Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Λεμεσού, παρουσία ανθρώπων του πνεύματος και των τεχνών από την Κύπρο και την Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες η εκδήλωση απονομής των λογοτεχνικών βραβείων και επαίνων στους διακριθέντες του Η’ Πανελλήνιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού που είχαν προκηρύξει οι Πνευματικοί Ορίζοντες Λεμεσού για το 2024-2025.
Με 530 συμμετοχές σε όλες τις κατηγορίες, η επιτροπή, με αυστηρά όπως πάντα κριτήρια, αποτελούμενη από την Μαρία Θεοφίλου λογοτέχνιδα τ. Λυκειάρχη, τον Τάσο Αριστοτέλους ποιητή, συγγραφέα και εκδότη, τον Γιάννο Λαμπή ποιητή και μυθιστοριογράφο, την Αδελαΐδα Δ. Παπαγεωργίου, ποιήτρια και συγγραφέα, τον Δρ. Κρίστη Χαράκη λογοτέχνη, πανεπιστημιακό και ερευνητή, τον Πανίκο Παναγή, σατιρικό ποιητή και διηγηματογράφο, τον Χάρη Μελιτά ποιητή βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών και τον Ηλία Παπακωνσταντίνου ποιητή, στιχουργό και Αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, έκρινε τις συμμετοχές των υποψηφίων.
Το διήγημα της Γκέλης Ντηλιά, Καθηγήτριας Αγγλικών, Ποιήτριας-Συγγραφέα και Εθελόντριας Σωφρονιστικών Καταστημάτων, που ζει και εργάζεται εδώ και χρόνια στον Βόλο, με τίτλο «Μηδέν εκτόπισμα» απέσπασε το Β’ Βραβείο στην κατηγορία «Διήγημα ενηλίκων». Επίσης η συμμετοχή της στην κατηγορία «Χαϊκού» απέσπασε Έπαινο.
Το θέμα του διηγήματος αφορά τον εθισμό στον διαδικτυακό τζόγο, με τον ήρωα να χάνει όλες του τις οικονομίες και να διαπράξει 5 ληστείες με σκοπό να αναπληρώσει το ποσό των τραπεζικών καταθέσεων, αλλά και να συνεχίσει να παίζει. Περιγράφεται η συναισθηματική του κατάσταση, με τον εθισμό που δεν του επέτρεπε να απεγκλωβιστεί και την στιγμή που η μοίρα έδωσε τη λύση στο μαρτύριο που περνούσε, με τη σύλληψή του.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα: «Η τύχη του πρωτάρη είναι επικίνδυνη. Την πρώτη φορά, όλα πήγαν καλά. Το ίδιο και τις επόμενες τέσσερις. Έκρυβα τα κλοπιμαία στο σπιτάκι του σκύλου. Προσποιούμουν ότι όλα πήγαιναν μια χαρά. Το ιντερνετικό παιχνίδι με το πρόσωπο του δράκουλα μου ρουφούσε το αίμα εντελώς μαζοχιστικά, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Ήμουν τόσο απορροφημένος που δεν καταλάβαινα πώς περνούσε η ώρα στο σπίτι ή και στη δουλειά. Μια περίεργη αίσθηση που θυμάμαι ότι είχα ήταν ότι, ενώ έχανα, αισθανόμουν ότι έτρωγα το αγαπημένο μου φαγητό, τα ντολμαδάκια από τα χεράκια της μάνας μου. Ιδιαίτερα τις φορές που παραλίγο να νικήσω, που λίγο ήθελε η γραμμή να φτάσει στο τζακ ποτ, αυτή η παραλίγο νίκη ήταν χειρότερη από κάθε χασούρα. Ο λόγος που κάποιος βάζει ένα στοίχημα είναι ότι περιμένει μια ανταμοιβή. Αν και το κέρδος είναι καθαρά θέμα τύχης, δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί η λέξη τύχη συνδυάζεται με τις λέξεις ευχαρίστηση, διασκέδαση και χρήματα. Όλος μου ο κόσμος ήταν ο εικονικός τζόγος. Μέχρι που στη πέμπτη ληστεία η τύχη με μούτζωσε κυριολεκτικά.»
«Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο στην κατά κεφαλή δαπάνη για τον τζόγο. Η καταστροφή είναι τεράστια σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο. Είναι σημαντικό να ζητηθεί εγκαίρως βοήθεια από ειδικούς. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο κάποιος να ξεκόψει και να κάνει μια νέα αρχή, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο», σημειώνει η ίδια.
