Συνεχίζεται το «CineΜεσόγειος» στο Δήμο Βόλου και στο θερινό σινεμά Εξωραϊστική.
Για αύριο Τρίτη 5 – Πέμπτη 7/8: Grand Central Γαλλία, Αυστρία (2013) Σκηνοθεσία: Ρεμπέκα Ζλοτοφσκί Σενάριο: Γκαέλα Μασέ, Ρεμπέκα Ζλοτοφσκί Πρωταγωνιστούν: Ταχάρ Ραχίμ, Λεά Σεντού, Ντενί Μενοσέ, Ολιβιέ Γκουρμέ (94΄) Υποψήφια για το Βραβείο «Ένα κάποιο Βλέμμα» στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών, Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την Λεά Σεντού και Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στα Βραβεία Lumières 2014.
Νεαρός εργάτης πιάνει δουλειά σε πυρηνικό εργοστάσιο και μπαίνει σε περιπέτειες με την κοπέλα ενός φίλου του, ενώ λίγο αργότερα πάνω του ανιχνεύεται υψηλή ποσότητα ραδιενέργειας.
Μια ρεαλιστική ιστορία πάθους και επιβίωσης, με φόντο μια απειλητική κοινωνική καθημερινότητα. Η γεννημένη το 1980 γαλλίδα δημιουργός (πτυχιούχος της σύγχρονης λογοτεχνίας, καθηγήτρια στο τμήμα κινηματογράφου του Πανεπιστημίου της Λυόν) Ρεμπέκα Ζλοτοφσκί, η οποία συνεργάστηκε και για το σενάριο της ταινίας με τη Γκαέλα Μασέ, μέσα από τη σκηνοθεσία της γνωρίζει πολύ καλά πώς να αιχμαλωτίζει γλυκά τους ήρωές της σ’ ένα γαϊτανάκι επιθυμιών κι απαγορεύσεων. Στη συγκεκριμένη ταινία οι εντάσεις ενός θρίλερ συνδυάζονται με κάποια από τα αρχέτυπα ενός ανδρικού νουάρ μελοδράματος, θυμίζοντας κάπου την ευαίσθητη κοινωνική ματιά των διάσημων βέλγων αδελφών Νταρντέν. Στον κεντρικό ρόλο της ταινίας εμφανίζεται ο Ταχάρ Ραχίμ, ένας από τους μεγαλύτερους σταρ στο γαλλικό σινεμά σήμερα (τον γνωρίσαμε ως πρωταγωνιστή στο «Παρελθόν» του Ασγκάρ Φαρχαντί). Ο Ντενί Μενοσέ (τον είδαμε στο ρόλο του πατέρα στο «Αγόρι στο τελευταίο θρανίο») υποδύεται τον εργοδηγό και η σαγηνευτική Λεά Σεντού (το κορίτσι με τα μπλε μαλλιά στη «Ζωή της Αντέλ») την αρραβωνιαστικιά του.
Στο κέντρο της δραματικής πλοκής μπαίνει το ερωτικό τρίγωνο που σχηματίζεται ανάμεσα στους δυο άνδρες και τη γυναίκα. Η αφήγηση οργανώνεται και παλινδρομεί μέσα σ’ ένα ισχυρό δίπολο αντιθέσεων. Από τη μια πλευρά οι χώροι του πυρηνικού εργοστασίου, ψυχροί και άσπιλοι. Και από την άλλη ο τόπος διαμονής των εργατών, το κάμπινγκ με τα τροχόσπιτα και τις σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Η κάμερα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τον κεντρικό ήρωα από το κατάλυμά του μέχρι και το εργοστάσιο. Ο τόπος εργασίας παρουσιάζεται (και εντέλει μάλλον είναι) ως κάτι τρομακτικό. Μια διαρκής απειλή επικρέμεται και όλα τα πρόσωπα τελούν «εν κινδύνω». Αυτή η ατμόσφαιρα διαποτίζει τα πρόσωπα της δραματικής πλοκής, ενώ παράλληλα ορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται το ερωτικό τρίγωνο. Επιπλέον, εξαιτίας αυτού του τόπου και των κινδύνων του, οι σχέσεις μεταξύ των εργατών καθίστανται κομβικές για τη δραματική πλοκή. Σχέσεις, που αρχικά είναι φιλικές και συντροφικές (η εργατική αλληλεγγύη), αλλά αργότερα, όταν ο κεντρικός ήρωας διαταράσσει τις ευαίσθητες ισορροπίες στον εργασιακό χώρο, εξελίσσονται σε ανοιχτή σύγκρουση.
