Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τον θάνατο του Γρηγόρη Μπιθικώτση, μιας από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού τραγουδιού. Η κόρη του, Άννα Μπιθικώτση, γνωστή ποιήτρια, συγγραφέας, στιχουργός, έγραψε το βιβλίο «Και πατέρας και μύθος, Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922-2005» (εκδόσεις Όγδοο) , επιχειρώντας να διασώσει μνήμες, προσωπικές ιστορίες και αθέατες πλευρές ενός καλλιτέχνη, που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική μουσική και κοινωνία.
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
Μέσα από τις σελίδες του, η φωνή του λαού αποκαλύπτεται ταυτόχρονα ως στοργικός πατέρας, απλός άνθρωπος και πρότυπο γενναιοδωρίας.
Μιλώντας στο Ράδιο Ένα, 102,5, τόνισε ότι «για μένα ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν δύο πράγματα αξεδιάλυτα: και πατέρας και μύθος», τονίζει η Άννα Μπιθικώτση. «Για τον κόσμο ήταν η φωνή του λαού. Για μένα ήταν η φωνή στο σπίτι, το χέρι που κρατούσα, το βλέμμα που με σκέπαζε».
«Τώρα κόβουμε την μπουκιά, κάποτε
όμως θα γίνω μεγάλος τραγουδιστής»
Στο βιβλίο της συγκέντρωσε μνήμες από τα παιδικά της χρόνια: από τα τραγούδια που την νανούριζε ο πατέρας της, αντί για παραμύθια, μέχρι την τρυφερή του φράση «το παιδί μου, παιδί μου», πριν ακουστεί η φωνή του σε τραγούδια που πέρασαν σε κάθε ελληνικό σπίτι. «Ήθελα να αγκαλιάσω αυτές τις μνήμες πριν γίνουν σκόρπια φύλλα του ανέμου», λέει.
Η Άννα θυμάται στιγμές καθημερινότητας που αναδεικνύουν τον απλό χαρακτήρα του Γρηγόρη Μπιθικώτση.Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Πάντα μου έλεγε, Αννούλα τώρα κόβουμε την μπουκιά στα δύο για να χορτάσουμε και βάζουμε τσίγκινα κουβαδάκια κάτω από την τρύπια στέγη μας για να κοινωνήσουμε το δάκρυ του Θεού. Κάποτε όμως, εγώ θα γίνω μεγάλος τραγουδιστής και όλα σου τα όνειρα θα τα εκπληρώσω. Και πραγματικά μου εκπλήρωσε όλα μου τα όνειρα». Από τα πειράγματα για το αν θα έπρεπε να τραγουδάει στο σπίτι την ώρα που εκείνη διάβαζε, μέχρι την ιστορική βόλτα στην Πανεπιστημίου, όπου η ίδια εντυπωσιασμένη από τον τραγουδιστή της εποχής, τον Πασχάλη, άκουσε τον πατέρα της να της λέει χαμογελώντας: «Καλά, έχεις δίπλα σου τον… “Ιησού Χριστό” και μου δείχνειςτον Άγιο Φανούριο; ».
«Απλός, ευαίσθητος και βαθιά ανθρώπινος»
«Ήταν ο ήρωας της καθημερινότητας», επισημαίνει. «Μπορεί στα μάτια του κόσμου να ήταν πάντα ψηλά, όμως μέσα στο σπίτι ήταν απλός, ευαίσθητος και βαθιά ανθρώπινος».
Παράλληλα, η κόρη του Γρηγόρη Μπιθικώτση αποκαλύπτει την κοινωνική του προσφορά: «Έχω δει με τα μάτια μου να βοηθά οικογένειες απόρων, να δίνει χρήματα για να χτίσουν το σπιτικό τους. Στο βιβλίο έχω κρατήσει επιστολές και ευχαριστήρια σημειώματα ανθρώπων που στήριξε».
Το έργο συνοδεύεται από σπάνιο φωτογραφικό υλικό, αποκόμματα Τύπου από το 1963 έως το 2005, ιστορικά ντοκουμέντα αλλά και χειρόγραφες συμβουλές του τραγουδιστή στην κόρη του. «Είναι συλλεκτικό βιβλίο, που αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη. Για να γνωρίσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας πρότυπα», τονίζει η Άννα Μπιθικώτση, υπογραμμίζοντας πως «ο πατέρας μου ήταν γέφυρα που ένωσε το ρεμπέτικο με το έντεχνο».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μίκης Θεοδωράκης τον χαρακτήρισε «μεγαλύτερο τραγουδιστή του αιώνα μας» και ότι η φωνή του παραλληλίστηκε με τα ξύλινα καμπαναριά του Αγίου Όρους.
«Ήρωας της καθημερινότητας»
Το λεύκωμα μνήμης της Άννας Μπιθικώτση δεν αποτελεί απλώς μια βιογραφία, αλλά μια ζωντανή μαρτυρία αγάπης και ευγνωμοσύνης. Με ιστορικά ντοκουμέντα, ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό και προσωπικές αναμνήσεις, το βιβλίο έρχεται να γεφυρώσει το παρελθόν με το παρόν, προσφέροντας στη νέα γενιά την ευκαιρία να γνωρίσει έναν άνθρωπο-σύμβολο του ελληνικού τραγουδιού. «Έχουμε χρέος να δώσουμε πρότυπα στα παιδιά μας», υπογραμμίζει η ίδια, επισημαίνοντας ότι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης υπήρξε κάτι περισσότερο από μια μεγάλη φωνή: ήταν ο «ήρωας της καθημερινότητας» και ο «πατέρας» που αγκάλιασε με την τέχνη και την ανθρωπιά του ολόκληρη την Ελλάδα.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Μαριάνθη Λίκαϊ
