Το ταξίδι της μουσικής μέσα από το συγκρότημα των Atempo gk περιγράφει ο μουσικός και πιανίστας Κωνσταντίνος Ματζαφλέρης, με τον Βολιώτη στην καταγωγή καλλιτέχνη να συνθέτει ένα δίδυμο που διαθέτει την κατάλληλη χημεία, με τον Γιώργο Τάση.
Όπως ανέφερε και ο ίδιος, με τον Γιώργο Τάση είχαν παράλληλες μουσικές διαδρομές από παιδιά μέσα από τα συγκροτήματα που συμμετείχαν. Ήταν «κοινές» πορείες μέσα από διαφορετικούς δρόμους. Παρόλο που στην εξέλιξή του έφτασε στην κλασική μουσική γιατί ήθελε να έχει μία ακαδημαϊκή επιβεβαιωμένη τέχνη και πορεία, οι ρίζες και οι αναμνήσεις τους ήταν μέσα από τα μουσικά σχήματα που βρεθήκαν από τα 14 τους χρόνια. «Αυτός είναι κι ο κοινός μας κώδικας και δρόμος. Με τον Γιώργο έχουμε μία κοινή αντίληψη για την τραγουδοποιία. Η καλή μουσική υπάρχει παντού. Σε όλα τα είδη. Βρίσκεται στο κέντημα της φόρμας, της αρμονίας, της μελωδικότητας της φράσης ή την φρασεολογία, του ρυθμού, της ενορχήστρωσης και της στιχουργικής. Αυτή είναι μία κοινή χημεία και αισθητική που έχουμε με τον Γιώργη» σημείωνε ο Βολιώτης μουσικός.
Οι Atempo gk συνεχίζουν τη δυναμική πορεία τους ανοίγοντας την πρώτη έντεχνη και Rock μουσική σκηνή με ζωντανές εμφανίσεις στο Tορόντο του Καναδά, όπου, γεννήθηκαν ζουν και εργάζονται. Παράλληλα έχουν κάνει δύο νέα singles που κυκλοφόρησαν σε όλες τις πλατφόρμες και το YouTube με ελληνικό στίχο και ένα αγγλόφωνο κομμάτι που αφιέρωσε προσωπικά στον κολλητό του φίλο στη Ελλάδα που τον έχασε πριν έναν χρόνο.
Απαντώντας για το ποιο είναι το κίνητρο επικοινωνίας των Αtempo gk εξήγησε πως είναι η καλλιτεχνική ανάγκη που τους ωθεί να δημιουργούν, να εκφράζονται και να επικοινωνούν με τον κόσμο. Είναι η κοινή αισθητική που φέρουν εντός τους χωρίς να έχουν ως προτεραιότητά τους τη φήμη, το φαίνεσθαι ή την καριέρα. Αυτά τα τελευταία τους αφήνουν παντελώς αδιάφορους. Αυτό που θέλουν ως καλλιτέχνες ακόμα και εκτός Ελλάδας, είναι να βιώσουν και να επικοινωνήσουν συναυλιακά τη μουσική.
