Με ένα διπλό ερώτημα, «εάν μπορεί το θύμα να γίνει θύτης και αν ναι, ποια ένστικτα ενεργοποιούνται;» ξεκίνησε τη συγγραφή του νέου της βιβλίου «Βίλμα & Βαλέρια» το οποίο παρουσιάζεται την ερχόμενη Δευτέρα (στις 8.15 το απόγευμα, στον χώρο της πισίνας του Xenia Hotel Volos) η συμπολίτισσα συγγραφέας Λεμονιά Μουλά. Όπως σημειώνει παράλληλα μιλώντας στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ», μιας που τα πάθη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο βιβλίο, «όταν τα πάθη μας κυριεύσουν δεν υπάρχουν στρατηγικές, ούτε κανόνες. Δεν υπάρχει λογική…»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Με μια …συνέπεια θα έλεγα απέναντι στους αναγνώστες σας, επανήλθατε μετά την “Βασιλική”, με ένα νέο βιβλίο σας, που έχει τον τίτλο «Βίλμα & Βαλέρια»… Θα μας μεταφέρετε το ερέθισμα για τη συγγραφή, τόσο για την υπόθεση, όσο και για τις ηρωίδες;
Επηρεασμένη από τα γεγονότα των τελευταίων ετών, απέκτησα μία απορία: τελικά ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα. Υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική γραμμή που δύσκολα διακρίνεται. Μπορεί το θύμα να γίνει θύτης και αν ναι, ποια ένστικτα ενεργοποιούνται;
Ορμώμενος απ΄το οπισθόφυλλο του βιβλίου σας, αναρωτιέμαι εάν τελικά, ορίζουμε τις ζωές μας και πως το διαχειριζόμαστε ;
Ορίζουμε, άραγε, τις ζωές μας; Και αν ναι, πόσο βαθιά; Βγαίνουν όλα τα κομμάτια μας στην επιφάνεια; Και αν είναι σκοτεινά; Πως τα διαχειριζόμαστε; Βγαίνουν στο φως όλα όσα γίνονται εντός των τειχών; Και όταν τα τείχη γίνονται πελώρια; Αδιαπέραστα; Πως προχωράμε; Τελικά, ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο χαμένος στα παιχνίδια της ζωής; Πόσο στρατηγικά μπορείς να παίξεις το παιχνίδι, όταν αφήνεις τα πάθη σου να σε κυριεύσουν; Ζωές εν τάφω, όπως λέει και ο Μυριβήλης. Ζωές αποσιωπημένες, απομονωμένες, στα κρυφά, γεμάτες ενοχές και φόβο.
Πόσο μπορεί να διαφέρει όμως μια συγγραφική αναφορά απ΄την πραγματικότητα; Ή μήπως τις περισσότερες φορές, πέραν της όποιας φαντασίας, αυτά αλληλοεπηρεάζονται;
Μέσα μας υπάρχουν δύο εαυτοί. Ο εαυτός που βιώνει και ο εαυτός που αφηγείται. Ο εαυτός που βιώνει είναι η συνείδηση της κάθε στιγμής .Ο εαυτός που βιώνει δεν θυμάται τίποτα, δεν λέει τις ιστορίες και δεν μας βοηθάει να πάρουμε αποφάσεις. Οι αναμνήσεις και οι αφηγήσεις των ιστοριών μας διαφέρουν. Ο εαυτός που αφηγείται κάνει σχέδια για το μέλλον και αφηγείται το παρελθόν.
Το θέτετε και εσείς ως ερώτημα… Αλήθεια έχει πολλά παιχνίδια η ζωή και πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα πάθη;
Όταν τα πάθη μας κυριεύσουν δεν υπάρχουν στρατηγικές, ούτε κανόνες. Δεν υπάρχει λογική. Υπάρχει μόνο νίκη ή ήττα κατά κράτος. Με την διαφορά ότι δεν υπάρχουν στην ουσία νικητές και νικημένοι ,αλλά δύο νικητές ή δύο ηττημένοι
Τι θα ήταν αυτό για το οποίο θα είστε ικανοποιημένη, αν έχει “εισπράξει” ο αναγνώστης σας από το συγκεκριμένο βιβλίο;
Στο βιβλίο μου υπάρχουν τρεις ηρωίδες. Αν καταφέρει ο αναγνώστης να ταυτιστεί έστω και με τη μία από αυτές και να βρει κομμάτια του εαυτού του, αυτό θα μου έδινε την μεγαλύτερη ικανοποίηση.
Σας ευχαριστώ θερμά.
