Δύο ψηφιακές εκθέσεις video υλικού και συνοδών κειμένων που αναδιατάσσουν και επαναδιατυπώνουν το περιεχόμενο στρατηγικών περιοχών έκφρασης στην Ιστορία της Τέχνης εξελίσσοντας δυναμικά την εκφραστική δυνατότητα.
Πιο συγκεκριμένα, δύο εκθέσεις ψηφιακών έργων με τους τίτλους Topiographia και still life βρίσκονται ήδη δημοσιευμένες στο δικτυακό συνεχές. Ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ιορδάνης Στυλίδης δημιουργός και εκδότης του υλικού επιχειρεί και υποστηρίζει αυτή την καινοφανή και ρηξικέυλευθη πρόταση επαναστοχαζόμενος το περιεχόμενο, την μέθοδο και την πρακτική των δύο εικαστικών ειδών και προτείνοντας μία εντελώς νέα προσέγγιση.
Ο κ. Ιορδάνης Στυλίδης αναφέρει και αναλύει ακριβώς την ιστορικη πρακτική και τα αποτελέσματα, το γενικό θεωρητικό και ειδικό αισθητικό υπόβαθρο των δύο εκφραστικών ειδών στα εκτενή και καίρια κείμενα που συνοδεύουν τις εκθέσεις του. Και οι δύο εκθέσεις βρίσκονται διαθέσιμες στην προσωπική ιστοσελίδα του http://iordanisstylidis.gr/index.php και στην ενότητα video. Πρόκειται για μία καινοτόμο και πρωτοπόρα πρόταση που ενδεχομένως θα μπορέσει να αλλάξει την σχέση και την συμβατική εμπειρία μας τόσο ως θεατών και κριτών αντικειμένων (πινάκων, γλυπτών, φωτογραφιών, εγκαταστάσεων, επιτελέσεων) όσο και ως παραγωγών και στοχαστών
με την έκφραστική περιοχή νοήματος που ονομάζουμε τέχνη.
Μία παράλληλη δημοσίευση υλικού και των συνοδών κειμένων βρίσκεται
ήδη διαθέσιμη στην ψηφιακή βάση δεδομένων ISSUU, στις διευθύνσεις:
http://issuu.com/iordanisstylidis/docs/2015_issuu_still_life_ και
http://issuu.com/iordanisstylidis/docs/topiographia2_2014__full_edition_
Ορισμένα πρώϊμα, αναδυόμενα και ήδη σταθεροποιούμενα θεωρητικά στοχαστικά συστατικά στοιχεία της συγκρότησης και της αναδιατύπωσης του νέου εκφραστικού πεδίου είναι :
1. Η ψηφιακή ταυτότητα του υλικού, η άυλη, δηλαδή, οντότητά του και η ιδιωματική συσχέτιση του θεατή με αυτό το υλικό (διαδραστικά, μπροστά σε οθόνη)
2. Η μετατροπή της χρονοβόρου μαθητείας, της εμπλοκής και της άσκησης της πρακτικής δεξιότητας κάθε και όλων των ειδών έκφρασης (ζωγραφική κατασκευή, γλυπτική κατασκευή, φωτογραφική τεχνολογία, μεταξοτυπία, fresco, υδατογραφία, σχέδιο) σε ευέλικτη και δυναμική ακαριαία συμπύκνωση νοήματος με την αυτοματοποιημένη ανάκτηση φυσικού ίχνους από βιντεο και φωτο-κάμερες. Άλλωστε, όπως γνωρίζουμε, η τέχνη είναι συμπύκνωση σκέψης σε ποικίλα και ετερότροπα εκφραστικά υλικά υπόβαθρα. Η σκέψη, λοιπόν, στην ψηφιακότητα διατηρείται και ενδυναμώνεται-επεκτείνεται με την είσοδο νέων χαρακτηριστικών όπως το φυσικό ηχητικό υπόβαθρο.
3. Η δυνατότητα της ψηφιοποίησης του υλικού και της πολλαπλής και κατά βούληση διάχυσής του στο ψηφιακό συνεχές. Χωρίς τα υλικά υπόβαθρα (κτίρια, αντικείμενα, γραφειοκρατικές ειδικές σχέσεις και τελετές) και τις αναγκαίες συστατικές ιεραρχημένες δομές σχέσεων, αποδοχής και ιδεολογικού ελέγχου του υλικού.
4. Η εκρηκτική είσοδος πολλαπλών νέων πεδίων παρατήρησης, έρευνας, στοχαστικής οικειοποίησης και εκφραστικής εξαιτίας της τεχνολογικής δυνατότητας που παρέχει η ψηφιακή μηχανή. Τυχαίες συνθέσεις καθημερινών αντικειμένων σε ορισμένους ή έκτακτους χώρους ζωής, βιομηχανικά πρωτογενή ή τελικά αντικείμενα καθώς και η μεθοδολογία παραγωγής και σύνθεσής τους, τυχαίοι και εξαιρετικοί συνδυασμοί ανθρωπογενών αντικειμένων ή φυσικών διατάξεων, εξαιρετικές λεπτομέρειες ή εκτεταμένες γενικές θέες των φυσικών ή αστικών τοπίων, λεπτομέρειες ή σειρές δηλώσεων και συνδηλέσεων της καθημερινής επικοινωνιακής πρακτικής, τεχνολογικά απομεινάρια ή ερείπια της πρόσφατης βιομηχανικής ιστορίας.
Οι δύο εκθέσεις έργων του κ. Ιορδάνη Στυλίδη φαίνεται πως ορίζουν και ταυτόχρονα καθορίζουν μία εξαιρετική και εύρωστη νέα νοηματική και τεχνική εκφραστική περιοχή εκτείνοντας απεριόριστα την δυνατότητα παρατήρησης, συλλογής και συγκρότησης νοήματος καθώς και την ακριβή, ελεύθερη και απεριόριστα διαθέσιμη ταυτότητά του.
