Με την ταινία Μια καλύτερη ζωή σε σκηνοθεσία Σεντρίκ Καν την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας Ν.Ιωνίας.
Οι προβολές γίνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) στην Ν.Ιωνία κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Διάθεση εισιτηρίων 8:30 μ.μ.
Μια καλύτερη ζωή Une meilleure vie. Γαλλία, 2011. Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Καν. Σενάριο: Σεντρίκ Καν, Κατρίν Μπεγέ. Ηθοποιοί: Γκιγιόμ Κανέ, Λεϊλά Μπεχτί, Σλιμάν Κεταπί. 110′
Βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, μια μελαγχολική ρομαντική ταινία από το σκηνοθέτη του «Red Lights» κι ένα ταιριαστό πρωταγωνιστικό ζευγάρι.
Ο Γιαν και η Νάντια, ένας μάγειρας και μια σερβιτόρα, αποφασίζουν να ρισκάρουν τα πάντα για να αποκτήσουν το δικό τους εστιατόριο, και να φροντίσουν το νεαρό γιο της, Ρεμί. Με πολύ ταλέντο, ενέργεια και αγάπη για το όνειρο τους, ξεκινούν να το κάνουν πραγματικότητα για να βρουν τα προβλήματα και τη σκληρή πραγματικότητα να τους κατακλύζει και να τους χωρίζει. Ο Γιαν θέλει να σώσει την αγάπη του και θα ακολουθήσει τη Νάντια που έφυγε. Για μια καλύτερη τύχη. Μια καλύτερη ζωή.
Μια εξαιρετική ταινία που διαβάζεται σε τρία επίπεδα: σε πρώτο επίπεδο έχουμε την προσπάθεια των νέων ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή και επί του προκειμένου δύο ανθρώπων με τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες, που ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά. Σε δεύτερο επίπεδο έχουμε το πρόβλημα της μετανάστευσης που μαστίζει αυτή την εποχή όλο τον κόσμο και σε τρίτο την οικονομία και την πολιτική των τραπεζών που ορισμένοι καταλαβαίνουν – πολύ αργά – ότι δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Εκείνος προσπαθεί να τα πετύχει όλα με την εργασία του και εκείνη το ίδιο, αλλά είναι πιο βιαστική (ίσως επειδή έχει και ένα παιδί από άγνωστο μάλιστα πατέρα) και πέφτει στην παγίδα. Εκείνος θα φορτωθεί με δάνεια για «μια καλύτερη ζωή», εκείνη φεύγει για Καναδά για «μια καλύτερη ζωή», επίσης, και του φορτώνει και το παιδί της, το οποίο έχοντας τα γονίδιά της θα του προξενήσει επιπλέον μπελάδες. Αυτός θα ψάξει να τη βρει…
Η ταινία αντιμετωπίζει όλα τα θέματα με σοβαρότητα, χωρίς εξάρσεις και τελικά με αισιοδοξία.
Οι ερμηνείες είναι εκπληκτικές και των τριών πρωταγωνιστών και παρόλο που ο ρόλος της μητέρας είναι μικρότερος, αφήνει πιο έντονο το στίγμα της και ειδικά στις σκηνές του τέλους της ταινίας (το οποίο μην περιμένετε να αποκαλύψω).
Ο ρυθμός αφήγησης και οι σεναριακές ανατροπές καταφέρνουν να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή κάνοντας την ταινία αρκετά ενδιαφέρουσα.
