Ο …«γνωστός- άγνωστος» Σοφαδίτης πίσω από “διαμάντια”του ελληνικού τραγουδιού

Ο Πέτρος Βαγιόπουλος μίλησε στο «Ράδιο-Ένα», για την μεγάλη, αλλά σεμνή παρουσία του στο ελληνικό τραγούδι

Έχει γράψει το πασίγνωστο σε όλους τραγούδι “Πότε Βούδας, πότε Κούδας” και δεκάδες άλλα, που όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει, χορέψει, αγαπήσει, ερωτευτεί και πονέσει. Ο Πέτρος Βαγιόπουλος δεν κυνήγησε ποτέ τη δημοσιότητα, όμως το έργο του είναι μεγάλο και αποτελεί έναν από τους πιο σπουδαίους μουσικοσυνθέτες της ελληνικής μουσικής. Με αφορμή την εκδήλωση στην οποία και τιμήθηκε για το έργο του, την οποία οργάνωσαν με ιδιαίτερη επιτυχία οι Σοφαδίτες Μαγνησίας, μίλησε στο «Ράδιο ΕΝΑ 102,5» και στον Ηλία Κουτσερή για την πορεία του στη μουσική, τις μεγάλες συνεργασίες του, αλλά και το μαθηματικό του παρελθόν.

Από τα… μαθηματικά στη σύνθεση

Ο Πέτρος Βαγιόπουλος σπούδασε μαθηματικά και για χρόνια διατηρούσε φροντιστήριο, διδάσκοντας στα παιδιά την τέχνη… της σκέψης. Όμως το “σαράκι” του για τη μουσική και τη συγγραφή τραγουδιών, νίκησε την αγάπη του για τη θετική επιστήμη.
“Τα Μαθηματικά με ενδιέφεραν πάρα πολύ και κοίταζα τα παιδιά στο φροντιστήριο να είναι ευχαριστημένα κι εγώ να είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά και δεν έλεγα άντε… να περάσει η ώρα να γίνουμε μετά συνθέτες. Απλά, εκείνο το σαράκι να φτιάξεις τραγούδια με κατέλαβε τελικά και νιώθω πολύ ωραία, όχι όμως επειδή άφησα τα μαθηματικά. Μετά βέβαια… ότι παρατάς σε παρατάει κι αυτά φυσικά. Ήμουν καλός επαγγελματίας στα μαθηματικά, είμαι καλός επαγγελματίας στη μουσική, αν και γράφω πολύ λίγα τραγούδια σχετικά”, είπε χαρακτηριστικά.
Βασικός συνεργάτης του Πέτρου Βαγιόπουλου ήταν ο Μανώλης Ρασούλης, με τον οποίο, συνεργάστηκαν επί 30 χρόνια και δημιούργησαν από κοινού πάνω από 100 τραγούδια. Όμως τι αίσθημα του αφήνει όταν ακούγονται τα τραγούδια του και σχεδόν κανείς δεν αναφέρει το όνομά του ως δημιουργό;
“Ο βασικοί μου συνεργάτες είναι από στιχουργούς ο Μανώλης Ρασούλης που είχαμε κάνει πάνω από 100 τραγούδια, αλλά και ο Γιάννης Λογοθέτης κι έχουν τραγουδήσει τα τραγούδια μου πολύ γνωστά σε όλους ονόματα και νιώθω ιδιαίτερη τιμή που και οι Σοφαδίτες και οι Βολιώτες με τιμούν. Ένας συνθέτης και ιδίως ο στιχουργός πρέπει όλοι να καταλάβουμε και να συνηθίσουμε να λέει ο κόσμος, ότι το τραγούδι μας, στην προκειμένη το δικό μου , το “Πότε Βούδας πότε Κούδας” είναι του Παπάζογλου, επειδή εκείνος το τραγούδησε και το έκανε γνωστό. Αν δεν το συνηθίσεις, θα… τρελαθείς. Υπάρχει βέβαια ένα… παράπονο. Στεναχωριέμαι όταν αυτό συμβαίνει, από ανθρώπους παραγωγούς ραδιοφωνικών εκπομπών μουσικής”.

Νιώθω ικανοποίηση

Βέβαια ο έμπειρος μουσικοσυνθέτης τόνισε πως “Αυτοί οι τραγουδιστές που ήρθαν και συνεργάστηκαν μαζί μου και τραγούδησαν τραγούδια μου, άλλος έλεγε ότι είναι τιμή μου, είναι χαρά μου κι ένιωθα λίγο παράξενα και άβολα. Μπορεί να μην με ξέρουν εμένα πολλοί σαν όνομα και να ξέρουν τα τραγούδια μου, όμως νιώθω μεγάλη ικανοποίηση να με αναγνωρίζουν οι άνθρωποι του χώρου”. (σ.σ. τραγούδια του, έχουν ερμηνεύσει πολλοί γνωστοί τραγουδιστές, Χ. Αλεξίου, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Δ. Μπάσης, Π. Γαϊτάνος, Νένα Βενετσάνου κα.)

«Υπάρχουν τραγούδια του… τίποτα
που λένε ότι είναι έντεχνα»

Η εμπειρία του Πέτρου Βαγιόπουλου είναι μεγάλη. Υπάρχει σύμφωνα με τον ίδιο μυστικό για να ταξιδεύει στο χρόνο ένα τραγούδι;
“Τα καλά τραγούδια είναι διαχρονικά κι αυτό είναι το ζητούμενο … Πως μπορείς να το πετύχεις; Πια ξέρουμε τον τρόπο εμείς που είμαστε του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού. Όμως για να μην παρεξηγηθώ και κάνω διαχωρισμό των τραγουδιών, έντεχνα ονομάστηκαν διότι ο Χατζηδάκις και ο Θεοδωράκης μελοποίησαν την ποίηση. Έντεχνος ήταν ο Θεοδωράκης με τις τραγουδάρες του. Ο Σπανός, ο Μούτσης, ο Κουγιουμτζής, ο Λοΐζος, ο Μαρκόπουλος, ο Λεοντής. Εκεί πρέπει να πατάμε, αυτό είναι το έντεχνο τραγούδι. Υπάρχουν τραγούδια του… τίποτα που λένε ότι είναι έντεχνα”.
Μάλιστα ο κ. Βαγιόπουλος είπε ότι ποτέ δεν έγραψε όγκο τραγουδιών λέγοντας χαρακτηριστικά πως “ποτέ δεν ήταν μεγάλος ο όγκος των τραγουδιών. Με τον Ρασούλη 30 χρόνια μαζί, γράψαμε 100 τραγούδια. Μπορούσαμε να γράφουμε και 3 τραγούδια τη μέρα. Έλεγε όμως ο Ρασούλης, δεν έχω κάτι να πω. Σε ένα δίσκο το 1995 στο Βαλκανιζατέρ είχα πει ότι έχουμε ένα τραγούδι σουξεδάκι, κι εκείνος είπε ότι δεν ταιριάζει με τα άλλα, γιατί ήταν ερωτικό και τα υπόλοιπα ήταν κοινωνικοπολιτικά”.
Τέλος ο κ. Βαγιόπουλος θυμήθηκε και τον τότε “άσημο” συνθέτη όπως είπε, που τον έστειλε στο Μανώλη Ρασούλη και δεν ήταν άλλος από τον Αντρέα Μικρούτσικο, σημειώνοντάς το ως παράδειγμα που κι εκείνος έχει στη ζωή του, να υποστηρίζει και να βοηθά τους νέους ανθρώπους που ασχολούνται με το τραγούδι.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.