«Για εμένα μουσική είναι το ταξίδι. Είτε είναι μικρό, είτε είναι μεγάλο. Έχουμε ανάγκη ως καλλιτέχνες να κάνουμε το ταξίδι αυτό. Μας ενδιαφέρει η έκφραση με ελληνικά τραγούδια επειδή είμαστε μακριά από τον τόπο μας. Έχουμε ανάγκη να φτιάξουμε έναν πομπό αφού υπάρχουν οι δέκτες, οι άνθρωποι δηλαδή, που θα μπορούν να αφουγκράζονται τον δικό μας ήχο στην ελληνική παροικία. Άρα, έχουμε κοινό στόχο σε αυτό με τον Γιώργο. Γι’ αυτό και ονομάσαμε το συγκρότημα Αtempo gk. Ως μουσικός όρος στα ιταλικά σημαίνει «επιστροφή στο τέμπο». Το α- δεν λειτουργεί ως στερητικό. Μεταφορικά το χρησιμοποιούμε γιατί θέλουμε να επιστρέψουμε στα «παλιά». Στα βάσιμα, δηλαδή. Στην μουσική που μας εκφράζει για να κάνουμε ένα ταξίδι με το κοινό. Ένα ταξίδι αισθήσεων υπό την προϋπόθεση ότι το αισθανόμαστε πρώτα εμείς και μετά οι άνθρωποι που μας ακούνε. Εάν δεν αισθανθούμε πρωτίστως εμείς δεν θα αισθανθεί το κοινό. Αυτή είναι και η αιτία που δεν εμφανιζόμαστε συχνά. Δεν μας βλέπεις να παίζουμε κάθε εβδομάδα. Πρέπει να έχουμε ένα εκ των έσω μας project για να παίξουμε.Με τον Γιώργο εκφραζόμαστε με τον ίδιο τρόπο γι’ αυτό και είμαστε μαζί. Στην αρχή είχαμε δυσκολίες μέχρι να κλειδώσουν οι απόψεις μας. Δεν είναι σκοπός μας να επιτύχουμε. Σκοπός μας είναι να ταξιδέψουμε πρώτα εμείς και μετά να ταξιδέψουμε την αλήθεια μας αυτή στον κόσμο που θέλει να την ακούσει. Το κάνουμε γιατί υπάρχει μία έλλειψη, ένα κενό εδώ, που θέλουμε να καλύψουμε. Όχι, γιατί πρέπει να το κάνουμε. Δεν γράφουμε μουσική για άλλους. Γράφουμε για εμάς. Όπως ξέρεις, προσπαθήσαμε κάποια στιγμή να γράψουμε μουσική για άλλους αλλά είδαμε ότι δεν αξίζει. Δεν αξίζει να γράφουμε κάτι το οποίο είναι ξένο σε εμάς. Γράφουμε κάτι που εκφράζει εμάς και μετά το παρουσιάζουμε στο κοινό που τους αρέσει η δική μας έκφραση! Το ταξίδι ξεκινάει από την προετοιμασία και από την πρώτη στιγμή των προβών μας. Βάζουμε όριο την «τελειότητα» γιατί περνάμε πολύ ωραία αυτές τις στιγμές και θέλουμε να είμαστε «άριστοι» όταν εμφανιζόμαστε.
Δεν θέλαμε ποτέ να γίνουμε ένα σχήμα το οποίο θα παίζει ένα μόνο είδος μουσικής. Όχι γιατί είμαστε «μετανάστες», κι ας έχουμε γεννηθεί εδώ, αλλά γιατί όπου πάμε συνήθως ακούμε ένα μονόπλευρο και μονότονο πράγμα. Ένα πανηγύρι. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν υποτιμώ ή κρίνω το πανηγύρι. Απεναντίας. Το πανηγύρι θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Χρησιμοποιώ την λέξη πανηγύρι ως έννοια της φτώχειας. Για τον τρόπο που διαχειρίζονται την μουσική εδώ και όχι ως Παράδοση και κοινωνική συγκέντρωση ενός τόπου στην κεντρική πλατεία του χωριού! Δεν τα λέω αυτά κριτικά ως μουσικός. Το λέω ως ακροατής. Θέλαμε, λοιπόν, να κάνουμε κάτι το οποίο θα φύγει κάτω από το πέπλο του «κακά» εκτελεσμένου «λαϊκού» που απαντάται τις περισσότερες φορές. Θέλαμε και θέλουμε να εκφράσουμε μία όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη αλήθεια του «λαϊκού» κι όχι ένα «ποπ» της πίστας» κατέληξε ο πολυσχιδής καλλιτέχνης που μεταξύ άλλων ασχολείται και ως διευθυντής χορωδίας και μηχανικός ήχου στο Τορόντο.
