένειας, ο οποίος τη βοήθησε να βρεθεί στο εξώφυλλο του περιοδικού Elle όταν ήταν μόλις 14 ετών. Η ίδια είχε περιγράψει τον πατέρα της ως αυστηρό άνθρωπο, λέγοντας ότι τη «τιμωρούσε ακόμη και με μαστίγιο».
Καθοριστικό ρόλο στην πορεία της έπαιξε ο πρώτος της σύζυγος, ο Γάλλος παραγωγός Ροζέ Βαντίμ, τον οποίο παντρεύτηκε το 1952. Εκείνος διέκρινε το δυναμικό της και έγραψε την ταινία «Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα» για να αναδείξει τη σαγηνευτική της εικόνα. Η ταινία, που τη μετέτρεψε σε παγκόσμιο σύμβολο του σεξ, σημάδεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και εξέφρασε το πνεύμα ελευθερίας της δεκαετίας του ’60.
Παρά την τεράστια επιτυχία, η Μπαρντό ένιωθε ότι εκτιμήθηκε περισσότερο για την εμφάνισή της παρά για το υποκριτικό της ταλέντο. Η προσωπική της ζωή βρέθηκε διαρκώς στο επίκεντρο, ειδικά μετά τον θορυβώδη δεσμό της με τον ηθοποιό Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, γεγονός που την κατέστησε μόνιμο στόχο των παπαράτσι.
Το 1969, η Bardot ήταν η πρώτη διάσημη γυναίκα που επιλέχθηκε ως το μοντέλο για την προτομή της Marianne, της εθνικής προσωποποίησης της Γαλλίας που κοσμεί κάθε δημαρχείο της χώρας. Μέχρι τότε, η Marianne ήταν μια ανώνυμη φιγούρα. Η επιλογή της B.B. επισημοποίησε το γεγονός ότι ήταν κάτι παραπάνω από μια ηθοποιός: ήταν το σύμβολο της γαλλικής ελευθερίας και του ερωτισμού.
Η πίεση από τους παπαράτσι
Η συνεχής πίεση της δημοσιότητας την οδήγησε σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, ακόμη και σε απόπειρα αυτοκτονίας μετά τη γέννηση του μοναδικού της παιδιού, Νικολά. Η ίδια παραδέχτηκε αργότερα ότι δεν ήταν έτοιμη να γίνει μητέρα και ότι υπέφερε από χρόνια κατάθλιψη. Στην αυτοβιογραφία της περιέγραψε την εγκυμοσύνη της με σκληρά λόγια και μίλησε για βίαιη συμπεριφορά από τον δεύτερο σύζυγό της, Ζακ Σαριέ.
Η Brigitte Bardot περιέγραφε κάθε άναμμα φλας σαν το χτύπημα σφαίρας από ισχυρό όπλο. Όπως έλεγε, τα χρόνια αδυσώπητου κυνηγητού από τους παπαράτσι σε όλο τον κόσμο ήταν αυτά που μετέτρεψαν μια γυναίκα-σύμβολο του σεξ σε μαχητική υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των ζώων.
«Καταλαβαίνω απόλυτα τα άγρια ζώα, όταν βρίσκονται στο στόχαστρο πολυβόλων ή κυνηγετικών όπλων», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της το 1982. Για τους παπαράτσι είπε πως «δεν πυροβολούσαν για να σκοτώσουν, αλλά σκότωσαν σίγουρα κάτι μέσα μου, φωτογραφίζοντάς με έτσι με τους τηλεφακούς τους. Ήταν σαν όπλα πολέμου, σαν μπαζούκες».
Το τέλος στην υποκριτική και η υπεράσπιση των ζώων
Η καριέρα της περιλάμβανε δεκάδες ταινίες, οι περισσότερες από τις οποίες είχαν ως βασικό στόχο να αναδείξουν τη φυσική της ομορφιά. Η ίδια πάντως δεν έκρυβε ότι ο κινηματογράφος δεν ήταν ποτέ το μεγάλο της πάθος.
Το 1973, σε ηλικία 39 ετών, αποσύρθηκε από την υποκριτική και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Σεν Τροπέ. Λίγα χρόνια αργότερα επανεμφανίστηκε με έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο: αυτόν της μαχητικής υπερασπίστριας των δικαιωμάτων των ζώων. Πούλησε κοσμήματα και αναμνηστικά της καριέρας της για να ιδρύσει το δικό της ίδρυμα κατά της κακοποίησης ζώων και ανέπτυξε έντονη διεθνή δράση.
Η στάση και οι δηλώσεις της, ωστόσο, προκάλεσαν συχνά αντιδράσεις, ιδιαίτερα για απόψεις της σχετικά με τη μετανάστευση και το κίνημα #MeToo. Παρ’ όλα αυτά, η ίδια έλεγε ότι ένιωθε βαθιά ταύτιση με τα ζώα που προσπαθούσε να προστατεύσει, εξηγώντας πως καταλάβαινε τι σημαίνει να είσαι «κυνηγημένος», όπως υπήρξε και η ίδια για χρόνια από τον παγκόσμιο Τύπο.
Όταν η Μπριζίτ Μπαρντό τραγούδησε Γιάννη Σπανό
Η Brigitte Bardot δεν ήταν μόνο μια διάσημη ηθοποιός, αλλά δοκίμασε και τις δυνάμεις της στο τραγούδι, αναδεικνύοντας και αυτή την καλλιτεχνική πλευρά της.
Σημαντική επιρροή σε αυτή την πορεία είχε ο γνωστός Έλληνας συνθέτης και στιχουργός Γιάννης Σπανός, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2019 σε ηλικία 85 ετών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Σπανός εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συνέθεσε τα πρώτα του έργα και συνεργάστηκε με σημαντικούς Γάλλους καλλιτέχνες, όπως ο Serge Gainsbourg και η Béatrice Arnac.
Ωστόσο, η συνεργασία του με την Μπαρντό ήταν εκείνη που τον έκανε για πρώτη φορά ευρύτερα γνωστό στο γαλλικό κοινό, καθώς η διάσημη ηθοποιός ερμήνευσε τραγούδια του σε κινηματογραφικές ταινίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τραγούδι «Sidonie», από την ταινία Vie Privée, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Marcello Mastroianni και τη σκηνοθεσία υπέγραφε ο Louis Malle.
